"အသုဘအေလာင္းကိစၥ ေက်ာ္သူရဲ႕ ရွင္းတမ္း "

ရွက္ဖို႔ ေကာင္းလွသည္ . . .

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ . . . အယူသီးပံု၊ အစြဲၾကီးပံုမ်ား တလြဲ ဆံပင္ ေကာင္းမႈ မ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့ သည္။ ဘာသာျခားမ်ား၊ တိုင္းတစ္ပါးမွ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားသိလွ်င္ အေတာ့္ကို ရယ္စရာၾကီး ျဖစ္ေနမည္။

ျမန္မာ လူမ်ိဳးမ်ား ကမာၻတြင္ ဟာသလူမ်ိဳး ျဖစ္ကုန္မည္ကို စိုးရြ႔ံမိသည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ (၁) ရက္ေန႔မွစ၍ အယူသီးမႈ၊ အစြဲအလန္းၾကီးမႈမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုက္ဖ်က္လာသည္မွာ ယခုအခ်ိန္ထိပင္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ႏွင့္ ယခုတိုင္ အခ်ိဳ႔ေသာ သူတို႔သည္ ျပဒါးတစ္လမ္း . . . သံတစ္လမ္း၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ သူတို႔ ထံမွ တီးတိုး ေျပာသံမ်ား၊ အၾကံဥာဏ္ ေပးသံမ်ား၊ ဆရာၾကီး လုပ္သံမ်ား၊ အတင္းအဖ်င္း ေျပာသံမ်ား၊ ရႈတ္ခ်သံမ်ား၊ မေခ်မငံ ေျပာသံမ်ား စသည့္ လူမႈေရး တိုက္ခိုက္သံ၊ အယူသီးမႈ စကားလံုးမ်ား ယေန႔တိုင္ မၾကာမၾကာ ၾကားေနရ ဆဲပင္ ျဖစ္သည္။

ေရွးလူၾကီးမ်ား စကားမပယ္ဖ်က္ ေကာင္းဘူးတဲ့ . . . ဒါက သူတို႔ ေနာက္ဆံုး အႏိုင္ယူတဲ့ စကားလံုး။ ဒီေတာ့ . . . ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းျပီ၊ ရွင္းရျပီ . . . ရွင္းျပီ ဆိုေသာ္ျငားလည္း ကြ်န္ေတာ္ ေရးခဲ့ဘူးေသာ ‘ခုတ္မယ္၊ ထစ္မယ္၊ ပါးပါးလွီးမယ္’ ဟူေသာစာစုမွ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ လူမႈေရးလမ္းျပ ၾကယ္ျဖစ္ေသာ ဆရာေတာ္ၾကီး ဘဒၵႏ ၱ ဦးတိကၡ၏ ေဟာၾကားခ်က္ စကားမ်ားမွ စရေတာ့မည္။

အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေကာင္းတာ လုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳး ေပးမည္။ မေကာင္းတာ လုပ္လွ်င္ မေကာင္းမႈမ်ား ရမည္ ဟူ၍ ေဟာၾကား ခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား . . . ။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ လူမိ်ဳးမ်ားသည္ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳ ေလးစား ဦးခိုက္ၾကေသာ္လည္း ကံႏွင့္ပတ္သတ္၍ ယံုၾကည္မႈ အားနည္းမႈမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။

လူအမ်ားစုသည္ နာေရး ကိစၥမ်ားကို အယူသီး ၾကသည္။ နာေရးေၾကာင့္ စီးပြားပ်က္တယ္၊ လူေသ တတ္တယ္၊ ထိခိုက္ နစ္နာမယ္၊ ပ်က္စီး ဆံုးရႈံးတတ္၊ နိမိတ္ မေကာင္းမႈေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ ဟူ၍ ေရွးဘိုးေဘး ဘီဘင္ လက္ထက္ ကတည္းက အယူသီးမႈမ်ား၊ အရိုးစြဲမႈမ်ား၊ အမွားစြဲမႈမ်ား ရွင္သန္လာခဲ့ၾက သည္။

လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ အဆင္း၊ အနံ႔၊ အသံ၊ အရသာ၊ အထိအေတြ႔ ဟူေသာ အာရုံ ငါးပါးထဲတြင္ နစ္မြန္း ေနၾကသည္။ မိမိကိုယ္ မိမိတို႔ သုဘ (သို႔မဟုတ္) မဂၤလာဟု သတ္မွတ္ ေနၾကသည္။

အမွန္မွာ . . . ရွင္သူ၊ ေသသူတို႔ အားလံုးသည္ အသုဘမ်ား (သို႔မဟုတ္) အမဂၤလာမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ . . . ေရမခ်ိဳးဘဲႏွင့္ ဆယ္ရက္ခန္႔ ေနၾကည့္လွ်င္ မိမိခႏၶာမွ အပုပ္ နံ႔မ်ားထြက္ လာမည္။ ဒြါဒ ေျခာက္ပါးမွ အနံ႔အသက္ မိ်ဳးစံု ထြက္ေနေတာ့မည္။ ရုပ္တရား၊ နာမ္တရား အားလံုးသည္ အသုဘခ်ည္းပင္ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ အရာမွ တည္ျမဲမႈကို မေဆာင္ႏိုင္ေခ်။

ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ လူမသာကို အိမ္ထဲသို႔၊ ရပ္ကြက္ထဲသို႔ သြင္းလွ်င္ ‘ခိုက္သည္’ ဟူ၍ မေဟာၾကားခဲ့ပါ။

စဥ္းစား ေစခ်င္သည္ . . . ရပ္ကြက္၊ အိမ္ျပင္ပတြင္ ဆံုးသြားပါက (ရပ္ကြက္) အိမ္ထဲသို႔ အသြင္းမခံၾက၊ သြင္းလွ်င္ ရြာနာတယ္၊ အရပ္နာတယ္၊ အိမ္သူ အိမ္သားေတြ ခိုက္တယ္ဟူ၍ မည္သည့္ က်မ္းဂန္တြင္မွ မပါရွိပါ။ သို႔ေသာ္ အားလံုး နီးပါး အယူသီးမႈမ်ားက လႊမ္းျခံဳေနမႈကို ခံေနရသည္။

ဒါဆို . . . ကြ်န္ေတာ္ေမးေတာ့မည္။

( လူမသာၾကေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲ၊ အိမ္ထဲ မသြင္းေကာင္းဘူးတဲ့ . . .။ အဲဒါဆိုလွ်င္ တိရစာၦန္ မသာမ်ား ၾကေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ အိမ္ထဲ သြင္းၾက သနည္း။ သက္ရွိ ေလာကၾကီးထဲတြင္ လူသာလွ်င္၊ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္သည္လို႔ ေျပာၾကျပီး မည္သည့္ အတြက္ . . . နံနက္ဖက္ ေစ်းက ျပန္လာလွ်င္ သူ႔ထက္ငါ အလုအယက္ ငါကေတာ့ ၾကက္သား စားႏိုင္တယ္ . . . ငါကေတာ့ ဝက္သားစသျဖင့္ အျပိဳင္အဆိုင္ ေစ်းဝယ္လာျပီး ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားစြာ ေနအိမ္ထဲသို႔ တိရစာၦန္ မသာမ်ားကို ထည့္ျပီး . . . ခုတ္ထစ္ ေဆးေၾကာ၊ ေၾကာ္ေလွာ္၊ ခ်က္ျပဳတ္ျပီး မိမိတို႔ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲသို႔ တိရစာၦန္ မသာမ်ားကို ဘာေၾကာင့္ ထည့္ၾက သနည္း . . . ။ အရိုးမ်ားကို ႏူးေနေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္၍ ဝါးၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ ) ... suon won .. ႀကိဳက္တဲ႔စာသားမုိ႔ ....( - ) ...

ဒါေၾကာင့္ . . . လူ႔ဝမ္းဗိုက္သည္ တိရစာၦန္တို႔၏ သခ်ိၤဳင္း လူ႔ပါးစပ္သည္ တိရစာၦန္တို႔၏ မီးသျဂိၤဳလ္ စက္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

တိရစာၦန္ မသာက်ေတာ့ မိမိတို႔ ဝမ္းဗိုက္ထဲသို႔ ထည့္ျပီး လူမသာက်ေတာ့ အိမ္ထဲ (ရပ္ကြက္) ထဲသို႔အသြင္းမခံမႈ တို႔သည္ အဆိုးဝါး ဆံုးေသာ အယူသီးမႈ၊ မိစာၦဒိ႒ိ အယူဝါဒမွ ဆင္းသက္လာမႈပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

တစ္ဖန္ လူေသသြားလွ်င္ အိမ္ေနာက္ေဖးသယ္သြား၊ တံစက္ျမိတ္ေရ လက္ျပန္ေရႏွင့္ ေရခ်ိဳးေပး၊ အဝတ္ အစားဝတ္၊ သနပ္ခါးလိမ္း၊ ဆံပင္ထံုးေပး၊ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးေပး၊ ပန္းပန္ေပးႏွင့္ ေသသြားမွ ၾကင္နာျပ၊ ဂရုစိုက္ ျပေနေတာ့သည္။ အေလာင္း လွေအာင္ လုပ္တာတဲ့။ ျပံဳးျပံဳးေလးေသမွ အေလာင္းလွတာတဲ့။ ေနာက္မွ ေခါင္းက ဆံပင္ကိုျဖတ္၊ ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တုပ္ေတာ့သည္။ အိမ္မွာ ႏွစ္ညေတာင္ ထားရဦးမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္တဲ့ဗ်ာ . . . ။ ေသတာေတာင္ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရတဲ့ဘဝ။

ထို႔ေနာက္ ေသသူႏွင့္ ပါးစပ္ထဲ မတ္ေစ့ (ယခုေခတ္တြင္ေတာ့ မရႏိုင္ေတာ့) ထည့္သည့္ ‘ကူးတို႔ခ’ ဟုဆိုၾကျပန္သည္။ အသက္မရွိေသာ ခႏၶာႏွင့္ ဘယ္ကားကို တစ္မတ္ေပးစီး၍ ဘယ္ကိုသြားမည္နည္း။
တစ္ခ်ိဳ႔က ပါးစပ္ထဲ ထည့္ထားသည့္ မတ္ေစ့ကို အတင္းႏိႈက္ျပန္သည္၊ Lucky ေကာင္းတယ္တဲ့၊ ေငြပြားတယ္တဲ့ေလ။
အေလာင္းးကို အိမ္ကထုတ္ေတာ့ . . . ေျခကမထုတ္ရဘူး၊ ေခါင္းကမထုတ္ရဘူး၊ တံခါးေဘာင္နဲ႔ မထိရဘူး၊ အိမ္နံရံကို မထိရဘူး၊ ေလွကားက မဆင္းရဘူး စသျဖင့္ ‘ဘူး’ မ်ားပဲ့တင္ထပ္ေနေတာ့ သည္။ ေနာက္ထပ္ ေၾကးစည္ထု၊ ကနားဖ်င္းဖ်က္ျခင္း လုပ္ေတာ့သည္။ ေနာက္နိဗၺာန္ယာဥ္ေပၚသို႔ အေလာင္းတင္ေသာ္ ေရအိုး ကို ခြဲေတာ့သည္။ မင္းနဲ႔ငါတို႔ အိုးစားကြဲျပီ၊ အိမ္ျပန္မလာနဲ႔ ဟုဆိုသည္။ ေနာက္ငိုၾက၊ ယိုၾက၊ မသြားရဘူး၊ ေခၚမသြားရဘူး၊ ပစ္သြားျပီလား စသျဖင့္ အယူစြဲ၊ အယူသီးမႈမ်ား လႊမ္းျခံဳေနၾကသည္။ သုႆန္ေရာက္ေသာ္ အေခါင္းထဲမွ ပန္းတစ္ပြင့္ကိုယူ၍ ယူသည့္လူက စကားမည္သူ႔ကိုမွ်မေျပာေတာ့ေခ်။ ေသသူရဲ႔လိပ္ျပာကို ျပန္ေခၚတာတဲ့။ အိုးစားကြဲ လိုက္ၾက၊ ျပန္ေခၚ လိုက္ၾက၊ ေျခေထာက္ကို တုပ္ေႏွာင္ လိုက္ၾက၊ ငိုလိုက္ ၾကနဲ႔ ေသသူကို မီးသျဂိၤဳလ္ စက္ထဲသုိ႔ ထည့္မည့္အစား ထိုသူမ်ားကို စိတ္ေရာဂါ အထူးကုေဆးရုံသို႔ပင္ ပို႔ရမလို ျဖစ္ေတာ့သည္။

ေသဆံုးသူ၏ လံုခ်ည္၊ အကီ်ၤ၊ ျခင္ေထာင္၊ ေမြ႔ယာမ်ားကို ခိုက္မွာစိုး၍ ခန္းစီးစမ်ား ခ်ဳပ္၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ကုိပို႔ၾကသည္။ ကုသိုလ္ရေအာင္ ဘုန္းၾကီးေက်ာ္းတြင္ ခ်ိတ္ခိုင္း ဆြဲခိုင္းေတာ့သည္။ ဒါဆို ဘုန္းၾကီးေတြ က်ေတာ့ ခိုက္ေစတဲ့လား . . . ? ေသဆံုးသြားသူ၏ လက္ဝတ္ လက္စား၊ ဆြဲၾကိဳး၊ လက္စြပ္မ်ား ၾကေတာ့ ခိုက္မွာ စိုး၍ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို မလွဴၾကေတာ့ ဘူးလား၊ ဘယ္ေရာက္ ကုန္ပါလိမ့္ . . . ?

နာေရးယာဥ္ (နိဗၺာန္ယာဥ္) ကိုလည္း ရပ္ကြက္ထဲဝင္လွ်င္ ဟိုဖက္ကဝင္၊ ဒီဖက္က မဝင္ရဘူး စသျဖင့္ တားျမစ္ သူေတြ၊ မိမိအိမ္ေရွ႔တြင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ေခါင္း လာလွည့္တာကို မလိုခ်င္၊ နိဗၺာန္ယာဥ္ေမာင္းသည့္ ယာဥ္ေမာင္း မ်ားလည္း ယခင္ကမၾကာခဏ လက္သီးႏွင့္ အထိုး ခံရမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ လမ္းထိပ္တြင္ ကန္ေတာ့ပြဲ ထိုးေပး ခဲ့ရသည္လည္း ရွိသည္။ ဒီလမ္းက နိဗၺာန္ယာဥ္မဝင္ရ၊ မသြားရတဲ့လမ္း စသျဖင့္ တားျမစ္ နယ္ေျမမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ရွိေနဆဲပင္ . . .။ ေကာင္းျပီ။ ဒါဆိုရင္ အဲဒီ့လမ္းကလူေတြက မေသေတာ့မဲ့ သူေတြမ်ားလား . . . ?

ေသခဲ့သည္ ရွိေသာ္ မိမိအိမ္မွ လမ္းထိပ္သို႔ မိမိတို႔ ကိုယ္တိုင္သယ္ပိုျပီး ‘မ’ခ်မည္တဲ့လား . . . ? ။
ေနာက္ . .. ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ေသဆံုး၍ ေသဆံုးသူ၏ ခႏၶာကိုယ္အား ျမန္မာျပည္တြင္ သျဂိၤဳလ္ခ်င္၍ ျပန္သယ္ လာေသာ အေလာင္းမ်ားသည္ ေလယာဥ္ျဖင့္ သယ္ေဆာင္ လာရျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လမ္းထဲ မဝင္ရဘူး၊ ဟိုဘက္က မထြက္ရဘူး၊ ဒီဘက္က မဝင္ရဘူး၊ အိမ္ေရွ႔ကား မေကြ႔ရဘူး စသျဖင့္ ေျပာေနသူမ်ား စဥ္းစားၾကည ့္ေစခ်င္သည္။ မိမိတို႔ ဦးေခါင္းထက္ မိမိတို႔၏ ေနအိမ္ထက္မွ ေန႔စဥ္အေလာင္း တင္ ေလယာဥ္ပ်ံမ်ား ျဖတ္သန္းေနဆဲ၊ ပ်ံသန္းေနဆဲပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ နိဗၺာန္ယာဥ္ ဝင္တာကို ေတာ့ မၾကိဳက္ၾက၊ နိဗၺာန္ယာဥ္ကို ျမင္ၾကလွ်င္ေတာ့ မိမိတို႔၏ ပိုက္ဆံအိတ္ မ်ားကို ပုတ္ၾကကာ လာဘ္ရႊင္လို႔လား စဥ္းစားၾကပါ . . . ။ သိပ္ရွက္ဖို႔ ေကာင္းေန ပါျပီ။

မိမိတို႔၏ စိတ္ဓာတ္မ်ား၊ ခံယူခ်က္မ်ား၊ အယူသီးမႈမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ ေစလိုပါသည္။ ျပဒါးတစ္လမ္း . . . သံတစ္လမ္း မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါ။

ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္စစ္ၾကည့္ ေစခ်င္သည္။
မွားလား . . . မွန္လား။
မွန္လား . . . မွားလား ဆိုတာ။
မွားရင္ . . . ျပင္။ မွန္ရင္ . . . ဆက္လုပ္ ဖို႔က အားလံုးရဲ႕ တာဝန္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ေက်ာ္သူ

"မြတ္ကုသိုလ္''

http://www.facebook.com/photo.php?v=485893314808592
"မြတ္ကုသိုလ္''
.............

တရားေခြေလးတစ္ေခြနားေထာင္မိတယ္...ဘုန္းဘုန္းေဟာတဲ့ ဗုဒၵဘာသာ၀င္ေတြက
ကုသိုလ္ႏွင့္အကုသိုလ္ ေရွာင္ရန္ေဆာင္ရန္ ေစာင့္ထိန္းရန္ေတြက ေတာ္ေတာ္မလြယ္တာပဲ..
ကုသိုလ္ တစ္ပဲ ငရဲတစ္ပိသာျဖစ္ဘို႕မ်ားလွပါတယ္
....................
မြတ္တို႕ရဲ့တစ္ေန႔တာမွာေတာ့ မနက္ကေနမိုးခ်ဴပ္ထိ အလႅာရွင္ျမတ္အလိုအတိုင္းပဲ ေကာင္းေပစြ
-ကဲဒီေန႕စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္ခ်က္ၾကမယ္ဆိုပါေတာ့ လည္လွီးသားျဖစ္ရမယ္
ဒီလိုလည္ပင္းကိုကေလးကအစ ဓါးႏွင့္လွီးျပီးေတာ့သတ္ရဲတယ္ ခ်က္ရဲတယ္ ဒီလိုေတြလုပ္တတ္
ေအာင္မိဘ မြတ္မြတ္ေတြ၊ဗလီဆရာေတြက ၅ႏွစ္သားကတည္းကသင္ထားတာပါ
...လည္လွီးပီး အလႅာရွင္ျမတ္ကိုယစ္ပူေဇာ္တဲ့ကုသိုလ္.....

-အလွဴအတန္းဆိုရင္လညး္ ဗုဒၵဘာသာလို အလွဴခံစရာမလိုပါဘူး
စိတ္ပါသဒါတာမလိုဘူး ဘုရားသခင္ရဲ့အလိုအရ မိမိတစ္ေန႔ရတဲ့အက်ိဳးအျမတ္
ရဲ့ ၁၀ ပံု ၁ ပံုက ဗလီအတြက္ထားျပီးသားတဲ့ မဂြတ္ပူးလား အဲလိုစုထားတဲ့ အလွဴေငြေတြထဲကေန
မြတ္မြတ္ေတြရဲ႕ ထူးခၽြန္မႈ႕ဂုဏ္ထူးေဆာင္နိုင္မႈ႕အလိုက္ျပန္လည္ ေထာက္ပံ့ဆုေပးေသးပါတယ္တဲ့ဗ်ာ
ဘယ္လိုထူးခၽြန္မွု႕ေတြလည္းဆိုေတာ့ ဘာသာျခားလူမိ်ဳးထဲကေန
၊ ရိုးရိုးမိန္းကေလးကရရင္ဘယ္လို၊ရွယ္ကိုရရင္ ဘယ္လုိ ေထာက္ပံ့ဆုေပးပါေသးတယ္
ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ မြတ္မြတ္တို႕ႏွင့္လက္ထပ္တဲ့အမ်ိဳးသမီးကို မြတ္မြတ္ဘာသာ၀င္ျဖစ္ေအာင္
သိမ္းသြင္းနိုင္မႈ႕ေၾကာင့္ သာသနာျပဳျခင္းျဖစ္သျဖင့္
ဒါသည္လည္း.....ကုသိုလ္....

-မြတ္မြတ္ေတြက တရား၀င္မယား ၄ ေယာက္ယူခြင့္ရွိျပန္ပါတယ္..ေကာင္းထွားး မြတ္မြတ္ေတြရဲ့မိန္းမေတြကလည္း
မြတ္မိ်ဳးဆက္ျပန္႔ပြားေရးအတြက္အားတက္သေရာ..ကေလးကိုဒါဇင္ခ်ီေအာင္ ေမြးနိုင္သ
ေလက္ေမြးေပးနိုင္ရတယ္ မယံုရင္ေအာက္ကစစ္တမ္းကိုၾကည့္

၁၉၅၀ ကဆိုရင္ျမန္မာနိုင္ငံမွာမြတ္ ၈%ရာႏွုန္းပဲရွိတာ ၂၀၁၂ မွာ ၂၂% ျဖစ္လာတယ္
၁၉၅၀ ကဆိုရင္ျမန္မာနိုင္ငံမွာမြတ္ ၈%ရာႏွုန္းပဲရွိတာ ၂၀၁၂ မွာ ၂၂% ျဖစ္လာတယ္
၁၉၅၀ ကဆိုရင္ျမန္မာနိုင္ငံမွာမြတ္ ၈%ရာႏွုန္းပဲရွိတာ ၂၀၁၂ မွာ ၂၂% ျဖစ္လာတယ္
ဒါကို.......သားေဖာက္သာသနာျပဳျခင္းကုသိုလ္.......

-ဒီလိုလူဦးေရမ်ားလာေအာင္လုပ္တဲ့အလုပ္ကလည္း အေၾကာင္းမဲ့မဟုတ္ပါဘူး
အလႅာရွင္ျမတ္ရဲ့အလိုပါ မြတ္တို႕ရဲ့သာသနာကိုအခ်ီၾကီးထပ္ျပဳဘို႕ အေၾကာင္းရွိလို႕ပါ
၇၈၆ ဆိုတဲ့သေဘာက ၂၁ ရာအတြင္းမွာ မြတ္မြတ္တို႕ဘာသာ၊မြတ္တို႕လူမ်ိဳး ၾကီးစိုးေအာင္လုပ္မဲ့နိမိတ္ပါ
ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုေတာ့ ...

မြတ္တို႕သားေဖာက္ႏွုန္းဟာအထက္မွာျပထားတဲ့အရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ျဗင္းေနတဲ့အတြက္
နိုင္ငံေတာ္ကထိန္းခ်ဴပ္မွု႕မရွိပဲဒီအတိုင္းျဗင္းခြင့္ရေနရင္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ႏွစ္ဆက္ေလာက္မွာ
နိင္ငံလူဦးေရရဲ့ ၇၅% ျဖစ္လာမယ္လို႕တြက္ခ်က္ၾကပါတယ္...ဒီလိုလူဦးေရမ်ားလာျပီဆိုရင္

မြတ္တို႕ရဲ့သာသာနာျပဳနည္းက ''ဂ်ီဟပ္" တဲ့
ဂ်ီဟပ္ဆိုတာ အလႅာရွင္ျမတ္ကိုဆန္႕က်င္သူမွန္သမွ် ရန္သူျဖစ္သည္....ရွင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးတဲ့
မြတ္တို႕ကခုလူဦးေရနည္းေနေသးလို႕ၾကည့္ထားတာေနာ္..ညင္းညင္း
တစ္နိုင္ငံလံုးရဲ့ ၇၅% ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ၃ေယာက္ ၁ေယာက္ဆိုရင္ ဂ်ီဟပ္ သာသာနာျပဳၾကပါအံုးမည္....

..............အလႅာရွင္ျမတ္ကိုမယံုၾကည္သူတို႕ ကိစၥတုန္းေစသတည္း.............
......... မြတ္တို႕ ကုသိုလ္ ......


ဒီအေၾကာင္းေတြကို ခေရေစ့တြင္းက်သိခြင့္ရဘို႕
ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ ဦးပညာ၀ရ(ဘ၀လမ္းခြဲတရားေတာ္)ကို
အျပင္မွာရွာေဖြျပီးနားေထာင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္
ဘာသာေရး၊လူမ်ိဳးေရးဘာသာေရးအထိကရံုးျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵမဟုတ္ပါ
ဆရာေတာ္၏ေစတနာအတိုင္း ကိုယ့္စည္းရိုးကုန္ေအာင္လံုေအာင္ကာတတ္ၾကဘို႕ သိေစခ်င္ပါသည္


super connection ရဲ့အားကိုတြန္းလွန္ျပီးမိနစ္ ၂၀ စာေလာက္ရေအာင္ပင္ပန္းခံတြဲတင္ထားပါတယ္
အဆင္ေျပရင္ share လုပ္ download ဆြဲ
အနီးအနားျဖန္႕ေ၀လိုက္ၾကပါအံုး
credit/ သမိန္ ရမ္းသြပ္ ေဖ့ဘြတ္စာမ်က္နွာ

တကယ္ေတာ့ ......

သူက က်ေနာ္ရဲ႕ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေနဖက္ပါ… က်ေနာ္တို႔ ခ်စ္သူဘ၀ ၃ ႏွစ္ရွိခဲ့ၿပီး အခု အိမ္ေထာင္သက္တမ္းကလဲ ၃ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ…

ျပသနာ တစ္ခုပါဘဲ… သူနဲ႔ကြာရွင္းၿပီးေတာ့ သူေနရာသစ္မရမခ်င္း က်ေနာ္တို႔ တစ္အိမ္တည္း အတူတူေနရဦးမွာပါ…

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္စဥ္းစားမိတိုင္း ရယ္ခ်င္မိတယ္… ခ်စ္သူဘ၀တုန္းက က်ေနာ္တို႔ဟာ အရမ္းကို ရိုးသားလြန္းတယ္… လက္တြဲတာ ေပြ႔ဖက္တာေတြ ထားပါဦးေတာ့… လက္မထပ္ခင္ အတူတူေနဖို႔ဆိုတာ စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားရဲဘူး… အခုက်ေတာ့ ကြားရွင္းလိုက္ရၿပီ… ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေခတ္မီေနပါၿပီေလ…

အိပ္ခန္းတစ္ခန္း… ဧည့္ခန္းတစ္ခန္းဘဲ ရွိတဲ့ တိုက္ခန္းေလးဟာ လင္မယား မဟုတ္ေတာ့တဲ့ က်ား မ ၂ ေယာက္ အတူတူေနေနရဖို႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အကိုင္ရခက္ေစတယ္ဗ်…

ပထမတစ္ညမွာ က်ေနာ္အိပ္ယာလိပ္ယူၿပီး ဆိုဖာခံုေပၚမွာဘဲ အိပ္လိုက္တယ္…

ပထမတစ္ည အိပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အရသာရွိတယ္… ေဘးမွာ နားပူနားဆာလုပ္မဲ့သူမရွိတဲ့ညဟာ အရမ္းကို ေကာင္းတာဘဲ… တစ္ခုဘဲ… အိမ္က ဆိုဖာက နည္းနည္းေပ်ာ့ရင္ ပိုေကာင္းမယ္… အခုဟာက မာေနေတာ့ မနက္ထလာတဲ့အခ်ိန္ လည္ပင္း နည္းနည္းေညာင္းကိုက္ေနတာ တစ္ခုဘဲ…

ေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ အထဲမွာ ေရခ်ိဳးသံကိုၾကားေနရတယ္… အဲဒီ မိန္းမေတာ့ေလ… ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ဒီအက်င့္ဆိုးရွိေနလဲ မသိပါဘူး… ညမအိပ္ခင္မွာ ေရခ်ိဳးတယ္… မနက္အိပ္ယာထလို႔ရွိရင္လဲ ေရခ်ိဳးတယ္… ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ… ငါလဲ အက်င့္ပါေနပါၿပီ… က်ေနာ္လဲ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္ၿပီးေတာ့ ၀င္သြားတယ္… အိမ္သာ အဖံုးကိုဖြင့္ၿပီး အေပ့ါသြားဖို႔ ျပင္တုန္းမွာ “အား…” ဆိုတဲ့ အသံႀကီးကို အမွတ္မထင္ၾကားလိုက္ရတယ္…

မနက္ေစာေစာစီးစီး သရဲျမင္တာေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး… ဘာေတြေလွ်ာက္ေအာ္ေနတာလဲ… လန္႔သြားလို႔ အေပါ့ေတာင္ ျပန္၀င္သြားၿပီ…“က်မ ေရခ်ိဳးေနတာ ရွင္မျမင္ဘူးလား…ရွင္ေယာက်ာ္းေကာ္ ဟုတ္ရဲ႕လာ… ဘယ္ေယာက်ာ္းက မိန္းကေလးေရးခ်ိဳးေနတာကို အထဲ၀င္လာၿပီး အေပါ့သြားတာမ်ိဳးရွိလဲ…” သူ ခန္းဆီးကို ဖြင့္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က ေရခ်ိဳးပု၀ါႀကီးနဲ႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ဖုံးထားၿပီး ေနာက္လက္တစ္ဖက္က က်ေနာ့ကို လက္ညိုးထိုးၿပီး ဆံုးမေတာ့တာဘဲ…

“နင္ဘာေတြ လာေအာ္ေနတာလဲ… ငါတို႕႔ ၾကားမွာ ခန္းဆီးလိုက္ကာျခားထားေသးတယ္မဟုတ္လား… ငါ နင့္ကိုဘာျမင္ရမွာလဲ… ၿပီးေတာ့ နင္ေရခ်ိဳးေနတုန္း ငါ၀င္လာၿပီးေသးေပါက္တာ ဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္လဲမဟုတ္ဘူး… ဒီေလာက္ထိ အျဖစ္သည္းေနဖို႔ လိုလို႔လာ… ၿပီးေတာ့ နင့္ ကိုယ္ခႏၶာကိုယ္ကို ျမင္ေနရတာ ၃ႏွစ္ေတာင္ရွိၿပီ…မ်က္စိမိတ္ထားရင္ေတာင္ ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးလဲဆိုတာ သိတယ္… ငါေခ်ာင္းၾကည့္ဖို႔လိုေသးလို႕လာ… ”

“ရွင္…” သူေဒါသထြက္လြန္းလို႔ ဘာမွေျပာမထြက္ေတာ့ဘူး… ပု၀ါ ႀကီးနဲ႔ ဖံုးအုပ္ထားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ကတိုက္ကရိုက္ထြက္သြားတယ္… ၿပီးေတာ့ အိပ္ခန္းတံခါး “၀ုန္း…”ကနဲ ေစာင့္ပိတ္လိုက္တဲ့ အသံ ၾကားလိုက္ရတယ္…

မိန္းမၾကမ္း… ၾကည့္ထားေပါ့… နင့္လိုစရိုက္မ်ိဳးနဲ႔ ေနာက္က်ရင္ ဘယ္ေကာင္က ယူရဲမွာလဲ…

အေပါ့သြားၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ အိပ္ခန္းဘက္ကို သြားလိုက္တယ္… ဒီေန႔ရံုးသြားဖို႔ ၀တ္ရမဲ့ အက်ၤ ီက အထဲက ဘီရိုမ်ာ ခ်ိတ္ထားတယ္… ဒီမိန္းမေတာ့ေလ… အထဲကေန ေသာ့ခက္ထားလိုက္တယ္… တံခါးကို အၾကားႀကီးေခါက္ေနမွ အထဲကေန တစ္သံထြက္လာတယ္… “ငါအက်ၤ ီ၀တ္ေနတယ္…”

ေတာ္ပါၿပီ… ကြာရွင္းၿပီးၿပီဘဲ… သူ႕ကို အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ပါ့မယ္…

နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာမွ သူထြက္လာတယ္… ၀တ္ထားတာက ေတာက္ပေနၿပီး အသားျဖဴျဖဴေပၚမွာ ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲ စိုးထားတယ္… နေျမာဖို႔ ေကာင္းတာက သူ အျပင္ထြက္ခါနီးမွာ က်ေနာ့ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္တာ သူ႔အလွကို ေလ်ာ့ေစခဲ့တယ္… ဒီနာရီ၀က္ေၾကာင့္ က်ေနာ္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ရံုးတက္ေနာက္က်ခဲ့တယ္…

ရံုးဆင္းၿပီးေနာက္ က်ေနာ္ အျပင္မွာဘဲ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းေနခဲ့တယ္… ပ်င္းဖို႔ေကာင္းေပမဲ့ သူမ်က္ႏွာကို ျမင္ေနရတာထက္စာရင္ ေကာင္းပါေသးတယ္… ဒီလိုနဲ႔ ည၉နာရီအထိ အျပင္မွာဘဲ ေခါက္ဆြဲတစ္ပြဲစားၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္…

က်ေနာ္အိမ္ထဲ၀င္လိုက္ေတာ့… သူက ဧည့္ခန္းမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ေနတာကို ရုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရတယ္… က်ေနာ္၀င္လာတာကို ျမင္ေတာ့ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ၿပံဳးလိုက္တယ္… က်ေနာ္လဲ သံသယ မ်ားစြာနဲ႔သူ႕ေရွ႕မွာ ထိုင္လိုက္တယ္… ဘုရား… ဘုရား… က်ေနာ့ကို ေရေႏြးၾကမ္းေတြ ငဲ့ေပးလို႔…

သူဘာအၾကံအစည္ေတြရွိေနပါလိမ့္…

က်ေနာ္ စကားတစ္ခြန္းကို သြားသတိရမိတယ္… သိုးေရၿခံဳထားေသာ ၀ံပုေလြ…

“ဒီေန႕ ငါလဲ ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ၿပီးၿပီ… ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ လင္မယားမဟုတ္ေတာ့ဘူး… ငါက ရွင့္အိမ္ကို တစ္လငွားၿပီး ခဏေနေနေပမဲ့ … ငါစဥ္းစားမိတယ္… ငါတို႔ ဟို မလိုလားအပ္တဲ့ ျပသနာေတြ… အထင္လြဲမွားမႈေတြ မျဖစ္ရေအာင္ ငါတို႔ စည္းကမ္းထုတ္ထားတာေကာင္းမယ္…”

ေျပာရင္းနဲ႔ သူစာရြက္တစ္ရြက္ကို ျငင္သာစြာထုတ္လိုက္တယ္… က်ေနာ့ေရွ႕မွာ စာရြက္ကို ကိုင္လႈပ္ျပၿပီး ေျပာလိုက္တယ္… “ရွင္ၾကည့္ၾကည့္လိုက္… သေဘာတူတယ္ဆိုရင္ ေအာက္မွာ လက္မွတ္ထိုးလိုက္.. ငါတို႔တစ္ေယာက္တစ္ရြက္ဆီယူထားမယ္…”

က်ေနာ္စာရြက္ကိုယူၿပီး ၾကည့္ၾကည့္လိုက္တယ္…

နံပါတ္တစ္… ေရခ်ိဳးခန္းကို တစ္ေယာက္ေယာက္က သံုးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္က မည့္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္မွ မ၀င္ရ…
နံပါတ္ႏွစ္… တစ္ဦး၏ ခႏၶာကိုယ္ကို အျခားတစ္ဦးက မည္သည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္မွမထိရ…
…..
က်ေနာ္ေရတြက္ၾကည့္တာ စုစုေပါင္း ၂၆ ခ်က္ေတာင္ရွိတယ္…

“သေဘာတူတယ္ဆိုရင္ လက္မွတ္ထိုးလိုက္…” သူေဘာပင္ေတာင္ ႀကိဳျပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီ…

အစကေတာ့ သူ႕ေဒါသကိုစြေပးမလို႔ဘဲ… ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့… မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး… အမ်ားဆံုးရွိလဲ တစ္လဘဲေပါ့… ေအာင့္အီးၿပီးေတာ့ဘဲ ေက်ာ္ျဖတ္လိုက္ပါေတာ့မယ္… က်ေနာ္သူ႕ကို မ်က္လံုးေအးေအးနဲ႔တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္… ေဘာပင္ယူၿပီး က်ေနာ့ လက္မွတ္ကိုေကာက္ထိုးလိုက္တယ္…

“ဟုတ္ၿပီ… ဒီလက္မွတ္ထိုးေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္တဲ့အေနနဲ႔… ငါတို႔ အတူတူေနေနရတုန္းမွာ ရွင့္ကိုဆက္ၿပီးေတာ့ထမင္းခ်က္ေကၽြးမယ္… ”

ဒီစည္းကမ္းခ်က္ေတြရွိေနေတာ့ ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ လြတ္လပ္မႈမရွိေတာ့သလိုဘဲ… အစပိုင္းရက္ေတြမွာေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္ ထိန္းခ်ဳပ္ခံေနရတယ္လို႔ခံစားရတယ္… ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ကလဲ အျပင္မွာဘဲ ဆက္ၿပီး ေ၀ွ႕လည္ေနၿပီး ထမင္းစားတဲ့ေနရာကိုရွာေနတယ္… ဟြန္႔… ထမင္းခ်က္ေကၽြးတာနဲ႔ ငါက ေက်းဇူးတင္ေနရမွာလာ… သိပ္ေပ်ာ္မေနနဲ႔… မစားဘူး…

မင္းရဲ႕ထမင္းဟင္းကို တစ္လ မစားရလို႔ ငါငတ္ၿပီးေသမလားဆိုတာကိုၾကည့္ရေသးတာေပါ့… အင္း ေျပာသာေျပာတာ… ေလွ်ာက္လည္ပတ္ေနတုန္း သူမ်ားအိမ္က ထမင္းနံ႔ ဟင္းနံ႕ရလို႔ရွိရင္လဲ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အားက်မိသား…

ပထမ တစ္ပတ္လံုးကေတာ့ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းဘဲ… ဘာျပသနာမွ မျဖစ္လိုက္ဘူး…

တစ္ေန႔မွာ က်ေနာ္ အိမ္ထဲ၀င္လာတုန္း သူကအျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္ေနတယ္…

“အျပင္ထြက္မလို႕လာ?”… က်ေနာ့ပါးစပ္ကလြတ္ကနဲ ထြက္သြားတယ္… သူဒီလို ညဖက္မွာ အျပင္ထြက္တာ ေနာက္ေရေမႊးဖ်န္းထားတာကို က်ေနာ္သိပ္သေဘာမက်ဘူး…

“ဟုတ္တယ္… လင္းလင္းက ဒီေန႔သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမလို႔တဲ့… ရွင္ၾကည့္ၾကည့္… ဒီေန႔၀ယ္ထားတဲ့ အကၤ် ီ … လွတယ္မွတ္လားဟင္…” သူ မွန္ေရွ႕မွာ ကိုယ္ကိုယ္ကို ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္…

“အင္း မဆိုးပါဘူး… ငတံုးတစ္ေကာင္ကို ဖမ္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့မိႏိုင္ပါတယ္…” အ ေနတဲ့လူ ေတာင္သိတယ္… က်ေနာ့စကားက အေကာင္းေျပာေနတာမဟုတ္မွန္း…

“ရွင္… ” သူ႕မ်က္ႏွာမွာ မႏွစ္ၿခိဳက္တဲ့ အမူအရာ ျပန္ေပၚလာၿပီ… ဒါေပမဲ့ ျပန္လွည့္သြားၿပီးေတာ့ မရယ္ခ်င္ရယ္ခ်င္နဲ႔ ခပ္တိမ္တိမ္ အသက္မပါတဲ့ရယ္သံနဲ႔ရယ္လိုက္တယ္…

“ဟုတ္တယ္ေလ… အခုက လူလြတ္ဘ၀ ျပန္ေရာက္သြားၿပီဆိုေတာ့ ငတံုးတစ္ေယာက္ကို အမိဖမ္းမယ္ဆိုလဲ ငါ့မွာ ဖမ္းခြင့္ရွိပါတယ္… ငါ့ကို တန္ဖိုးထားမဲ့လူတစ္ေယာက္ထြက္ေပၚလာမွာဘဲ… ရွင္လဲ အသက္မငယ္ေတာ့ဘူးေနာ္… ကိုယ့္ဘ၀ေရွ႕ေရးအတြက္ၾကည့္ဦးေနာ္…” ေျပာၿပီး က်ေနာ့္ကို ေဒါသ အၾကည့္တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္…

“ကဲ… ဒါဆိုရင္လဲ ဒီည ငတံုးႀကီးႀကီးတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းမိပါေစဗ်ာ… သူမ်ားက အိမ္ႀကီးႀကီး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ရင္ ငါ့ကို ႏွစ္ညေလာက္ေတာ့ ေပးေနဦးေပါ့… ” “အိုး… ဒီစကားမ်ိဳးက သနားစရာေလးပါလား… ဘာလဲ… သ၀န္တိုေနတာလား?”… သူဟားဟားဟား ရယ္ေမာလိုက္တယ္…

“သြားေတာ့… သြားေတာ့… ငါမ်က္စိေနာက္တယ္…” က်ေနာ္ သူ႕ကို တံခါးပါဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္တယ္… သူမ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး အျပင္ထြက္သြားတယ္… က်ေနာ့ကို “ဟင့္” ဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့ေသးတယ္… က်ေနာ္လဲ တံခါးကို ၀ုန္းခနဲ ပိတ္လုိက္တယ္…

မ်က္စိေနာက္တဲ့လူ မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ က်ေနာ္လဲ အင္တာနက္ေပၚတက္ၿပီး… ညီမေလးေတြနဲ႔ေလွ်ာက္ က်ဴေတာ့တာေပါ့… ထိန္းခ်ဳပ္မဲ့လူမရွိေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာခ်င္ရာေျပာလို႔ရၿပီ… ေ၀း….

ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့စိတ္ထဲမွာ ေနလို႔မေကာင္းေနဘူး… က်ေနာ္ တကယ္ဘဲ သ၀န္တိုေနတာလား?
က်ေနာ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ရယ္ခ်င္လာတယ္… ေလွ်ာက္စဥ္းစားမေနပါနဲ႔… ကြာရွင္းဖို႕ဆိုတာလဲ က်ေနာ္စၿပီး ေျပာခဲ့တာပါဘဲ…

အခ်ိန္ ၂ နာရီေလာက္ၾကာၿပီးေတာ့… သူျပန္လာပါၿပီ… သူ က်ေနာ့ေရွ႕ကို ျဖတ္ေလွ်ာက္တုန္း သူ႕မ်က္ႏွာကိုေတြ႔လိုက္တယ္… မ်က္ႏွာပ်က္ေနတယ္… သူအိပ္ခန္းထဲကိုဘဲ တိုက္ရိုက္၀င္ၿပီး အိပ္လိုက္တယ္… ေရေတာင္မခ်ိဳးေတာ့ဘူး…

သူစိတ္မေကာင္းဘဲ ျဖစ္ၿပီးျပန္လာတာျမင္ေတာ့ က်ေနာ့ စိတ္ထဲမွာက ေပ်ာ္လာတယ္… ေဟေဟ… နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္… က်ေနာ္လဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္နဲ႔ အိပ္ခ်လိုက္တယ္…

ညသန္းေခါင္မွာ သူ႔ရဲ႕စူးရွတဲ့ အသံေၾကာင့္ လန္႔ႏႈိးလာခဲ့တယ္… ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဆိုတာကို ထၾကည့္မယ္လုပ္တုန္း သူက အိပ္ခန္းထဲကေန ညအိပ္၀တ္နဲ႔ေျပးထြက္လာတယ္… ဆိုဖာေပၚခုန္တက္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့လည္ပင္းကိုတုန္တုန္နဲ႔ အေသဖက္ထားတယ္… “ဘာျဖစ္တာလဲ?” က်ေနာ္သူ႕ ေနာက္ေက်ာကိုပုတ္ၿပီးေမးလိုက္တယ္… “ပိုးဟပ္… ” သူဒီစကား ႏွစ္လံုးေျပာလုိက္တာနဲ႔ က်ေနာ္သေဘာေပါက္သြားၿပီ….

ဒီ မိန္းမေတာ့ေလ… က်ေနာ့အေပၚမွာသာ ေမာက္ေမာက္မာမာ ဆက္ဆံတာ… အေကာင္ေသးေသးေလးေတြက်ေတာ့ အေသေၾကာက္တတ္တယ္… ပိုးဟပ္… ၾကြက္… ေၾကာင္… ေခြး… စတာေတြ… ေတြ႔လိုက္တိုင္း ေအာ္လိုက္တာ ေန႔၀က္ေလာက္ၾကာတယ္… က်ေနာ္ေခြးေလးတစ္ေကာင္ေမြးခ်င္တာေတာင္ မေမြးလိုက္ရဘူး…

“လိမၼာတယ္… မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့ေနာ္… ”က်ေနာ္ ခါတိုင္းလိုဘဲ သူ႕ကိုႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္တယ္… အခန္းထဲ၀င္ၿပီး ပိုးဟပ္ကို ေခ်မႈန္းေပးမယ္ေပါ့… အခန္းထဲ၀င္ၿပီး ေနရာ အႏွံ႕ရွာေပမဲ့ အရိပ္ေတာင္မေတြ႕ရေတာ့ဘူး… ျပန္ထြက္လာလိုက္တယ္…

က်ေနာ္ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ က်ေနာ့ လည္ပင္းကို ျပန္ဖက္ထားၿပီး… “ေသသြားၿပီလား?” သူမ်က္ႏွာ မွာ ေၾကာက္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္ထြက္လာတယ္… ဒါေပမဲ့ ညဘက္ မီးမွိန္ ေအာက္မွာ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ မိုးေရစက္တင္ေနသလို ခံစားခ်က္ေလးကိုေပးတယ္…

“အင္း… ငါရိုက္သတ္လိုက္ၿပီ…မေၾကာက္နဲ႔ေတာ့… ျပန္အိပ္ေတာ့… ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး မနက္ဖန္ရံုးတက္ရဦးမယ္… ”

က်ေနာ္သူ႔ကိုလိမ္လိုက္တယ္… က်ေနာ္သိတယ္ သူ႕ကို ရွာမေတြ႕ဘူး… မရိုက္သတ္လိုက္ရဘူးလို႔ေျပာလိုက္ရင္ က်ေနာ့ကို ထပ္သြားရွာခိုင္ဦးမွာ ေသခ်ာတယ္… က်ေနာ္လဲ ဒီည အိပ္ရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး… “ငါမအိပ္ရဲဘူး… ျပန္မအိပ္ေတာ့ဘူး…”

“နင္ေမ့သြားၿပီလား… ငါတို႔ ကြာရွင္းၿပီးသြားၿပီေလ… ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ရဲ႕စည္းကမ္းခ်က္ထဲက နံပါတ္ ၂ တစ္ခ်က္ကိုလဲ ခ်ိဳးေဖာက္လိုက္ၿပီ… နင္ဦးဆံုး ငါကိုလာထိေနတယ္… ” က်ေနာ့ ေလသံက ေအးစက္ေနတယ္… “ဟြန္႔… ညေနကေတာ့ ငတံုးတစ္ေကာင္ကို သြားဖမ္းတယ္… ပုိးဟပ္ေတြ႕မွဘဲ ငါ့ကို သတိရတယ္…”

သူ ဒီစကားကို ၾကားၿပီးေတာ့ ခဏတာ ၿငိမ္သြားတယ္… ပါးစပ္ကို ကိုက္ၿပီး “ေဆာရီး…” လို႕တစ္ခြန္းေျပာၿပီး အခန္းထဲ ၀င္သြားတယ္… ၿပီးေတာ့ “၀ုန္း” ဆိုတဲ့ တံခါးပိတ္သံကိုၾကားလိုက္ရတယ္…

က်ေနာ္လဲ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ထိုင္ေနၿပီး ရုတ္တစ္ရက္ ကိုယ့္ပါးကို ကိုယ္ တစ္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္…

က်ေနာ္ ဆိုဖာေပၚမွာ အိပ္ေနတာ… အိပ္ခ်င္စိတ္တစ္စက္မွ မရွိဘူး… ၀ိုးတိုး၀ါးတားမွာ အိပ္ခန္းထဲက ငိုသံကို ၾကားေနရသလိုဘဲ… ၀င္သြားရမလား မ၀င္ရဘူးလားဆိုတာကို စိတ္ထဲမွာ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေနတယ္… ကိုယ့္ပါးကို ကိုယ္ ျပန္ခ်မိတယ္… ေယာက်္ားဆိုရင္ ၀င္သြားကြာ ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္…

က်ေနာ္ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္တယ္… သူေစာင္ထဲမွာ ငိုေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္… က်ေနာ္ ကုတင္ေဘးမွာထုိင္ၿပီး ေစာင္ကို လွန္လိုက္တယ္… သူ႔ကို ညင္ညင္သာသာေလးေမးလိုက္တယ္… “ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?” အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ သူ႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ စိုရႊဲေနတာကို ျမင္ရတာ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းကို နာၾကင္ေစတယ္ဗ်ာ…

“ရွင္ ဘာ၀င္လာလုပ္တာလဲ… ငါတို႔ ကြာရွင္းၿပီးသြားၿပီ မဟုတ္လား… ရွင့္ရဲ႕ ဂရုစိုက္မႈေတြ မလိုခ်င္ပါဘူး… ထြက္သြား… ထြက္သြား… ” သူက်ေနာ့ကို တြန္းထုတ္တယ္… ေခါင္းအံုးနဲ႔ေပါက္တယ္… “ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ… ခုဏက ငါစကားေျပာမွားသြားတာ… ငါ့ကို ခြင့္လြတ္ပါေနာ္… ”

က်ေနာ္ သူဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး… သူ႕ကိုရင္ခြင္ထဲမွာ ဆြဲသိပ္ထားလိုက္တယ္… သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက မ်က္ရည္ေတြကို ညင္ညင္သာသာေလး နမ္းေပးလိုက္တယ္… သူကလဲ က်ေနာ့ကို ထပ္ၿပီး မေအာ္ေနေတာ့ပါဘူး… က်ေနာ့လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ထားၿပီးေတာ့ အားရပါးရကို ငိုေတာ့တာဘဲ…

ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူငိုရင္းနဲ႔ ဒီေန႔ဘာလို႔ ဒီေလာက္ထိစိတ္ညစ္ေနရတဲ့အေၾကာင္းရင္းကို ေျပာျပတယ္…
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႕ဟို သူငယ္ခ်င္းေကာင္းမဆန္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း လင္းလင္းက သူ႕ကိုမိတ္ဆက္ေပးတဲ့လူက အေဖ့အရြယ္ေလာက္ရွိတဲ့ အဖိုးႀကီး… ခဏဘဲ ေတြ႕ရေသးတယ္… လက္ကိုင္ေျခကိုင္လုပ္လာၿပီ… လင္းလင္းကလဲ သူ႔ကို ေဖ်ာင္းဖ်ေသးတယ္… နင္က တစ္လင္ကြာထားၿပီဘဲ… ဒီအဖိုးႀကီးနဲ႔ဆို မဆိုးပါဘူး…

“ငါ ကြာရွင္းဖူးတာနဲ႕ သူမ်ားထက္တစ္ဆင့္နိမ့္ေနၿပီလား… ငါတို႔ဘာျဖစ္လို႔ ကြာရွင္းရတာလဲ… ” သူ ငိုရင္းနဲ႔ က်ေနာ့ကိုေမးတယ္… က်ေနာ့လည္ပင္းကို ဖက္ထားတာ မလြတ္ဘူး…

က်ေနာ္ သူ႔ေမးခြန္းအတြက္ အေျဖမရွိဘူး… က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လဲ မသိဘူး… သူက်ေနာ့လည္ပင္းကို ဖက္ထားတာ အရမ္းကို နာေနၿပီ… ဖက္မယ္ဆိုရင္လဲ ဆက္ဖက္ထားပါေစ… ေသမွမေသႏိုင္တာ… ေနာက္က်ရင္ အတူတူမွ မေနရေတာ့တာ… ဖက္ေစခ်င္ရင္ေတာင္ အခြင့္အေရးမရွိေတာ့ပါဘူးေလ…

ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ၂ ေယာက္လံုး ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကတယ္…

ႏိုးလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနေတာင္ထြက္ေနပါၿပီ… က်ေနာ္က သူ႔ကိုဖက္ထားေသးတယ္… သူကလဲ က်ေနာ့လည္ပင္းကို ဖက္ထားေသးတယ္…

က်ေနာ္ မလႈပ္ရဲဘူး… သူ႕အိပ္မက္ေကာင္းေလးကို လႈပ္ႏိုးမိမွာ စိုးလို႔… ဒီလို ခံစားခ်က္မ်ိဳးမရွိတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကာခဲ့ပါၿပီ… ၂ ေယာက္သား အတူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ဟာ ၾကာလာေလ… မနက္ခင္း မိုးလင္းတိုင္းမွာ ဒီလို ခံစားခ်က္ဟာ ေပ်ာက္ဆံုးေလ ျဖစ္ေနတယ္…

ၿပီးခဲ့တဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ က်ေနာ္တို႔ဟာ အျမဲတမ္းလိုလို အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ၾကားက ႏိုးထလာရသလိုဘဲ… တစ္ဖက္လူကို ညည္းညဴေနၿပီး ရံုးတက္ဖို႕ကို ျပင္ဆင္ေနၾကတယ္… က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုအေျခအေနထိ ေရာက္သြားရပါလိမ့္…

သူလဲ ႏိုးလာၿပီ…

သူသတိထားမိလိုက္တယ္… လည္ပင္ကို ဖတ္ထားတဲ့လက္ကို ေျဖေလွ်ာ့လိုက္ၿပီး ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ ေျပာလုိက္တယ္… “ေမာနင္း… ”

က်ေနာ္လဲ ဖက္ထားတဲ့လက္ကို ကမန္းကတန္း ဖယ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚကေန ခုန္ဆင္းလိုက္တယ္…

“မေန႔ညက… ”
“မေန႔ညက ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူ… ရံုးတက္ဖို႔ျပင္ေတာ့… ေနာက္က်ေနဦးမယ္…”

အဲဒီလိုမ်ိဳး တစ္ညတာ ရွိလိုက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေနဟာ ေျပာင္းလဲမႈ နည္းနည္းေလး စျဖစ္လာတယ္… ရံုးဆင္းေတာ့ လမ္းမွာ သူႀကိဳက္တဲ့ ဆႏြင္းမကင္း ေရာင္းေနတာေတြ႕ေတာ့ ၀ယ္လိုက္တယ္… ၀ယ္ၿပီးခါမွ ေတြေ၀ေနရတယ္… အိမ္ဘဲ ျပန္ရင္ေကာင္းမလား… ခါတိုင္းလိုဘဲ ေလွ်ာက္ပတ္ေရၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းရင္ေကာင္းမလား…

“အစ္ကို ဒါကေတာ့ အခုေလာေလာလပ္လပ္ေလး ထြက္လာတာ… ျမန္ျမန္စားေလစားလို႕ေကာင္းေလဘဲ… ၾကာသြားရင္ သိပ္မေကာင္းေတာ့ဘူး… ” ေရာင္းတဲ့ေကာင္ေလးက က်ေနာ့ကို ေျပာလိုက္တယ္…

က်ေနာ္လဲ မ်က္ႏွာေျပာင္နဲ႔ အိမ္ကိုဘဲ ျပန္လိုက္တယ္… အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူက ထမင္းဟင္းခ်က္ေနတယ္…

“အင္း… အင္း… ငါလမ္းမွာ ဆႏြင္းမကင္းေရာင္းေနတာေတြ႕လို႔ ၀ယ္လာလိုက္တယ္…” မီးဖိုခန္းထဲမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ သူ႕ကို ေျပာျပလိုက္တယ္…

သူ၀မ္းသာစြာနဲ႔ဘဲ ထြက္လာၿပီး တစ္တံုးယူစားလုိက္တယ္…“လက္သြားေဆးေတာ့… ထမင္းစားရေအာင္…”

ထမင္းစား စာပြဲေပၚက ဟင္းေတြျမင္ေတာ့ က်ေနာ့ အႀကိဳက္ဟင္းေတြဘဲ… စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္…

ျပန္ၿပီး ေရတြက္ၾကည့္လိုက္ရင္ အျပင္မွာ စားေနရတာ ရက္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီ… သူလုပ္တဲ့ ဟင္းေတြက အရမ္းကို ေမႊးတာဘဲ…

“စားေတာ့…”

က်ေနာ္လဲ ထမင္းပန္ကန္ကို ယူၿပီးစစားေတာ့တယ္…

“ျဖည္းျဖည္းစား… နင္ေနဦးမယ္…ေရာ့… ဟင္းရည္ေသာက္ဦး…” က်ေနာ့ကို ဟင္းရည္တစ္ခြက္ ခပ္ေပးလိုက္တယ္…

“ေရာ့… ဒါေလးက လတ္ဆပ္တယ္…” က်ေနာ့ကို ဟင္းတစ္ဇြန္းထည့္ေပးလုိက္တယ္…
“ရွင္ေတာ္ေတာ္ေလး ပိန္သြားတယ္… ေနာက္က်ရင္ အျပင္မွာ မစားနဲ႔ေတာ့… ေစ်းႀကီးၿပီး အဟာရလဲ မျဖစ္ဘူး… အိမ္ဘဲ ျပန္စားေတာ့…”
…….

စားၿပီးလို႔ က်ေနာ္ ပန္ကန္ေဆးဖို႔ ျပင္ေနတုန္း…
“ထားပါေတာ့… အိမ္ေထာင္က်ၿပီးလို႔ေတာင္ၾကာေရာေပါ့… ရွင္ ေဆးတာ တစ္ေခါက္မွ မေတြ႔ဖူးပါဘူး…ငါဘဲ ေဆးလိုက္ပါ့မယ္…”

“ငါ…”
“ဘာမွ မျဖစ္ဘူး… ငါလဲ အက်င့္ပါေနပါၿပီ… သြား တီဗြီ သြားၾကည့္ေတာ့… ငါခဏေလးသိမ္းလိုက္ရင္ ၿပီးပါၿပီ…”
က်ေနာ္ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ထည့္လိုက္တယ္… သူ႕အတြက္လဲ တစ္ခြက္ထည့္ေပးလုိက္တယ္…

သူ ေဆးေၾကာၿပီးေတာ့ က်ေနာ့ေဘးမွာ လာထိုင္လိုက္တယ္… က်ေနာ္လဲ ထည့္ထားတဲ့ ေရေႏြးခြက္ကို သူ႕ေရွ႕ပို႕ေပးလုိက္တယ္…
“နင္ ဘယ္လိုင္းၾကည့္ခ်င္လဲ…” က်ေနာ္သူ႕ကိုေမးလိုက္တယ္…
“ရွင္ ဒီေန႔ဘာလို႔ ဒီေလာက္ထိအားနာေနရတာလဲ… ငါမေနတတ္ေတာ့ဘူး… ” သူရယ္ၿပီးေျပာလိုက္တယ္…
က်ေနာ္လဲ ရွက္ရွက္နဲ႔ ကိုယ့္ေခါင္းကို ပြတ္ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္… “ငါအရင္က အရမ္းဆိုးလို႕လား…”
“ဆိုးတယ္? ဘယ္သူက ရွင့္ကို ဆိုးတယ္လို႔ေျပာေနလို႔လဲ… ရွင္က ပ်င္းတာ… အခု ငါတို႔ ကြာရွင္းၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ရွင္လဲ ရွင့္ အ၀တ္ေတြ ဘယ္လိုေလွ်ာ္ရမလဲဆိုတာေမ့ေနၿပီ… မစဥ္းစားၾကည့္ဘူးလား… ရွင့္အ၀တ္ေတြကိုဘယ္သူေလွ်ာ္ေပးေနရတယ္လို႔… ေနာက္က်ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းဂရုစိုက္ေနာ္…”
“ကြာရွင္း… အင္း… ဟုတ္တယ္… ငါတို႔ကြာရွင္းၿပီးသြားၾကၿပီ…” က်ေနာ္ ႏႈတ္ဆိတ္သြားတယ္…

သူလဲ ၿငိမ္သက္သြားတယ္…

အဲဒီညက က်ေနာ္တို႔ ၃နာရီေလာက္ အတူတူထိုင္ၿပီး တီဗြီၾကည့္ေနလိုက္တယ္… စကားမေျပာဘူး… လိုင္းမေျပာင္းဘူး… ဘာေတြၾကည့္ေနသလဲဆိုတာလဲ မသိလိုက္ဘူး…

ရက္ ၃၀ဟာ ခဏေလးနဲ႔ ျပည့္သြားတယ္…အဲဒီေန႔က ထမင္းစားၿပီးေတာ့ သူက်ေနာ့ကိုေျပာလိုက္တယ္… အိမ္ရွာေတြ႕ၿပီတဲ့… ဒီအပတ္တနဂၤေႏြေန႔ဆို အိမ္ေျပာင္းလို႔ရၿပီ… ၾကားၾကားခ်င္း က်ေနာ့စိတ္ထဲမွာ လံုး၀ဟာတာတာျဖစ္သြားတယ္…

စေနေန႔ဟာ ေရာက္လာတာ အရမ္းကိုျမန္တာဘဲ… က်ေနာ္ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ေနၿပီး သူက်ေနာ့ေရွ႕ကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာနဲ႔ ပစၥည္းေတြသိမ္းေနတယ္…

အခန္းထဲမွာေတာ့ရႈပ္ပြေနတယ္… ဒါေပမဲ့ ေလထုက ၿငိမ္သက္ေနတယ္… က်ေနာ္တို႔စကားမေျပာၾကဘူး… သူဘာမ်ားခ်န္ခဲ့မလဲ? က်ေနာ့စိတ္ထဲမွာ အရမ္းသိခ်င္ေနတယ္… ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္သူ႕ကိုမေမးဘူး…

“နင္ျဖည္းျဖည္းသိမ္း… ငါအျပင္ထြက္လိုက္ဦးမယ္…” သူ႕အေျဖမၾကားခင္မွာ ကတည္းက က်ေနာ္ အျပင္ထြက္သြားတယ္…

အိမ္ အျပင္ဘက္က မိုးေကာင္းကင္ဟာ အရမ္းကိုျပာတယ္…
လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္က ေလတံခြန္ အတူတူလႊတ္ခဲ့တဲ့တစ္ေန႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးတူတယ္…
အိမ္အျပင္က ေနေရာင္ျခည္ဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးႏုတယ္…
လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္က ဒီလိုဘဲ ငါတို႔ကို ေႏြးေထြးေစခဲ့တာလား…
အိမ္အျပင္ဘက္မွာ စံုတြဲေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္…
ငါတိုလဲ ဒီလိုဘဲ ခ်ိဳခ်ိဳၿမိန္ၿမိန္နဲ႔ ၃ ႏွစ္တာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္…

“ေမေမ… ဦးငိုေနတယ္…” ေဘးက ကေလးေလးတစ္ေယာက္က သူ႕ေမေမကိုေအာ္ေျပာလိုက္တယ္…
က်ေနာ္ မ်က္လံုးကို ပြတ္ၿပီး… အတင္းၿပံဳးျပလိုက္တယ္… “ဦး မ်က္လံုးထဲ ဖုန္၀င္သြားလို႕ပါ… ”

က်ေနာ္လဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရယ္လိုက္ၿပီး ဦးတည္ရာလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေရြးလိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားေနခဲ့တယ္…

ညေနေရာက္တဲ့အထိ အျပင္မွာ ေလွ်ာက္သြားေနတုန္းဘဲ…

ဖုန္းသံျမည္လာတယ္… သူ႕ဆီက စာ၀င္လာတာပါ… “ညစာ ခ်က္ၿပီးသြားၿပီ… ငါတို႔ ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ အတူတူထမင္းစားရေအာင္…”

က်ေနာ္ ခ်က္ခ်င္း အိမ္ကို ေျပးျပန္သြားတယ္…

အိမ္ထဲမွာ မီးပိတ္ထားတယ္…ထမင္းစားစာပြဲေပၚမွာ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းထားတယ္… ဟင္ေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးစံုတယ္… ၀ိုင္တစ္ပုလင္းပါပါတယ္…

က်ေနာ္ သူ႕ကို မဂၤလာေဆာင္တုန္းက ၀ယ္ေပးခဲ့တဲ့ အနက္ေရာင္ဂါ၀န္ကို ၀တ္ထားတယ္…

“ငါတို႔ မဂၤလာေဆာင္တာ ၃ ႏွစ္ရွိၿပီ… ၀ိုင္ အတူတူမေသာက္ဖူးေသးဘူး…ဒီညၿပီးရင္ ငါလဲသြားရေတာ့မယ္…ငါတို႔ အတူတူ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ေသာက္ရေအာင္ေနာ္… ” သူေျပာေနရင္းနဲ႔ က်ေနာ့ ခြက္ထဲကို ၀ိုင္တစ္ခြက္ထည့္ေပးလိုက္တယ္… “Cheers!” ခြက္ခ်င္းထိတိုက္လိုက္တယ္…

က်ေနာ္တို႔ ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘူး… ဘာဆက္ေျပာရမွာလဲ? ဘာဘဲေျပာေျပာ မနက္ဖန္ရဲ႕ အေျဖကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ေတာ့ပါဘူး…ေတာ္ပါၿပီ… မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး… အရက္ေသာက္ၿပီး ဟင္းေလးစားလိုက္တယ္… အေကာင္းဆံုးကေတာ့ မူးသြားရင္ အေကာင္းဆံုးဘဲ… ႏိုးလာတဲ့အခ်ိန္ သူထြက္ခြာသြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ေနရင္အေကာင္းဆံုးဘဲ… သူထြက္သြားဖို႔က ေတာက္ေလွ်ာက္က်ေနာ္ ေမွ်ာ္မွန္းထားတာ မဟုတ္ဘူးလား…ဒီေလာက္ လွ်ာရွည္တဲ့ မိန္းမကို မၾကည့္ခ်င္ေနေတာ့တာ မဟုတ္ဘူးလား… က်ေနာ္ ေပ်ာ္ရမွာေလ!

ေနာက္က်ရင္ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္တာ ဘယ္ေလာက္ထိ ညနက္နက္ ေဘးမွာ သြားအိပ္ဖို႔ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနမဲ့သူမရွိေတာ့ဘူး… ဘယ္ေလာက္ထိမိုက္လဲ… ေရမခ်ိဳးဘဲ အိပ္ယာထဲ ၀င္ရင္လဲ ညစ္ပတ္တယ္လို႔ ေရရြတ္ေနမဲ့သူ မရွိေတာ့ဘူး… ဘယ္ေလာက္ထိေကာင္းလဲ… ငါ မေပ်ာ္ရႊင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး… ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လို႔… ဒီ၀ိုင္ဟာ ငါ့ပါးစပ္ထဲမွာ ခါးတီးေနရတာလဲ?

“ရွင့္ရဲ႕ အ၀တ္ေတြ ဘီရိုထဲမွာ ေသခ်ာ သိမ္းထားေပးၿပီ… ေဘာင္းဘီတိုနဲ႔ေျခအိတ္ေတြကေတာ့ ကုတင္ေအာက္က အံဆြဲထဲမွာ…ရွင္ အစာအိမ္မေကာင္းဘူး… ညဘက္သိပ္မနက္ေစနဲ႔… ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ အစားေလးဘာေလး ခ်က္ေကၽြးဦး… ေရခဲေသတၱာထဲမွာ အစားေတြ၀ယ္ထည့္ထားေပးတယ္… ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ထမင္းခ်က္နည္းေလးသင္ထားဦး… အျပင္မွာဘဲ စားမေနနဲ႔… အစာအဟာရရွိေအာင္စား… ႀကံဳစားဘဲ လုပ္မေနနဲ႔…”

“ဒီတစ္လ ေဖေဖေမေမတို႔ကို လြဲေပးရမဲ့ ပိုက္ဆံလြဲေပးၿပီးၿပီ… ေနာက္လေတြမွာလဲ လြဲေပးဖို႔မေမ့နဲ႔ဦး… အားရင္လဲ သူတို႕ဆီကို ဖုန္းဆက္ဦး… သူတို႕က နင့္ကို သတိရေနတယ္… ငါဒီေန႕ သူတို႕ဆီဖုန္းေခၚလိုက္ေသးတယ္… ေဖေဖ့ ဖုန္းက ပ်က္ေနတယ္တဲ့… ဒီေန႔ဘဲ ၾကံဳလို႔ ဟန္းဆက္ အသစ္တစ္လံုး၀ယ္ထားေပးတယ္… အျမန္ေခ်ာပို႕နဲ႔ ပို႕ေပးလိုက္ဦး… ေဖေဖ အခုတေလာ ေျခလက္ေတြ ကိုက္ေနျပန္ၿပီ… ဟိုတစ္ေခါက္က ၀ယ္ထားေပးတဲ့ေဆးလဲ ကုန္ေလာက္ၿပီ… ေရာ့ ဒါက ၀ယ္ရမဲ့ေဆးနာမည္နဲ႔ လိပ္စာ… မနက္ဖန္၀ယ္ၿပီး အျမန္ေခ်ာနဲ႔ တစ္ခါတည္းထည့္ေပးလိုက္… ”

“ငါတို႔ ကြာရွင္းလိုက္တဲ့အေၾကာင္းသူတို႔ကို မေျပာရေသးဘူး… နင္ ေနာက္က်ရင္ အခြင့္ၾကံဳမွဘဲ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီး သူတို႔ကိုေျပာျပလိုက္ပါေတာ့… ေဖေဖက ဘာဘဲေျပာေျပာ သူ႕ကို စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္… ဒါက ေဖေဖနဲ႔ေမေမအတြက္ သိုးေမြးအကၤ်ီ… မနက္ဖန္တစ္ခါတည္းထည့္ေပးလိုက္… ”

သူ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု က်ေနာ့ကို မွာေနတယ္… က်ေနာ္ အားလံုးကို မွတ္မိခ်င္တယ္… အားလံုးကိုလဲ မမွတ္မိေစခ်င္ဘူး… က်ေနာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလးတံုးပါလားလို႔ ခံစားလာမိတယ္… အိမ္မွာ ၃ ႏွစ္ ၃ မိုးေနလာတာ… အားလံုးဟာ က်ေနာ္နဲ႔စိမ္းေနသလိုဘဲ… က်ေနာ္ ေၾကာက္လာတယ္… တစ္ေယာက္တည္း ဆက္ေနသြားလို႔ျဖစ္ပါ့မလားဆိုတာ မသိဘူး…

“ဒါကေတာ့ လက္ထပ္တုန္းက ေမေမေပးထားတဲ့ လက္စြပ္ေလးပါ… ငါမယူသြားေတာ့ပါဘူး… ေမေမ့ကို ငါ့အစားေတာင္းပန္ေလးလိုက္ေနာ္…” အစိမ္းေရာင္ ေတာက္ေနတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းလက္စြပ္ေလးပါ… အေရာက္ေတာက္လြန္းလို႔ က်ေနာ့ မ်က္စိကိုေတာင္ စူးရွမတက္မပါဘဲ… “ငါယူသြားမဲ့ ပစၥည္းေတြက ငါတို႔ သေဘာတူထားတဲ့ဟာေတြပါဘဲ…”
သူမတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေလးဘက္ေတြကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေမးတယ္… “မရွင္းတာရွိလား?”

က်ေနာ္ မရွင္းတာ ဘာရွိလဲ… က်ေနာ္ဘာမွမသိဘူး… က်ေနာ္သိတာ တစ္ခုဘဲ ရွိတယ္… က်ေနာ္သူ႔ကို ထြက္မသြားပါနဲ႔လို႔ အတားခ်င္ဆံုးအခ်ိန္မွာ သူက်ေနာ့ဆီက ထြက္ခြာသြားေတာ့မယ္…
သူက်ေနာ့ကို အျမဲေျပာတယ္… ေယာက်္ားမဟုတ္ဘူးတဲ့… သူ က်ေနာ့ကို သိကၡာခ်ေနတယ္လို႔ဘဲ ထင္ခဲ့တယ္… အခုမွ က်ေနာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္… ဟုတ္ပါတယ္… က်ေနာ္ေယာက်္ားမဟုတ္ပါဘူး… ကေလးေလး တစ္ေယာက္လိုဘဲ သူ႕ရဲ႕ ျပဳစုယုယမႈေအာက္မွာ ေနလာခဲ့တာပါ…

“နင္ေမးစရာ မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ ငါတို႕ေစာေစာ နားၾကရေအာင္… ဒီညေတာ့ နင္ အခန္းထဲမွာ အိပ္လိုက္ ငါ ဆိုဖာေပၚမွာဘဲ အိပ္လိုက္မယ္… မနက္ဖန္ မနက္အေစာႀကီး ေျပာင္းေရႊ႕ေရး ကလူေတြလာရင္ ႏိုးေနဦးမယ္… အထဲမွာဘဲ အိပ္လိုက္ေတာ့…”

က်ေနာ္လဲ ဘာဆက္ေျပာရမလဲမသိေတာ့ဘူး…ေခါင္းငံု႕ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲ၀င္ၿပီး တံခါးကို ပိတ္လိုက္တယ္…

က်ေနာ္ တညလံုး မ်က္ႏွာက်က္ကိုဘဲ ၾကည့္ေနမိတယ္…

မနက္ မိုးလင္းလို႔ ေနေရာင္ျခည္ဟာ အခန္းထဲ၀င္လာတယ္…
တံခါးေခါက္သံၾကားလိုက္တယ္… ပစၥည္းေရႊ႕သံၾကားလိုက္တယ္… သူ အလုပ္သမားေတြကို “သတိထား…” လို႔ ေျပာေနသံ ၾကားလိုက္တယ္… ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့ ရင္ခုန္သံကို က်ေနာ္ မၾကားရေတာ့ဘူး…

သူတံခါးေခါက္လိုက္တယ္… က်ေနာ္ကေတာ့မလႈပ္ဘူး…
“ငါသြားေတာ့မယ္… နင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေကာင္းေကာင္းဂရုစိုက္ေနာ္… ” သူအခန္းထဲ မ၀င္လာဘူး… တံခါးကိုျခားၿပီးေျပာလိုက္တယ္…
တံခါးပိတ္သံၾကားလိုက္ရတယ္…
ဘာအသံမွ ထပ္မၾကားရေတာ့ဘူး…
ငါတို႔ဘာျဖစ္လို႔ ကြာရွင္းရတာလဲ… ငါတို႔ဘာျဖစ္လို႔ကြာရွင္းရတာလဲ…
“အခ်ိန္ရရင္ လာလည္ဦးေနာ္…” အိမ္နီးနားခ်င္းေတြရဲ႕ ႏႈတ္ဆက္သံၾကားလိုက္ရတယ္…
“မင္းေယာက်္ားေကာ္ ဟုတ္ေသးလား?” စိတ္ထဲကေန က်ေနာ့ကို ေအာ္ေနတယ္…
မင္းေယာက်ာ္းဆိုရင္ အခုေျပးထြက္သြားလိုက္… တားလို႔မီေသးတယ္…
က်ေနာ္ ကုတင္ေပၚက ခုန္ဆင္းၿပီး ျပတင္းေပါက္ကေန ေအာက္ကိုေအာ္ေျပာလိုက္တယ္… “ခဏေစာင့္… မသြားေသးနဲ႔ဦး…”

က်ေနာ္ ေလွခါးေအာက္ကိုေျပးဆင္းသြားတယ္… က်ေနာ္ဟာ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္…
သူကားေဘးမွာ ရပ္ေနၿပီး က်ေနာ့ကို ၿပံဳးျပလိုက္တယ္… “ေအာက္ဆင္းလာၿပီးလိုက္ႏႈတ္ဆက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္… ” သူ႕မ်က္လံုးေထာင့္မွာ မ်က္ရည္စက္ရွိေနတယ္…
“မင္းထြက္သြားရင္ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ…” က်ေနာ္သူ႕လက္ေမာင္းကိုဆြဲၿပီးေျပာလိုက္တယ္…
“ငါတို႔ ကြာရွင္းၿပီးသြားၿပီေလ…”
“ငါအခု နင့္ကို မသြားေစခ်င္ဘူး… ငါ နင္မရွိလို႔မျဖစ္ဘူး…” က်ေနာ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေအာ္ေနမိတယ္… သူ႔ကို ေတာင္းပန္ေနမိတယ္…
“ကြာရွင္းဖို႔ဆိုတာ ရွင္စေျပာတာေလ…”
“ငါမွားမွန္းသိတယ္… ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ… ငါ့ကိုခြင့္လြတ္ပါေနာ္…”
“ရွင္က ေယာက်္ားေလ… ဒီေလာက္လူအမ်ားႀကီးေရွ႕မွာ ငိုေနရလား…” သူ႕႔လက္နဲ႔ က်ေနာ့ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးေနတယ္… သူလက္ေတြက ေအးစက္လို႔…
“မင္းသာ ျပန္လာမယ္ဆိုရင္ ငါေယာက်ာ္းမလုပ္ဘူး…”

“ငါတို႔ ေရွ႕ေရွ႕ေနာက္ေနာက္ အတူတူေနလာခဲ့တာ စုစုေပါင္း ၆ ႏွစ္ရွိၿပီ… လက္ထပ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း နင္ငါ့ကို ဂရုမစိုက္ေတာ့ဘူး… ငါဘာလိုခ်င္သလဲဆိုတာ နင္မသိဘူး… ငါဘာေတြ စဥ္းစားေနလဲဆိုတာ နင္ မေမးဘူး… ငါနင့္ကုိ ေျပာျပန္ရင္လဲ လွ်ာရွည္တယ္ ျဖစ္ဦးမယ္… ဒါေပမဲ့ ရွင္သိလာ… ဒီ ၃ ႏွစ္လံုးလံုး ငါ အရမ္းပင္ပန္းခဲ့တယ္… ရွင့္ကို ခ်စ္တယ္… ဒီအခ်စ္ကို ထိန္းထားဖို႔အတြက္ ငါေတာ္ေတာ္ေလးႀကိဳးစားခဲ့တယ္…”

“ေတာင္းပန္ပါတယ္… ငါ့ကို အခြင့္အေရး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေလာက္ေပးပါေနာ္… ငါ အခြင့္အေရးေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးဆံုးရႈံးခဲ့တယ္… ငါဆက္ၿပီး မမွားခ်င္ေတာ့ဘူး…နင္ကလဲ ငါ့ကို ခ်စ္ေနေသးတာဘဲ… ငါ့ကိုခ်စ္ရင္ ထြက္မသြားပါနဲ႔ေနာ္…” က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ ေအာင့္ေနတယ္… ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွ ဒီလိုစကားမ်ိဳးေျပာထြက္လာရတာလဲ…

“ငါတို႔ က ကြာရွင္းၿပီးသြားၿပီဘဲ… ရွင္ေနာက္တစ္ေခါက္က်မကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းရမွာေပါ့… ” သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ အမူအရာေလးေပၚေနတယ္…

“ေကာင္းၿပီ… လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းမယ္… ငါေတာင္းပန္ပါတယ္… နင္ငါ့ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လက္ထပ္ခြင့္ျပဳပါေနာ္… ” က်ေနာ္ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး သူ႔ကို ဒုတိယ အႀကိမ္ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခဲ့တယ္…

“လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတာ ႏွင္းဆီပန္းရယ္ လက္စြပ္ရယ္လိုတယ္… နင့္မွာ ရွိလို႔လာ?”
ႏွင္းဆီ… လက္စြပ္… ဘုရား ဘုရား… အခုခ်ိန္ ဘယ္မွာ သြားရွာရမွာပါလိမ့္…

“ငါတို႔ အိမ္က သမီးေလး မေန႔ကမွ ႏွင္းဆီပန္းတစ္စည္း ရထားတယ္ေဟ့… ေကာင္ေလး… နင္ အျမန္လာယူ…” ေဘးအိမ္က ဦးေလးႀကီးက က်ေနာ့ကို ေအာ္ေျပာေနတယ္… က်ေနာ္လဲ ဟို ေက်ာက္စိမ္းလက္စြပ္ကို သြားသတိရလိုက္တယ္…

အိမ္ေပၚေျပးတက္သြားၿပီး ေဘးအိမ္ထဲကို ၀င္ၿပီး ပန္းစည္းယူလိုက္တယ္… က်ေနာ့အိမ္ထဲကို ၀င္ၿပီး ဟိုလက္စြပ္ကိုရွာတယ္… ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုရွာရွာ ရွာမေတြ႕ဘူး…

ဘာျဖစ္လို႔လဲ… ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို အေရးႀကံဳလာမွ လာေနာက္ေနရတာလဲ… လက္စြပ္က ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္…

က်ေနာ္ တစ္အိမ္လံုးကို ေမြေနာက္ရွာေနတုန္း သူ အခန္းထဲကိုေရာက္လာတယ္… သူ႔ေနာက္မွာက အိမ္နီးနားခ်င္း ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ေတြ…

က်ေနာ္သူ႕လက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး ႏွင္းဆီပန္းကို သူရင္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္… “ငါလက္စြပ္ရွာမေတြ႕ေသးဘူး… ငါ့ကို အရင္လက္ထပ္ခြင့္ျပဳလိုက္ပါေနာ္…”

သူ ရုတ္တရက္ ပါးစပ္ေလးဟ ၿပီး ရယ္သံ တစ္ခ်က္ထြက္လာတယ္… ၿပီးေတာ့ သူ႕အိတ္ထဲက ဗူးေလးတစ္ခုယူထုတ္လာတယ္… ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေတာက္ပေနတဲ့ အစိမ္းေရာင္ လက္စြပ္ေလးက အထဲမွာကိုး…

“ေဆာရီးပါ… ငါအပိုပစၥည္းတစ္ခု ယူသြားမိၿပီနဲ႔တူတယ္…” သူ က်ေနာ့ရင္ခြင္ထဲကို ခို၀င္ၿပီးေတာ့ ရယ္ေမာလိုက္တယ္…

{မပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတဲ့အရာဟာ အျမဲကို လွပေနသလိုဘဲ…}
ဒါေပမဲ့…
ရရွိလိုက္ၿပီဆိုရင္ေကာ္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ၾကၿပီလား…
လက္ထဲက အလုပ္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ပါ…
မ်က္စိေရွ႕ကလူကို တန္ဖိုးထားတတ္ၾကပါေစဗ်ာ…
@ Facebook

ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ အတြက္ ကဗ်ာ

တခ်ိဳ႕ေသာ အရာေတြကို
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ စဥ္းစားခဲ့ဖူးတယ္။

တခ်ိဳ႕ေသာ ကိစၥေတြကို
က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေတြးခဲ့ဖူးတယ္။

တခ်ိဳ႕က " လူ " ေတြနဲ႔ ထပ္တူက်ျပီးေတာ့
တခ်ိဳ႕က " လူ႕ " ေတြနဲ႔ သဟဇာတ ျဖစ္ခဲ့ျပီး
တခ်ိဳ႕က " လူး " ေတြနဲ႔ ပလူးပလဲ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။

ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ အေၾကာင္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးၾကမယ္ . . .
ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ ေအာက္မွာ ေရးလာတဲ့ ကဗ်ာတိုင္း
လွပ ၊ တင့္တယ္ ၊ ဝင္ၾကြား ၊ ၾကည္ႏူး ၊ ျမတ္ႏိုး . . . .
အစရွိသျဖင့္ စကားလံုးေတြ တန္ဆာ ဆင္ထားတတ္ၾကတယ္။

ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ အေၾကာင္း ေရးၾကျပီ ဆိုရင္ . .
တခ်ိဳ႕က ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ ျဖစ္ေပၚလာပံုကို ရွာေဖြတင္ျပတယ္။
တခ်ိဳ႕က ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ရဲ႕ ခမ္းနားပံု ၊ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္တယ္။
တခ်ိဳ႕က ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး ဘယ္လို ခ်စ္ၾကည္ႏူးစြာ ေပါင္းဖက္ၾကတာကို ေရးတယ္။
တခ်ိဳ႕က လက္မေထာက္ဘဲ ေမွာက္လ်က္လဲတာေတာင္မွ မ်က္ႏွာ မပ်က္ႏိုင္သလို တင္စားတယ္။
တခ်ိဳ႕က ဘယ္လင္နဲ႔မွ မတိုင္းေတာ့ဘူး ၊ ငါ့လင္ပဲ ေကာင္းတယ္လို႔ ခပ္ရြတ္ရြတ္ ေျပာတယ္။
တခ်ိဳ႕က . . . . . . .
တခ်ိဳ႕က . . . . . . .

အဲဒါနဲ႔ပဲ . . .
ကၽြန္ေတာ္ . . .
ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူ အတြက္ ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ေရးမိပါတယ္။
ေက်ာင္းက စာေတြထဲက အတိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ . .
" ေအာက္ပါ အတိုင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ " လို႔ ဆိုရပါ့လိမ့္မယ္။

ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ အတြက္ ကဗ်ာ

အသံမွာ လိႈင္းႏႈန္းေတြ ရွိသတဲ့။
ၾကိမ္ႏႈန္း မတူၾကဘူး ဆိုပဲ။
အတိုးဆံုး အသံၾကိမ္ႏႈန္း နဲ႔
အက်ယ္ဆံုး အသံၾကိမ္ႏႈန္းေတြရဲ႕
ဟုိဘက္ ဒီဘက္ကေန လွမ္းေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႔
လူေတြ ၾကားေနႏိုင္ေသာ ၾကိမ္ႏႈန္းမွာ
ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ကို ေျပာလုိက္မိတယ္။
" ခ်စ္တယ္ " . . . ။

ဒါဆို အဲဒီ့ေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္တယ္။
အဲဒီ့ေန႔ဟာ " ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ " ပါပဲ။

လူေတြမွာ စိတ္ရဲ႕ အကြာအေဝး တူညီေနရင္ . . .
လူေတြမွာ စိတ္ရဲ႕ အကြာအေဝး ထပ္တူက်ေနရင္ . . .
ေလသံေလးနဲ႔ ေျပာရင္ေတာင္မွ
တစ္ဘက္သားက ခံစား ရရွိႏိုင္သတဲ့။
တကယ္လို႔ . . .
တျခားေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္ခံစားမႈေတြေၾကာင့္
စိတ္ခ်င္းေဝးကြာေနျပီး ေအာ္ဟစ္ေျပာေနမိရင္
ကၽြန္ေတာ့္ကို သူက သတိေပးပါ။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႕ကို သတိေပးမယ္။
ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္မီ ျပင္ဆင္လိုက္ႏိုင္မယ္။

ဒါဆို အဲဒီ့ေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္ သိလုိက္တယ္။
အဲဒီ့ေန႔ဟာ " ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ " ပါပဲ။

တစ္ႏွစ္မွာ ၃၆၅ ရက္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကတယ္။
တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ တိုးလာႏိုင္တဲ့
အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြထဲက
တစ္ရက္ရက္မွာ တစ္ခုခု လုပ္ဖို႔
ကၽြန္ေတာ္က ေမ့ေနတယ္ ဆိုရင္ သတိေပးပါ။
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ ေမ့ေနတယ္ ဆိုရင္ သတိေပးမယ္။
ဒါဆို စိတ္ေကာက္လို႔ တင္းမာျပီး
ကုန္ဆံုးမယ့္ အခ်ိန္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်ႏိုင္လိမ့္မယ္။

ဒါဆို အဲဒီ့ေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္တယ္။
အဲဒီ့ေန႔ဟာ " ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ " ပါပဲ။

အရိုး မရွိတဲ့ လွ်ာ နဲ႔
အေသြး မရွိတဲ့ သြားတို႔ေတာင္မွ
မေတာ္တဆ ကိုက္မိ ၊ ထိုးမိၾကေသးတာပဲ။
အရိုး ၊ အေသြး ၊ အသား ရွိတဲ့
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း စိတ္သေဘာထားျခင္း မတိုက္ဆိုင္လို႔
စကားလံုးေတြနဲ႔ ထိုးခုတ္မိတဲ့ အခါ
ကၽြန္ေတာ္ ေမ့ေနတယ္ ဆိုလည္း သတိေပးပါ။
သူ ေမ့ေနတယ္ ဆိုရင္လည္း သတိေပးပါ့မယ္။
" ဘဝတိုတုိမွာ အရသာ ခ်ိဳခ်ဳိကို
ေပ်ာ္ရႊင္မႈျဖင့္ ျဖတ္သန္းၾကရေအာင္ . . ." လို႔။

ဒါဆို အဲဒီ့ေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္ သိလုိက္တယ္။
အဲဒီ့ေန႔ဟာ " ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ " ပါပဲ။

တစ္ခါတေလ . . .
ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အရာကို
သူက ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္တိုင္းက်ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေသာအခါ . . ၊
တစ္ခါတေလ . . .
သူ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ကိစၥကို
ကၽြန္ေတာ္က သူ႕စိတ္တိုင္းက် မလုပ္ႏိုင္တဲ့အခါ . . ၊
ကၽြန္ေတာ္ ေမ့ေနတယ္ ဆိုလည္း သတိေပးပါ။
သူ ေမ့ေနတယ္ ဆိုရင္လည္း သတိေပးပါ့မယ္။
အဲဒါက စကားစုေလး တစ္ခု ျဖစ္တယ္။
" သူမ်ား၏ လုပ္ရပ္ကို စိတ္တိုင္း မက်ျခင္း အတြက္
အျပစ္မတင္ပါနဲ႔။
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ ေအာင္ျမင္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္တာေတြ
ရွိေနေသးသည္ကို သတိျပဳပါ။ " တဲ့။

ဒါဆို အဲဒီ့ေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္ သိလုိက္တယ္။
အဲဒီ့ေန႔ဟာ " ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ " ပါပဲ။

တကယ္လို႔ . . .
တကယ္လို႔ေပ႔ါ . . .
ဘယ္လိုကိစၥမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ေနပါေစ။
ကၽြန္ေတာ္ ေမ့ေနတယ္ ဆိုရင္ သတိေပးပါ။
သူ ေမ့ေနတယ္ ဆိုရင္လည္း သတိေပးပါ့မယ္။
အဲဒီ့ေန႔ဟာ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္ေန႔ ဆိုျပီး
အမ်ားက သတ္မွတ္ထားတဲ့ " ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ "
ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ . . . ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီလို သတ္မွတ္တယ္။
" ခ်စ္သူကို ခ်စ္ခြင့္ ရေနတဲ့ ေန႔ရက္တိုင္းဟာ
ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ပါပဲ။ "

ဒါဆို အဲဒီ့ေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္ သိလုိက္တယ္။
အဲဒီ့ေန႔ဟာ " ဗယ္လင္တိုင္းေန႔ " ပါပဲ။

ကိုေဇာ္
11-Feb-2013

"ဟဲလို...ဒါပဲ"

တယ္လီဖုန္းလာတယ္ဆိုလို႔ သြားကိုင္လိုက္ၿပီး-
“ဟုတ္ကဲ့”
“ကုိယ္ပါကြ၊ ေမာင္ေသြးသစ္ပါ”
“ဟာ အစ္ကို ေနေကာင္းလား”
“ဒီမွာ ကိုယ္ေျပာတာ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္၊ ကိုသိန္းဆိုင္ရယ္၊ ကိုယ္ရယ္၊ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ကိုင္မလို႔၊ ေမာင္ရင့္ဆီက
အတိုတစ္ပုဒ္လိုခ်င္တယ္၊ ေရးထားလိုက္၊ ဆယ့္ငါးရက္ေန႔ ဖုန္းထပ္ဆက္မယ္၊ ဒါပဲ”
“ဟာ ကၽြန္ေတာ္မအားေသးဘူး၊ ဟိုကိစၥ..”
ကၽြန္ေတာ့္စကား မဆံုးေသး။ ဖုန္းခ်သြားသည္။

အစ္ကိုေမာင္ေသြးသစ္တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ အရင္ကဆိုလွ်င္ စကားေျပာတဲ့အခါ လိုရင္းကို တိုက္ရိုက္မေျပာဘဲ
အလကၤာေတြ၊ နိမိတ္ပံုေတြၿခံရံၿပီး ေ၀့ကာ၀ိုက္ကာေျပာတတ္တာ။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူဘယ္၀ါေနေကာင္းလားဆိုၿပီး စာရင္းရွည္ႀကီးနဲ႔
ေမးတတ္တာ။ ဒါတြင္မက “ကိုခ်စ္စံတစ္ေယာက္ ေတာင္ေလးလံုးမွာ ပဥၥင္းတက္မယ္ေျပာၿပီးမွ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ႔ ေရွာင္ေနတာ
ၾကားၿပီၿပီလား” စသည္ျဖင့္ စကားေၾကာရွည္တတ္တာ။ ခုက်မွ ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ စကားကို ဒံုးေျပးသလို ဆက္တိုက္ ရြတ္ဖတ္ၿပီး
ဖုန္းခ်သြားရတာလဲ။ တျခားအလုပ္ေတြပိေနလို႔ မေရးႏိုင္ေသးတဲ့အေၾကာင္း ေျပာမယ့္ဟာကို။

အခုတေလာ တယ္လီဖုန္းေျပာရသည္က သည္းထိတ္ရင္ဖိုဆန္လြန္းေနသည္။ ကိုေသြးလုပ္ရပ္ကလည္း သည္းထိတ္ရင္ဖို
ဆန္လြန္းလွသည္။ ဟုတ္ကဲ့။ ေနာက္မွသိရသည္က သူတို႔ထုတ္မယ့္ဆိုတဲ့မဂၢဇင္းကိုက “သည္းထိတ္ရင္ဖို”တဲ့ဗ်ာ။

☼ ☼ ☼ ☼ ☼

ကၽြန္ေတာ္အိမ္သာတက္ေနတုန္း တယ္လီဖုန္းလာသည္ဟု လာအေၾကာင္းၾကားသည္။ အိမ္သာတက္ခါစျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကိစၥက
မျပတ္တျပတ္ျဖစ္ေန၏။ အျမန္လက္စသတ္ၿပီး ထြက္လိုက္ရ၏။ ဖုန္းသြားကိုင္ေတာ့ တစ္ဖက္မွသူငယ္ခ်င္းက-
“ေစာင့္ရတာ ၾကာလိုက္တာကြာ”
ဟု စိတ္မရွည္သံျဖင့္ေျပာသည္။
“အိမ္သာတက္ေနတာကြ၊ ခ်က္ခ်င္းလာလို႔ မရဘူး”
“ေၾသာ္.. ဟုတ္လား၊ မင္းရဲ႕ေခ်းတစ္တံုးက ဆယ့္ငါးက်ပ္တန္သြားၿပီေပါ့”
ဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္သြားသည္။ ဟုတ္သားပဲ တစ္မိနစ္ ဆယ့္ငါးက်ပ္ျဖစ္သြားၿပီကိုး။

☼ ☼ ☼ ☼ ☼

ကၽြန္ေတာ့္တူတစ္ေယာက္သည္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားျဖစ္၏။ ဒီေကာင္က ညတိုင္းလိုလို သူ႕ေကာင္မေလးဆီ ဖုန္းဆက္
တတ္သည္။ တစ္ခါစကားေျပာလွ်င္ နာရီ၀က္ တစ္နာရီၾကာသည္။ အရင္ကေတာ့ ကိစၥမရွိ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ဖုန္းေျပာေျပာ
တစ္ယူနစ္စာပဲေပးရသည္။ ခုေတာ့ တစ္မိနစ္ ဆယ့္ငါးက်ပ္ႏႈန္းဟု ဆိုေသာအခါ။
ဒီေကာင္ သူ႕ေကာင္မေလးဆီဖုန္းဆက္ၿပီဆိုရင္ အေမလုပ္သူက မ်က္ေစာင္းတခဲခဲ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေခ်ာင္းဟန္႔သံ ျပဳၿပီး
သတိေပးေသးသည္။ ဒီေကာင့္ခမ်ာ စိတ္ရွိလက္ရွိမေျပာႏိုင္။ ေကာင္မေလးကလည္း စကားေၾကာအေတာ္ရွည္တာတဲ့။ ဒါနဲ႔
ဒီေကာင္လည္း “ေၾသာ္ ဟုတ္လား.. အင္း.. အင္း.. ဒါပဲေနာ္”ဆိုၿပီး ဖုန္းအျမန္ခ်ပစ္ရသည္။

ဒီမွာတြင္ပဲ ျပႆနာျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ ေကာင္မေလးက သူ႕ကို ဆယ့္ငါးက်ပ္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးမထားရေကာင္းလား ဆိုၿပီး
အဆက္ျဖတ္မယ္ ဘာညာျဖစ္ေရာ။ ဒီေကာင္ အေတာ္ပ်ာသြားသည္။ ေကာင္မေလးကို ျပန္ေခ်ာ့တဲ့အေနနဲ႔ စူပါမတ္ကက္ကို
ေခၚသြားရသည္။ ေကာင္မေလးကလည္း အျမင္ကပ္လို႔လားမသိ။ ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ေရေမႊးပုလင္းကို လက္ညွဳိးထိုးျပလိုက္တာ ဒီေကာင္
မုန္႔ဖုိးတစ္လစာေလာက္ ထိသြားသတဲ့။

☼ ☼ ☼ ☼ ☼

စာေရးဆရာတို႔သည္ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုကို ၾကားသိရလွ်င္ ဆင့္ပြားၿပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ႕တတ္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း
ဒီအတိုင္းပဲ။ ပထမဆံုးေတြးမိတာက ခုခ်ိန္မွာ တက္က်မ္းေတြ ေခတ္စားေနသည့္အေၾကာင္းျဖစ္၏။ ႀကီးပြားေအာင္လုပ္နည္း၊
လုပ္ငန္း စီမံခန္႔ခြဲနည္း၊ မိန္႔ခြန္းေျပာနည္း၊ ႏိုင္ငံျခားဘာသာစကားေျပာနည္းစာအုပ္ေတြ ထြက္ေနသည္။ ထို႔အတူ တယ္လီဖုန္း
ေျပာနည္း စာအုပ္လည္း ေရးလွ်င္ေကာင္းမည္ဟု စဥ္းစားမိ၏။ ဒီလိုစာအုပ္မ်ဳိးကိုေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးတပ္က ဆရာေတြေရးလွ်င္
ပိုေကာင္းမည္။ သူတို႔က-
“လင္းယုန္မွ ရထား၊ လင္းယုန္မွ ရထား၊ အသံဘယ္ေလာက္ၾကားလဲ၊ ၾကားရင္အေၾကာင္းျပန္၊ ဒါပဲ”
ဆိုေသာ လိုရင္းတိုရွင္းေျပာနည္းကို ကၽြမ္းက်င္ၾကသည္။

“ဟဲလို ဘယ္သူလဲ၊ ေဟ့ေကာင္ႀကီး ရထားလား၊ ငါပါကြ လင္းယုန္ပါ။ ေနေကာင္းလား၊ ေအးကြ၊ ရာသီဥတုက ေအးတယ္ေနာ္၊
အာမီရမ္ေလး မွန္မွန္ခ်ေပးကြ သိလား၊ ထမင္းေကာ စားၿပီးၿပီလား၊ ဘာဟင္းခ်က္လဲ၊ ငါးေျခာက္ ဟုတ္လား၊ ဟာ ေကာင္းတာေပါ့။
ငါတို႔ဆီမွာေတာ့ မီးခိုးထြက္မွာစိုးလို႔ ဟင္းမခ်က္ႏိုင္ဘူး။ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ကို၀ါးစားၿပီး ေရနဲ႔ေမွ်ာခ်ေနရတယ္။ ဒါနဲ႔ ငါ့အသံ
ဘယ္ေလာက္ၾကားသလဲ၊ ၾကားရင္ အေၾကာင္းျပန္စမ္းပါအံုးကြ၊ သူငယ္ခ်င္းရ”
ဆိုၿပီး ေလေၾကာရွည္လို႔မရဘူးေလ။

☼ ☼ ☼ ☼ ☼

နီကိုရဲတစ္ေယာက္ လက္ကိုင္ဖုန္းရကာစတုန္းက အေၾကာင္းကိုလည္း သတိရမိ၏။ တာရာမင္းေ၀က ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး
နီကိုရဲေတာ့ ေမ်ာက္အုန္းသီးရ တျပျပျဖစ္ေနၿပီဟု ေျပာသည္။
“အဲဒါ ဒီေကာင့္ဆီဆက္ၿပီး အၾကာႀကီးစကားေျပာပစ္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ နာရီ၀က္ေလာက္ ေျပာလိုက္ၿပီးၿပီ” ဟု
ခၽြန္တြန္းလုပ္သည္။ ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ႀကိဳးဖုန္းေတြက တစ္ခါဆက္လွ်င္ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ေျပာေျပာ တစ္ယူနစ္စာ
သံုးက်ပ္ပဲက်သည္။ သူမ်ားဆီက ကိုယ့္ဆီဆက္လွ်င္ တစ္ျပားမွမေပးရ။ လက္ကိုင္ဖုန္းေတြက်ေတာ့ အ၀င္ေရာ အထြက္ေရာ
တစ္မိနစ္ ဘယ္ေလာက္ဆိုၿပီး ေျပာလွ်င္ ေျပာသေလာက္ေပးရသည္။ သူမ်ားဆီက ကိုယ့္ဆီဆက္လွ်င္လည္း တစ္၀က္ခေပးရသည္။

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သံုးက်ပ္အကုန္ခံၿပီးဆက္၊ အၾကာႀကီးေျပာ၊ သူကေတာ့ တစ္မိနစ္ခ်င္းယူနစ္ေတြတက္ၿပီး ပိုကုန္သည္။
တာရာမင္းေ၀က တျခားလူအေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း နီကိုရဲဖုန္းနံပါတ္ေပးၿပီး ဖုန္းေတြဆက္ခိုင္းသည္။ သက္သက္မဲ့
ဟိုပုဂၢိဳလ္ေလးကို ဒုကၡေပးၾကတာေလ။ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႀကိဳးဖုန္းေတြလည္း တစ္မိနစ္ ဆယ့္ငါးက်ပ္ျဖစ္သြားၿပီ။
လက္ကိုင္ဖုန္းေတြကေတာ့ တစ္မိနစ္ ႏွစ္ဆယ့္ငါးက်ပ္တဲ့။ ဒီေနရာမွာ ေပသီးေခါက္တတ္သူတခ်ဳိ႕အေၾကာင္း ေတြးမိျပန္သည္။
သူ တစ္ေနရာကိုေရာက္ေနသည္။ သူ႕ရံုးခန္း သို႔မဟုတ္ အလုပ္ရံု သို႔မဟုတ္ ဆိုင္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး မွာစရာေတြရွိေနသည္။
အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာေအာင္ေျပာရမည္။ ဒီအခါမွာ ဘာလုပ္သလဲဆိုေတာ့ သူ႕လက္ကိုင္ဖုန္းကေန လွမ္းဆက္ၿပီး
အေၾကာင္းၾကားသည္။ ဖုန္းခ်ၿပီး သူ႕လက္ကိုင္ဖုန္းဆီ ျပန္ေခၚခိုင္းသည္။

ခုေနာက္ပိုင္း စနစ္သစ္အရ အထြက္အတြက္သာ ေပးရၿပီး အ၀င္အတြက္ေပးစရာမလုိ။ အခု သူ႕လက္ကိုင္ဖုန္းကို ႀကိဳးဖုန္းကေန
ျပန္ေခၚခိုင္းေတာ့ တစ္မိနစ္ကို တစ္ဆယ္က်ပ္ႏႈန္း သက္သာသြားတာေပါ့။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ နည္းနည္းလူလည္က်သည္ဟု
ဆိုႏိုင္၏။ လူတစ္ေယာက္ကို ေျပာစရာစကားေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနသည္။ ဒီအခါမွာ ထိုသူမရွိႏိုင္ေလာက္တဲ့အခ်ိန္ကို မွန္းၿပီး
ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ တစ္ဖက္က မရွိပါဘူးဆိုေတာ့မွ “ဒါဆို ျပန္ေရာက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ျပန္ဆက္ခိုင္းလိုက္ပါ”ဟု
မွာထားလိုက္သည္။ တစ္ဖက္က ျပန္ဆက္လာေတာ့မွ ေျပာခ်င္တာေတြ တစ္၀ႀကီးေျပာပစ္လုိက္၏။ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာလည္းေျပာရ၊
တယ္လီဖုန္းခကိုေတာ့ တစ္ဖက္လူက က်ခံခိုင္းတဲ့နည္းေလ။

☼ ☼ ☼ ☼ ☼

ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ စကားထစ္သည္။ သူေျပာတာ နားေထာင္ရတာ အေတာ္စိတ္ရွည္သည္းခံရသည္။
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ သူေျပာမယ့္ဟာကို ကိုယ္က ရိပ္မိေနၿပီ။ သူက ထစ္ေနတုန္း။ ဒီေတာ့ “မင္းေျပာမယ့္ဟာက ဒါမဟုတ္လား”ဟု
ကိုယ္ေထာက္ေပးရသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီေကာင္က ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါေလာက္ အိမ္ကုိ
ဖုန္းဆက္သည္။ ႏိုင္ငံျခားမွာက ဖုန္းဆက္လွ်င္ကတ္ျပားထည့္ၿပီး ဆက္ၾကတာ။ ငါးမိနစ္စာ၊ ဆယ္မိနစ္စာ၊ ဆယ့္ငါးမိနစ္စာ
စသည္ျဖင့္ ၀ယ္လို႔ရသည္။ ဒီေကာင္ ဖုန္းေျပာတဲ့အခါ စကားထစ္ေနေတာ့ ဖုန္းေျပာခ်ိန္ေတြ လိုအပ္တာထက္
ပိုပိုၾကာၾကာသြားတတ္သည္။ ဒီအခါမွ သူ႕မိန္းမက-

“ရွင္ ထစ္ေနတာ ငါးေဒၚလာဖိုးေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီလိုထစ္ေနရင္ ခဏခဏဖုန္းမဆက္နဲ႔ေတာ့”ဟု ရာဇသံေပးသည္။
ဒီေကာင္ကလည္း မိန္းမကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာဆိုေတာ့ ဖုန္းမဆက္ဘဲမေနႏိုင္။ ဒီလိုန႔ဲ စကားမထစ္ရေအာင္ သတိထားၿပီး
ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ရသည္။ ခုေတာ့ ဒီေကာင္အိုေကေနၿပီ။ စကားထစ္တာကိုေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသႏိုင္ေသာ
နည္းလမ္းတစ္ခုေပၚေပါက္လာျခင္းအတြက္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ပင္ ျဖစ္၏။

☼ ☼ ☼ ☼ ☼

ဒီအခ်က္ေတြကို သံုးသပ္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ တစ္ခုသြားေတြးမိျပန္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာေရးဆရာေတြအေနျဖင့္
စာနယ္ဇင္းေတြဆီက စာမူခရရွိပံုစနစ္ကို ေခတ္ႏွင့္အညီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ျဖစ္၏။ အရင္လို တစ္ပုဒ္ဘယ္ေလာက္ ဆိုတာမ်ဳိး
ပုတ္ျပတ္မဟုတ္ဘဲ ပထမတစ္မ်က္ႏွာ ဘယ္ေလာက္ ေနာက္ထပ္တစ္မ်က္ႏွာတိုးတိုင္း ဘယ္ေလာက္ဆိုၿပီး ယူနစ္စနစ္ႏွင့္
ယူရေကာင္းမလား စဥ္းစားေနမိပါသည္။ ဘယ့္ႏွယ္ရွိစ ဆရာမ်ား။

----------------
မင္းလူ
သည္းထိတ္ရင္ဖိုမဂၢဇင္း၊
ဇူလိုင္၊ ၂၀၀၃။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္ကေျပာေသာသင္၏အေၾကာင္း

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္ကေျပာေသာသင္၏အေၾကာင္း

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (1)ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
အေရးထက္ အေျပာပိုေကာင္း၏ ။ သူတစ္ပါး၏ အျမင္ကို ဂ႐ုမစိုက္တတ္။ စကားအလြန္သြက္၏ ။ ဤ သူမ်ိဳး၏ စကားသည္ ရင္ထဲကမလာ။ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (1)ဂဏန္း ၂ လံုးပါသူမ်ား။
(၁) လံုးပါသူ၏ အျပဳအမူအားလံုး။ သူတစ္ပါး၏အျမင္ကို နားလည္တတ္သူျဖစ္၏ ။ သူတစ္ပါး၏ အျပဳအမူကို အတုခိုး၏ ။ ဤအရည္အခ်င္းသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာအရည္အခ်င္းျဖစ္၏ ။ မွ်မွ်တတျပဳသူျဖစ္၏ ။ မွန္မွန္ကန္ကန္ အရည္အခ်င္းကိုသံုးပါက အလြန္အက်ိဳးရွိ၏။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (1)ဂဏန္း ၃ လံုးပါသူမ်ား။
စကားလံုး၊ စာအေရးအသားသံုးသပ္မႈ ကြ်မ္းက်င္ေသာ အရည္အခ်င္းရွိ၏ ။ လက္ခံစိတ္၀င္စားႏိုင္ေအာင္ ေရးႏိုင္၏ ။ စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာမ်ားသည္ ဤဂဏန္းရွင္မ်ားျဖစ္ၾက၏ ။ အခ်ဳိ႕မွာ စကားေျပာ အလြန္ညံ့ျခင္း၊ မထိန္းမသိမ္း တတြတ္တြတ္ေျပာတတ္သူမ်ား ေတြ႕ရတတ္၏။ အေျခခံအားျဖင့္ ဥာဏ္ေကာင္းသူမ်ား၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနတတ္သူမ်ားျဖစ္၏ ။ အထူးသျဖင့္ မိမိႏွင့္ ဘ၀တူသူကိုသာ ေပါင္းသင့္၏ ။ ။

၄ လံုးအထက္ / ႐ုပ္ေရာစိတ္ပါလုပ္တတ္ျခင္း၊ အနားမယူတတ္ျခင္း၊ အေတြးျမန္ဆန္ျခင္း၊ ျပဳမူေအာင္ရြက္ခ်က္မ်ား၊ ျမန္ဆန္ျခင္းေၾကာင့္ သူတစ္ပါး၏ အထင္လြဲျခင္းကို ခံရေလံရွိ၏ ။ (၁) ငါးလံုးအတြဲသည္ အၾကမ္းဖက္မႈကို လိုလား၏ ။ (၁) ဂဏန္းတြဲမ်ားသည္ အစားမွား၍ အဆိပ္ျဖစ္တတ္၏ ။ စိတ္ထြက္ေပါက္တစ္ခုရွာထားလွ်င္ ေအာင္ျမင္တတ္၏။ ရွာမထားလွ်င္ တစ္ကိုယ္ေကာင္း ဆန္သူမ်ား ျဖစ္သြားတတ္၏ ။ ျပင္ပ ဆက္ဆံေရး ညံ့တတ္၏ စိတ္လိုက္မာန္ပါႏွင့္ လုပ္လွ်င္ ေအာင္ျမင္တတ္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (2) ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လွ်င္ ထိုသူ၏ အေျခအေနမွန္ကိုသိေအာင္ စဥ္းစားႏိုင္သူျဖစ္ျခင္း၊ မ႐ိုးသားမႈကို ခ်က္ခ်င္းဖမ္းႏိုင္သူျဖစ္၏ ။ ခံစားမႈျပင္းထန္၍ သမထအာ႐ုံရရွိထားသူမ်ားျဖစ္တတ္၏ ။ စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္မွသာလွ်င္ ႐ုပ္ကိုမထိခိုက္ႏိုင္ဘဲ ရွိေပလိမ့္မည္။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (2)ဂဏန္း 2 လံုးပါသူမ်ား။
အလြန္ျမင့္ေသာ အာ႐ုံခံစားမႈ ၊ သမထအာ႐ုံႏိုးၾကားမႈမ်ားရွိ၏ ။ သမထအာ႐ုံသည္သူတို႔အတက္လည္းေကာင္း၊ သူတစ္ပါးအတြက္လည္းေကာင္း လြန္စြာအသံုး၀င္၏ ။ သူ၏အက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ေပးေနသူကိုပင္လွ်င္ သံသယရွိေနတတ္၏ ။ ၎တို႔၏ အျပဳအမူမ်ားသည္ အနီးကပ္ေနသူမ်ားကို ထိခိုက္ေစ၏ ။ သူတစ္ပါး၏ ျပႆနာတြင္၀င္မပါရ ။ ပါလွ်င္ ရွင္းမရျဖစ္သြားတတ္၏ ။ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (2)ဂဏန္း ၃ လံုး ႏွင့္အထက္ပါသူမ်ား။
ဘ၀၌ ႐ႈပ္ေထြးေစႏိုင္ျခင္း၊ စိတ္မထိန္းႏိုင္ လုပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေစႏိုင္၏ ။ စိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္ရန္ သတိျပဳသင့္၏ ။ ႏွလံုးသားထိ မခံစားမိေစရန္ အထူးေလ့က်င့္ထားသင့္၏ ။ အထီးက်န္သမားမ်ားျဖစ္သြားတတ္၏ ။ ခံစားမႈျပင္းထန္ေသာေၾကာင့္ ႐ုပ္ထိခိုက္ႏိုင္ေစ၏ ။ အႀကံေပးလိုသည္မွာ ဂီတကို လိုက္စားသင့္၏ ။ သို႔မသာလွ်င္ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ရရွိေပလိမ့္မည္။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (3)ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
စိတ္ကူးအလြန္ေကာင္းသူျဖစ္၏ ။ လက္တြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ၏ ။ ေန႕စဥ္လူေနမႈအခက္အခဲကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္သူမ်ား ၊ အေကာင္းျမင္သမားမ်ား၊ စိတ္ဓာတ္ႀကံ႕ခိုင္သူမ်ား၊ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေပါင္းသင္းဆက္ဆံသူကို ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေစာင့္ေရွာက္သြားသူျဖစ္၏ ။ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (3)ဂဏန္း ၂ လံုးပါသူမ်ား။
သူတစ္ပါးႏွင့္မတူေအာင္ေနတတ္၏ ။ လူအမ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာ အလုပ္တစ္ခုကို ၿပီးစီးေအာင္ လုပ္သြားတတ္ၾက၏ ။ အေတြးကို စကားလံုးႏွင့္ေဖာ္ျပရာ၌ အလြန္ ေကာင္း၏ ။ စာေရးေကာင္း၏ ။ လူမႈဆက္ဆံေရးတြင္ တစ္ခါတရံ၌ အခက္အခဲရွိေၾကာင္း သေဘာေပါက္သင့္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (3)ဂဏန္း ၃ လံုးပါသူမ်ား။
စိတ္ဓာတ္အားေကာင္းေသာ္လည္း စိတ္ကူးေရလ်င္ေၾကာတြင္ နစ္ေမ်ာေနျခင္းမျဖစ္ေစရန္ သတိထားသင့္ ၏ ။ ဗဟုသုတစုေဆာင္းျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကို အထင္ႀကီးေနတတ္ျခင္း၊ စိတ္ကူးႏွင့္႐ူးေနတတ္သူမ်ားလည္းျဖစ္တတ္၏ ။ ေကာင္းကင္ဆန္ေနသူျဖစ္၏ ။ အေကာင္းဆံုးမွာ ေကာင္းကင္မွေျမႀကီးသို႔ အျမန္ဆင္းရန္ျဖစ္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (4)ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
လြန္စြာစည္း႐ုံးေကာင္းသူျဖစ္၍ သူ႔အနားတြင္ လူမ်ား ပတ္ပတ္လည္ေနတတ္၏ ။ သူတစ္ပါး၏ အႀကံကို လည္း လက္ခံတတ္၏ ။ လက္မႈပညာ ကြ်မ္းက်င္၏ ။ ဂီတဓာတ္ခံပါရမီရွိ၏ ။ စိတ္ဓာတ္စိတ္ေကာင္းရွိ၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (4)ဂဏန္း ၂ လံုးပါသူမ်ား။
စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္းႏိုင္ေသာ အရည္အခ်င္းရွိ၏ ။ အလုပ္တစ္ခုကိုစၿပီးလွ်င္ ၿပီးဆံုးေအာင္လုပ္တတ္၏ ။ ၀ါသနာ ေၾကာင့္ပဲလုပ္လုပ္၊ အလုပ္သေဘာပဲလုပ္လုပ္ လက္ေျမာက္ၾကသူမ်ားျဖစ္၏ ။ အႏုပညာ၊ ပန္းပု၊ အိုးအလွ၊ ေငြထည္၊ သတၱဳလုပ္ငန္းလုပ္သူမ်ားအျဖစ္ေတြ႕ရ၏ ။ သူတို႔ႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ တိတိက်က်လုပ္သင့္၏ ။ သူတို႔ဘ၀တြင္ အၾကပ္အတည္းႏွင့္ေနခဲ့ၾကရ၏ ။ မသပ္မရပ္၀တ္ဆင္လွ်င္ မတိက်သူဟု သတ္မွတ္ရမည္။ ၎တို႔အား ဖိႏိွပ္ရန္ခက္ခဲ၏။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (4)ဂဏန္း ၃ လံုးပါသူမ်ား။
စည္း႐ုံးေရးေကာင္းမ်ားျဖစ္၏ ။ မည္သည့္အလုပ္ကိုျဖစ္ေစ လုပ္လွ်င္ လက္ေျမာက္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအလုပ္ကို လုပ္ခဲ၏ ။ လက္မႈပညာ၊ ဂီတအရာ၌ ကြ်မ္းက်င္၏ ။ ဘ၀တြင္ ထြက္ေပါက္အျဖစ္ အႏုယုဘဂီတကို လုိက္ စားသင့္၏ ။ သို႔မဟုတ္ပါက ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းမည္။ စိတ္အားထက္ ႐ုပ္အားေကာင္းသူမ်ားျဖစ္၏ ။ ေရွးေခတ္က ေက်း ကြ်န္းမ်ားကို ႐ိုက္ႏွက္ခိုင္းေစသူမ်ား slave driver ျဖစ္ၾက၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (5)ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
အားလံုးႏွင့္ သင့္ျမတ္၏ ။ သူမ်ား အလုပ္ႏွစ္ဆလုပ္ႏိုင္ေအာင္ တြန္းပို႔ႏိုင္၏။ လြတ္လပ္မႈကိုျမတ္ႏိုး၏ ။ အိမ္တြင္းေရးမသာယာမႈမ်ား ႀကံဳမည္။ သူတစ္ပါး၏ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းႏိုင္ေသာ္လည္း မိမိျပႆနာကို မေျဖရွင္းႏိုင္ ေသာ ဂဏန္းပိုင္ရွင္ျဖစ္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (5)ဂဏန္း ၂ လံုးပါသူမ်ား။
( ၅ ) လံုးသမား၏ ႏွစ္ဆျဖစ္၏ ။ အရက္ေသစာ၊ ေဆးစြဲတတ္ျခင္း၊ ကာမဂုဏ္ လိုက္စားတတ္သည္။ စိတ္ေပါ့လက္ေပါ့ေနတတ္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (5)ဂဏန္း ၃လံုးပါသူမ်ား။
ခ်ဴပ္ကိုက္ရန္ အလြန္ခက္၏ ။ ဦးေဆာင္ေသာသူလည္း ျဖစ္၏ ။ လိုခ်င္ေသာအရာကို ရေအာင္ယူႏိုင္၏ ။ ေရရွည္အတြက္သာ စဥ္းစားသင့္၏ ။ ခက္ခဲေသာအလုပ္ႀကီးကို လြယ္ လြယ္ကူကူလုပ္ႏိုင္၏ ။ နဂိုအခ်စ္ထက အပိုအခ်စ္ကို ရွာတတ္၏ ။ အခ်စ္ႏွင့္ အႏၱရာယ္ကို ႀကဳံ ေတြ႕ရေလ့ရွိ၏ ။ အမ်ား အားျဖင့္ လူမုန္းမ်ား၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (6)ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ မိမိအိမ္ကို ျမတ္ႏိုးတတ္သူမ်ား၊ မိသားစုတာ၀န္ကို ေက်ပြန္သူမ်ား၊ ကေလးႏွင့္ အသက္ ႀကီးရြယ္အိုးသူမ်ားအား ေတာင့္ေရွာက္တတ္ၾက၏ ။ ၎တို႔အဖို႔ အိမ္တြင္းေရး ျပႆနာမ်ားသည္ ဒုကၡေတြ႕လွၿပီျဖစ္၏ ။ မိဘအုပ္ထိန္းသူေကာင္းမ်ားျဖစ္တတ္၏ ။ ေနာက္ဆံုး၌ အထီးက်န္မ်ားျဖစ္သြားတတ္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (6)ဂဏန္း 2 လံုးပါသူမ်ား။
အလြန္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ေသာမိဘမွေမြးဖြားလာၿပီး ကိုယ္တိုင္မိဘျဖစ္ေသာအခါ သားသမီးကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္မည္။ သို႔ရာတြင္ မိသားစုႏွင့္ ဆန္႔က်င္ ဘက္ျဖစ္၍ ထြက္ခြာသြားရတတ္၏ ။ ဘ၀ေနနည္းထိုင္ နည္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ မသိသူမ်ားျဖစ္၏ ။ စိတ္အလိုလိုက္မႈ ေၾကာင့္ ႐ုပ္ခႏၶာဒုကၡေရာက္တတ္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (6)ဂဏန္း ၃ လံုးပါသူမ်ား။
စိုးရိမ္စိတ္လြန္၍ ဒုကၡေတြ႕တတ္၏ ။ အဆိုးဘက္ ေတြးတတ္၏ ။ မလိုအပ္ဘဲ ျပႆနာရွာတတ္၏ ။ ၀ါသနာပါရာ လုပ္ငန္းကို လုပ္သင့္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (7)ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
အစေတးခံသူမ်ားျဖစ္၏ ။ ျပႆနာႀကံဳေတြ႕လွ်င္ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းႏိုင္မည္ဟု ယံုထားပါ။ ဘ၀အတြ႕ အႀကံဳ မ်ားသည္ ။ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ဆရာသမားမ်ားျဖစ္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (7)ဂဏန္း ၂ လံုးပါသူမ်ား။
ဘ၀အခက္အခဲ မည္မွ်ႀကီးမားသည္ ျဖစ္ေစ ေျဖရွင္းႏိုင္မည္။ အတြင္းဓာတ္ခံ မေနာစြမ္းအားေကာင္း၏ ။ အေျခအေနကို အကြက္႐ိုက္၍ အသံုးခ်တတ္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရႊေသာ့ကိုင္ထားသကဲ့သို႔ အရာရာကို ဖြင့္ႏိုင္၏ ။ ဂီတဓာတ္ခံပါသူမ်ားျဖစ္သည္။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (7)ဂဏန္း ၃ လံုးပါသူမ်ား။
တိုးတက္ျဖစ္ ထြန္းမည္။ ေလာကီပညာကို အထူးစိတ္၀င္းစား၏ ။ ေကာင္းစြာစိတ္ကို ထိန္းသိမ္း၍ လိုက္စားပါက ေပါက္ေျမာက္သြား ႏိုင္သည္။ တစ္ခါတရံ၌ စိတ္ဓာတ္က်သြားတတ္၏ ။ ထိန္းသိမ္းပါ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (8)ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ စနစ္တက် ေနထိုင္တတ္ၾကသူမ်ားျဖစ္၏ ။ အလုပ္ကို ၿပီးဆံုးေအာင္ မလုပ္ဘဲ ထြက္သြားတတ္ၾက၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ( ၈ ) တစ္လံုးသမားကို Rolling Stone ဟုေခၚသည္။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (8)ဂဏန္း ၂ လံုးပါသူမ်ား။
သူတစ္ပါးႏွင့္ ဆက္ ဆံရာ၌ အာဏာသံမပါရန္ ဂရုစိုက္ပါေလ ။ သူတစ္ပါးကို အယံုအၾကည္နည္းသူမ်ားျဖစ္၏ ပတ္၀န္းက်င္အေျပာင္းအလဲ လြန္စြာလိုလား၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (8)ဂဏန္း ၃ လံုးပါသူမ်ား။
လြန္စြာရွားပါးေသာ ဂဏန္းတြဲျဖစ္၏ ။ ငယ္စဥ္က ဘ၀အေျပာင္းအလဲမ်ား၍ လူလတ္ပိုင္း တြင္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖစ္သြားတတ္သည္။ ေငြရွာေသာေလာကတြင္ ေအာင္ျမင္သူျဖစ္၏ ။ မွန္မွန္ကန္ကန္ဘ၀တြင္ ေလွ်ာက္သြားလွ်င္ ေအာင္ျမင္ႏို္င္မည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုရရန္ ခက္ခဲလွ၏ ။ အထူးဂရုစိုက္ပါ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (9)ဂဏန္း ၁ လံုးပါသူမ်ား။
အသစ္အဆန္းမ်ား ရွာေဖြတတ္၏ ။ ႐ုပ္အားသန္႔၏ ။ စိတ္အားျဖည့္လိုက္လွ်င္ အလြန္ထူးခြ်န္မည္။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (9)ဂဏန္း ၂ လံုးပါသူမ်ား။
လြန္စြာႀကီးမားေသာ စိတ္စြမ္းအားရွိသူမ်ား၊ တစ္စံုတစ္ရာကို ထားခဲ့ႏိုင္မည့္သူမ်ား၊ ပညာရွိမ်ား၊ ဒႆနဆရာ မ်ား ျဖစ္တတ္၏ ။ မည္သည့္အရာကို မည္သို႔ျဖစ္မည္ကို ေမးခြန္းထုတ္ေလ့ရွိ၏ ။ အလႊာေပါင္းစံုမွလူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံ တတ္၏ ။ စိတ္အားကို ခ်ဳပ္သံုးရေသာေၾကာင့္ ေန႕စဥ္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သင့္၏ ။

သင္၏အဂၤလိပ္ေမြးသကၠရာဇ္တြင္ (9)ဂဏန္း ၃ လံုးပါသူမ်ား။
စိတ္စြမ္းအင္ေကာင္း၏ ။ သို႔ေသာ္ အလြန္ဆူပူ ေသာင္းၾကမ္း တတ္သည္။ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခိုင္မာျပင္းထန္သူ မ်ားျဖစ္သည္။

ဣသရမူလီ ေဆးပင္

ဣသရမူလီ ေဆးပင္က ေတာ္ေတာ္ေလး အစြမ္းထက္တယ္..... ဘီ တို႕ စီ တို႕ေတာ့ မသိဘူး အဆုတ္အတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္.....

အရြက္က ခါးတာေတာ့ တအားခါးတယ္..... ဒီအပင္ မွန္လား မမွန္လားေတာ့ မသိဘူး.... ကၽြန္ေတာ့္တုန္းက အရြက္ အေျခာက္ကိုစားတာေတာင္ ေသေလာက္ေအာင္ခါးတယ္... ဒါေပမယ့္ က်န္းမာေရးကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို ေကာင္းသြားတယ္....
*** B ပိုး C ပိုး သမားေတြ အတြက္ သတင္းေကာင္း ***

ဒီပံုမွာပါတဲ့ အရြက္ကေတာ့ ဗိေႏၵာေဆးအေခၚ *ဣႆရမူလီ* လုိ႔ေခၚတယ္။
ဦးဟုတ္စိန္အဘိဓာန္မွာေတာ့ The Indian Brithwort (*Atistolochia indica)* သာမည ဣႆရီ တဲ့။
ရွမ္းဘာသာကေတာ့ ၀မ္လီႏုတ္ယံုး *(၀၊ခေ္လီခေူဂ့္ယုင္း*) လုိ႔ေခၚၿပီး တရုတ္အေခၚကေတာ့ *ခံု႔ေရွာ့တန္း* လုိ႔ေခၚတယ္။
အပင္ကေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ႏြယ္ပင္တစ္မ်ဳိးပါ။ ခြာညိဳ၊ ခြာျဖဴပန္းလုိ အိမ္မွာ အလွစုိက္ထားေလ့ရွိတယ္။
အပြင့္က ဥေဒါင္းငွက္နဲ႔ ဆင္တူၿပီး အျဖဴ။ အ၀ါ၊ အစိမ္း၊ ခရမ္းေရာင္ အနဲငယ္သမ္းေနတယ္။
အသီးကေတာ့ ကင္းမြန္သီးလုိ ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္ၿပီး အရစ္(အေရးအေၾကာင္း) အေျမာင့္ပါတယ္။ အရြက္ရဲ႕ အရသာကေတာ့ နဲနဲဖန္သလုိလုိ၊ ကြမ္းရြက္ကဲ့သုိ႔လဲ အနည္းငယ္ ရွိန္းသလုိလုိျဖစ္ၿပီး အရသာေပါ့တယ္။
ဘီပုိးေရာဂါ၊ စီပုိးေရာဂါရွိသူမ်ားအတြက္ မၾကာခင္က သိရတဲ့ ေဆးေကာင္းတစ္လက္ပါ။
ဒီေဆးအေၾကာင္းကုိ မႏ ၱေလး၊ ကၽြဲဆည္ကန္ေန နန္းေမြေဖါင္ (2nd Year Law) ကေနတဆင့္ သိရျခင္းပါ။
သူမအေဖရဲ႕ မႏၱေလး မိတ္ေဆြတစ္ဦး ဘီပုိးေရာဂါျဖစ္ၿပီး ယုိးဒယား၊ စကၤာပူအထိ သြားကုတာ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ကုန္ေပမယ့္ ေရာဂါက မေပ်ာက္ျဖစ္ေနတယ္။

စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ မႏၱေလးကုိေရာက္ေတာ့ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ဣႆရမူလီ ကုိ သံုးၾကည့္ခုိင္းတယ္။
သူလည္း (၃)လေလာက္ အဲဒီအရြက္ကုိ အစိမ္းလုိက္ တစ္ေန႔ (၃)ခါ၊ တစ္ခါ ေလးရြက္ ငါးရြက္ေလာက္ ၀ါးစားၿပီး ေရေသာက္လုိက္တယ္။
ေနာက္ပုိင္း သူ႔ရဲ႕ အသားအေရလည္း အရင္လုိ နီေၾကာင္ေၾကာင္ နီရဲရဲ မဟုတ္ေတာ့ပဲ အသားအရည္ေတြ ၀င္းလာတယ္။ ၾကည္လာတယ္။
က်န္းမာေရးလည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာတာေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ (၅)လ ၾကာေတာ့ သူယုိးဒယားကုိ ေဆးစစ္သြားေတာ့ ဟုိကဆရာ၀န္ေတြက အံ့ၾသစြာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဘီပုိးေရာဂါ လံုး၀ေပ်ာက္သြားေၾကာင္း၊ ဘာေဆးေတြ သံုးေၾကာင္း ေမးလာေတာ့ သူက တုိင္းရင္းေဆး ဣႆရမူလီ ေဆးကုိသံုးေၾကာင္း ေျပာလုိက္တယ္။
အခု သူက်န္းက်န္းမာမာပါပဲ။
*ေဆးသံုးစဲြနည္း*
(၁) အေကာင္းဆံုးကေတာ့ အရြက္စိမ္းကုိ ၀ါးစားၿပီး ေရေသာက္တာ ပုိထိေရာက္တယ္။ (၂) သံုးခြက္ တစ္ခြက္ ႀကိဳေသာက္ရင္လည္း ရပါတယ္။ (၃) အရြက္ကုိ အေျခာက္လွမ္းၿပီး လက္ဖက္ရည္ ေသာက္သလုိမ်ဳိး ေသာက္ရင္လည္း ရတယ္တဲ့။
ဓါတ္ပံုကုိ လားရႈိးၿမိဳ႕ ရပ္ကြက္ (၆) ေရႊလီေက်ာင္းအနီး၊ ေဒၚနန္းေရႊေက်ာင္းအိမ္မွာ သြားရုိက္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။
ဣႆရမူလီ မွတဆင့္ ဘီပုိးအတြက္ စီပုိးအတြက္ ေဆးေကာင္းတစ္လက္အျဖစ္ ဆက္လက္ တုိးတက္ေအာင္ ေဖၚေဆာင္ႏုိင္ပါေစ။
*သင္ရဲ႕ မိတ္ေဆြထံ ဆက္လက္ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး ေဘသဇၨဒါန (ေဆးအလွဴ) အျဖစ္ ကုသုိလ္ယူၾကပါရန္ . . . . *
ေမတၱာျဖင့္
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳဆရာေတာ္

သင့္ခႏၶာကိုယ္၏ အံ့မခန္း လွည့္ကြက္မ်ား

၁) သင့္လည္ေခ်ာင္းထဲက ယားေနတယ္ဆုိရင္ နား႐ြက္ကိုကုတ္လုိက္ပါ... နား႐ြက္မွာရွိတဲ့ အာ႐ံုေၾကာေတြကိုလႈံ႔ေဆာ္မိတဲ့အခါ အဲ့ဒီအာ႐ံုေၾကာ ေတြဟာ လည္ေခ်ာင္းထဲက ၾကြက္သားေတြကို အလုိအေလ်ာက္ ႐ုတ္တရက္ တံု႔ျပန္ေစၿပီး ယားယံမႈကို ေပ်ာက္ကင္းပါလိမ့္မယ္....

၂) လူေတြဆူညံေနတဲ့ ေနရာမွာ ဒါမွမဟုတ္ ဖုန္းေျပာတဲ့ေနရာ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ့ အသံကို မၾကားႏုိင္ ျဖစ္ေနပါသလား.... ႐ုတ္ခ်ည္း ေျပာလုိက္တဲ့အသံကိုၾကားဖုိ႔ဆုိရင္ေတာ့ ညာဘက္နားကို အသံုးျပဳပါ... ဂီတသံစဥ္ေတြကိုနားေထာင္ဖုိ႔ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္ဘက္နားကို အသံုးျပဳပါ....

၃) သန္႔စင္ခန္း ဒါမွမဟုတ္ တျခားသင့္ေတာ္တဲ့ တစ္ေနရာရာနဲ႔ အလွမ္း ေဝးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သင့္အေနနဲ႔ အလြန္အမင္း အခင္းႀကီးငယ္ သြားခ်င္ ေနတယ္ဆုိရင္ သင့္ရဲ့ ခ်စ္သံေယာဇဥ္ေလးေတြအေၾကာင္း စိတ္ကူးယဥ္ လုိက္ပါ... ဒါက သင့္ဦးေႏွာက္ကို အာ႐ံုလႊဲေျပာင္းေပး ႏုိင္ပါတယ္....

၄) ဆရာဝန္က သင့္ကိုေဆးထိုးေတာ့မယ္ဆုိရင္ ေဆးထိုးအပ္ဝင္တာနဲ႔ ေခ်ာင္းဟန္႔လုိက္ပါ... ေခ်ာင္းဆိုးေခ်ာင္းဟန္႔တာဟာ သင့္ရဲ့ ေက်ာ႐ိုးျပြန္ ထဲက ဖိအားကိုျမင့္တက္ေစၿပီး ဦးေႏွာက္ကို နာက်င္မႈေဝဒနာ ေပးပို႔တဲ့ အခါမွာ ကန္႔သတ္ထားေစႏုိင္ပါတယ္...

၅) ႏွာေစးေနလုိ႔ ႏွာေခါင္းပိတ္ေနတဲ့အခါမ်ိဳး... အသက္ရွဴ လမ္းေၾကာင္း ပိတ္ေနတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ သင့္လွ်ာကို ခံတြင္းအေပၚဘက္နံရံမွာဖိကပ္ထားၿပီး မ်က္ခံုးႏွစ္ခုၾကားမွာ လက္တစ္ေခါင္းနဲ႔ဖိထားလုိက္ပါ... ဒီအေနအထား အတိုင္း စကၠန္႔ ၂၀ ေလာက္ ထားလိုက္ျခင္းျဖင့္ သင့္ႏွာႏု႐ုိးကို လႈပ္ခါ ေစႏုိင္ၿပီး ပိတ္ဆုိ႔ေနတာေတြ ေလ်ာ့ပါးၿပီး ရွင္းလင္းသြားေစႏုိင္ပါတယ္....

၆) အစားေကာင္း အေသာက္ေကာင္းေတြ အားပါးတရစားၿပီး အရမ္းျပည့္ အင့္ကာ အိပ္ခ်င္လာၿပီဆုိရင္ ဘယ္ဘက္ကို ေစာင္းၿပီး လွဲေလ်ာင္းပါ... ဒီပံုစံဟာ သင့္အစာအိမ္ကို အစာျပြန္ထက္ပိုနိမ့္တဲ့ အေနအထားမွာ ရွိတဲ့အတြက္ အစာေခ်ရည္အက္ဆစ္ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းမႈကို တားဆီးေပးၿပီး အစာေခ်ရည္ေတြ သင့္လည္ေခ်ာင္းထဲက မထြက္လာေအာင္ ထိန္းေပးထား ႏုိင္ပါတယ္...

၇) သင္ သြားကိုက္တယ္ဆုိရင္ ေရခဲတံုးတစ္တံုးနဲ႔ လက္မနဲ႔လက္ညိဳး ၾကားက လက္ဖမိုးေနရာေလးကို ပြတ္ေပးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္းႏုိင္ ပါတယ္... အဲ့ဒီေနရာက အာ႐ံုေၾကာဟာ ခံတြင္းကနာက်င္မႈ ေဝဒနာကို သိတဲ့ ဦးေႏွာက္ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းကို ပိတ္ဆုိ႔ေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္ေပးႏုိင္ ပါတယ္...

၈) သင္အလြန္အကြၽံအရက္မူးတဲ့အခါ အခန္းတစ္ခုလံုးခ်ာခ်ာလည္လာၿပီး ဟန္ခ်က္ထိန္းႏိုင္ေအာင္ တစ္ခုခုကို ဆုပ္ကိုင္ထားရပါတယ္... ဘာေၾကာင့္ လဲ ဆုိေတာ့ အရက္ဟာ cupula လို႔ေခၚတဲ့ နားထဲက ဟန္ခ်က္ထိန္းတဲ့ အစိတ္အပိုင္းရဲ့ ေသြးကို ေရဓာတ္ေလ်ာ့ပါးၿပီး အားနည္းေစလုိ႔ပါပဲ... တစ္ခုခုကို ဆုပ္ကိုင္လုိက္တဲ့အခါ ဦးေႏွာက္က ေနာက္ထပ္ရည္ညြန္း မွတ္တစ္ခုကို ရရွိသြားၿပီး ခ်ာခ်ာလည္ျခင္းကရပ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေပးပါတယ္....

၉) ႏွာေခါင္းေသြးယိုတဲ့အခါ ႏွာေခါင္းေအာက္နားမွာရွိတဲ့ အေပၚဘက္ သြားဖံုးေပၚက အခြက္ေလးထဲမွာ ဂြမ္းနည္းနည္းကိုခုၿပီး ခပ္နာနာေလး ဖိေပးပါ... ႏွာေခါင္းကယိုတဲ့ေသြးအမ်ားစုဟာ ႏွာေခါင္းအလည္က အ႐ုိးႏု (ႏွာႏု႐ိုး) ကေန လာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလုိဖိလုိက္ရင္ ေသြးယိုရပ္သြား ေစႏုိင္ပါတယ္...

၁၀) စိတ္လႈပ္ရွား ထိတ္လန္႔ေနသလား... သင့္ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းကို လက္မကို မႈတ္ (စုပ္) ရင္း ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ပါတယ္... vangus လုိ႔အမည္ရတဲ့ အာ႐ံု ေၾကာဟာ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ေပးၿပီး အသက္ရွဴျခင္းျဖင့္ သင္ တည္ၿငိမ္မႈ ရလာပါလိမ့္မယ္...

၁၁) ေရထဲမွာ ခဏေလာက္ အသက္ရွဴခ်င္သလား... ေရထဲကိုမဆင္းခင္ အသက္ တဝႀကီးရွဴတာ ပံုမွန္ထက္ ျမန္ျမန္ျပင္းျပင္း ရွဴတာမ်ိဳး လုပ္မယ့္ အစား ရွဴသြင္းရွဴထုတ္ျခင္းကို အခ်ိန္တို အတြင္းမ်ားမ်ား လုပ္ေဆာင္ လုိက္ပါ... ဒီလုိလုပ္ျခင္းဟာ သင့္ဦးေႏွာက္ကုိ ေအာက္ဆီဂ်င္ ပုိရသလို ခံစားရေစၿပီး အခ်ိန္ ၁၀ စကၠန္႔ေလာက္ ပိုၾကာၾကာေနႏုိင္ ပါလိမ့္မယ္....

၁၂) ေရခဲမုန္႔ေတြ အေအးေတြ စားေသာက္ၿပီးတဲ့ အခါမွာ ပါးစပ္အေပၚ နံရံကေနၿပီး ေခါင္းထဲထိ ထုိးကိုက္တာမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ပါတယ္... အဲ့ဒါကို Brain freeze လို႔ေခၚပါတယ္... အဲ့လုိျဖစ္တဲ့အခါ သင့္လွ်ာကို ပါးစပ္အေပၚနံရံ အတုိင္း အျပားလုိက္ ဖိကပ္ထားပါ... လွ်ာနဲ႔ ေနရာမ်ားမ်ား ထိႏုိင္သမွ် ထိေအာင္ ကပ္ထားေပးရပါမယ္... brain freeze ဟာ ခံတြင္းနံရံမွာရွိတဲ့ အာ႐ံုေၾကာကို အလြန္အမင္း ေအးေစတဲ့အခါ ဦးေႏွာက္က ခႏၶာကုိယ္ တစ္ခုလံုး ေအးေနတယ္လို႔ ယူဆသြားတဲ့ အတြက္ ျဖစ္လာတာပါ... ဒါေၾကာင့္ သင့္ဦးေခါင္းကို နာက်င္ ကိုက္ခဲတဲ့အထိ အပူေပးတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ လုပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္... ခံတြင္း အေပၚနံရံကို လွ်ာနဲ႔ကပ္ၿပီး အေႏြးဓာတ္ ေပးျခင္းျဖင့္ သင့္ဦးေႏွာက္ကို ျပန္ေအးေစၿပီး ကိုက္ခဲမႈက သက္သာေစ ပါတယ္....

၁၃) သင့္ရဲ့လက္ေတြ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့အခါမွာ လက္ေတြဟာ ေဘးတစ္ဘက္ တစ္ခ်က္ကို လႊဲၿပီးလႈပ္ရမ္းေနပါတယ္... ဒီအခါမွာ လက္ေတြက ျပန္ႏုိးလာၿပီး တစ္မိနစ္အတြင္းမွာပဲ အေပၚျပန္တက္ လာပါတယ္... လက္ေတြ ဘာေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္လဲဆုိေတာ့ လည္ပင္းမွာရွိတဲ့ အာ႐ံုေၾကာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး လည္ပင္းကို အသာအယာ ႏွိပ္နယ္ ေပးျခင္းျဖင့္ ကုသႏုိင္ပါတယ္... သင့္ေျခေထာက္ေတြ အိပ္ေပ်ာ္တယ္ဆုိတာ ခႏၶာကိုယ္ ေအာက္ပိုင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ အာ႐ံုေၾကာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္... ဒီလိုမျဖစ္ေအာင္ ရပ္ဖို႔နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႔ လုိပါလိမ့္မယ္....

၁၄) ႀကိဳ႕ထုိးေနသလား... လက္မနဲ႔လက္ညိဳးကို ႀကိဳ႕ထုိးမရပ္မခ်င္း မ်က္ခံုးေပၚမွာဖိထားပါ... မၾကာပါဘူး... ခဏေနရင္ ရပ္သြားပါလိမ့္မယ္....

ကၽြန္မရဲ႕ေလွာင္အိမ္ေလး

ၿငီးေငြ႕မႈေတြေၾကာင့္လား လိုခ်င္တပ္မက္တတ္တဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္လား
ေသခ်ာတာေတာ့ ကၽြန္မ ေလွာင္အိမ္တခုထဲ ပိတ္မိေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ..

ဒီေလွာင္အိမ္က ပူေလာင္သလား ဟုတ္လား.
ေသခ်ာတာေပါ့ သိပ္ကုိပူေလာင္ပါတယ္
ပူေလာင္မႈေတြ ထံုမြန္းေနတဲ့ ေလွာင္အိမ္ အေသအခ်ာပဲ..

အဲ့ေလွာင္အိမ္ထဲက မရုန္းထြက္ခ်င္ဘူးလား ေမးမွေမးရက္တယ္ ရုန္းထြက္ခ်င္တာေပါ့ရွင္ ..
ဒါေပမယ့္ မရုန္းႏုိင္ေသးတာ..မရုန္းရက္ေတာ့တာ.. ရုန္းထြက္ဖို႔မႀကိဳးစားတာ...ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တပါးသူေတြရဲ႕ ဆႏၵေတြ လံု႔ေဆာ္မႈေတြမပါပဲနဲ႔ ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ တပ္မက္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ တစ္ဘ၀စာအတြက္ လိုလိုခ်င္ခ်င္ဆင္းသက္ခဲ့ေတာ့လည္း ရုန္းထြက္ဖုိ႔ ႏွေမ်ာမိတာပါ..

ဒီတစ္ဘ၀စာအတြက္ေတာ့ ဒီေလွာင္အိမ္ထဲမွာပဲ ကၽြန္မရဲ႕ ဘ၀ အေမာေတြ ေျဖခ်မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတယ္..
ဒီတစ္ဘ၀စာအတြက္ ဒီေလွာင္အိမ္ထဲမွာပဲ သာယာတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ဖြင့္ဟမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတယ္..
ဒီေလွာင္အိမ္ထဲမွာပဲ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ အိပ္မက္ေတြ သြန္ခ်ပစ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတယ္...
ဒီေလွာင္အိမ္ထဲမွာပဲ အျဖဴေရာင္သစၥာေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ ပစ္ေပါက္ဖုိ႔ စိတ္ကူးထားတယ္.....
ဒီေလွာင္အိမ္ထဲမွာပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အဆံုးစြန္ထိ အေကာင္ထည္ေဖာ္မယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတယ္..

ခ်စ္သူခ်င္း ခ်ည္တဲ့ၾကိဳး

ခ်စ္သူခ်င္း ခ်ည္တဲ့ၾကိဳးက အျဖဴေရာင္ၾကိဳးကေလးျဖစ္ေနပါေစ
အဲဒီၾကိဳးကေလးမွာ ေငြ ၊ ဂုဏ္ ၊ မနာလိုမႈ ၊ ႏွိမ့္ခ်မႈ ၊ ရယူလိုမႈ စတဲ့အေရာင္ေတြမပါပါေစနဲ႔ ။

ခ်စ္သူခ်င္းခ်ည္တဲ့ၾကိဳးက သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ပါေစ ။
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေ၀းကြာသြားမွ တစ္သက္လံုးေနာင္တရေနမယ့္အစား လက္ရွိအတူဴရွိေနခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားႏုိင္ပါေစ ။

ခ်စ္သူခ်င္းခ်ည္တဲ့ၾကိဳးက ခိုင္ျမဲေလးနက္ေနပါေစ ။
ကြယ္ရာမွာလည္း မရွုပ္နဲ႔ ေဘးစကားလည္းနားမေယာင္နဲ႔ တကယ္ဆို စကားအမ်ားၾကီးေျပာဖို႔မလိုပါဘူး အခ်င္းခ်င္းခံစားႏုိင္လည္ႏုိင္တဲ့ စိတ္ကေလးတစ္ခု ကို အဲဒီၾကိဳးကေလးကတဆင့္ရႏုိင္တယ္ ။

ခ်စ္သူခ်င္းခ်ည္တဲ့ၾကိဳးက ေမတၱာတရားကို အေျခခံပါေစ ။
ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ ေတြနဲ႔ ပူေလာင္တဲ့ အခ်စ္ ျဖစ္မယ့္အစား ေအးျမၾကည္လင္တဲ့ ၊ ခ်စ္သူေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ ခ်စ္သူ ေကာင္းစားဖို႔ လိုအပ္ရင္ အနစ္နာခံေပးႏုိင္တဲ့ ၾကိဳးကေလးနဲ႔ ခ်စ္သူခ်င္းတြယ္ယွက္ ခ်ည္ေႏွာင္ႏုိင္ၾကပါေစ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ

မခြဲစတမ္းဆိုပါေတာ့ ခင္ရယ္...

အထိအေတြ႕ဟာ ေကာင္းကင္ရဲ႕

ဟိုဘက္အစြန္းနဲ႔ဒီဘက္အစြန္းေပါ့ ခင္

က်ကြဲၿပီစ မုန္ညင္းဆီပုလင္းဟာ အသံသာတယ္ေနာ္

ခင္ စိတ္ဝင္စားမယ္ဆို က်ေနာ္ပုလင္းအသစ္တစ္လံုး

ဖန္ဆင္းျပမယ္ ခင္

ဒီပုလင္းထဲမွာ ေတာင္တန္းႀကီးဟာမႈိင္းလို႕

ေတာင္ေပၚကေၾကြက်လာတဲ႕သစ္ရြက္ဟာ

ေလမလံုေသးတဲ႔ပုလင္းထဲမွာ

အေၾကာေသသြားတယ္ ခင္

အနီးအေဝးအမွတ္စက္ေတြေပၚ အျမင္အၾကားကံမပါတဲ႔ေကာင္မို႔

က်ကြဲေတာ့မယ့္ အက္ၿပီးသားပုလင္းလို

ခင္ သနားပါ

ခင့္အတြက္ အနာအတုဆိုတဲ့က်ေနာ္ဟာ

ဘယ္ေလာက္မႊန္းမႊန္း

အစစ္မျဖစ္တာမို႕ က်ကြဲသြားတဲ႔

ပုလင္းေတြကလည္း အသည္းမမာ/နာ ပါ ခင္

ေလေအးေလးတိုက္လာရင္ ေပ်ာက္သြားမယ့္

ေရာဂါထဲ က်ေနာ္ဝင္ဖ်ားၾကည့္ေနတာပါ ခင္

ေငးၾကည့္ေနက် ပုလင္းထဲက ေလေလးနည္းနည္းတိုက္ေပးပါ

ေဟာ ေနထိုးေနတဲ႔ပုလင္းထဲက ရႈခင္းမွာ

က်ေနာ္ ရႈခင္းႀကီးပိေနျပန္ၿပီ ခင္

ပုလင္းကြဲေလးရွရံုနဲ႔

ေခါင္းစဥ္ေမ့သြားတဲ႔ကဗ်ာကို

က်ေနာ္ ခဏခဏျပန္ခ်ေရးေနသလို

ခင္လည္းက်ေနာ္ဖန္ဆင္းထားတဲ႔ ပုလင္းထဲမွာ

မကြဲမရွေလးလွေနမွေပါ့ ခင္ရယ္

ဒါနဲ႕ ခင့္စကားမွာ က်ေနာ့နားအတြက္ အမွားၾကီးၾကီးပါလာတယ္

မေတာ္တဆ တိုက္မိခဲ့တဲ့ဘဝေတြမို႕

မခြဲစတမ္းပဲ ဆိုၾကပါစို႕ ခင္ရယ္ ။ ။



(ေတးခက္)

သူရဘြဲ႔ ၃ ဦး ႏွင့္ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းဝင္ ၂၅ ဦး သမၼတ ခ်ီးျမွင့္

သူရဘြဲ႔ ၃ ဦး ႏွင့္ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းဝင္ ၂၅ ဦး သမၼတ ခ်ီးျမွင့္

၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြက္ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ ဘဲြ႔တံဆိပ္ေတြကို သမၼတက လက္မွတ္ေရးထိုး ထုတ္ျပန္လိုက္ေၾကာင္း ၂၀၁၃ ေဖေဖာ္၀ါရီ ျပန္တမ္း ေဖာ္ျပခ်က္အရ သိရပါတယ္။

စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ ဘဲြ႔တံဆိပ္ေတြအနက္ အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ေအာင္ဆန္းသူရိယ၊ သီဟသူရ ဘဲြ႔တံဆိပ္ရသူ မရွိဘဲ သူရဘဲြ႔ရသူ ၃ ေယာက္နဲ႔ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္း၀င္ တံဆိပ္ရရွိသူ ၂၅ ေယာက္ ပါရွိပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးလွေဌး၀င္း၊ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ၃ ေယာက္ အပါအ၀င္ ဒုတပ္ၾကပ္ကေန အထက္အဆင့္ အရာရွိ၊ အရာခံ အၾကပ္ စုစုေပါင္း ၁၅၁၇ ေယာက္ကိုေတာ့ စစ္မႈထမ္း သဂၤဟတံဆိပ္ အပ္ႏွင္းလိုက္ေၾကာင္း ျပန္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အေမရိကန္တြင္ Facebook သုံးစြဲျခင္းမွ ေခတၱရပ္နားထားေလ့႐ွိၾက

အေမရိကန္တြင္ Facebookကုိ ပံုမွန္ သံုးစြဲသူ အမ်ားစုသည္ ယခုအခါ အဆိုပါ Social Networking ဝက္ဘ္ဆုိက္မွ အခ်ိန္တစ္ခုစာ ကင္းကြာေအာင္ အနားယူ ဖယ္ခြာေလ့ ရွိလာေၾကာင္း စစ္တမ္းတစ္ခုက ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ Facebookကို ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းမွ် ပံုမွန္ထိေတြ႕ သံုးစြဲခဲ့သူမ်ားအနက္ (၆၁)ရာခုိင္ႏႈန္းမွ်သည္သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားျဖင့္ Facebookကို အဆက္ျဖတ္ထားခဲ့ေၾကာင္း Pew သုေတသန စင္တာ၏ အေမရိကန္ လူမႈဘဝ ပေရာဂ်က္ ဌာနက ေကာက္ယူေသာ စစ္တမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

ယင္းေတြ႕ရွိခ်က္သည္ လူမႈဘဝ၏ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္အမ်ားအျပားကို လႊမ္းမိုး ခ်ဳပ္ကိုင္ထားရန္ ရည္ရြယ္ေသာ Facebookအတြက္မူ သတင္းေကာင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ မရွိေခ်။ Pewက အေမရိကန္တြင္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ (၆၇)ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ Facebookသံုးစြဲေနၿပီး ယခုအခါ ထက္ဝက္ေက်ာ္သည္ Facebookကို အခ်ိန္ပိုင္းမွ် အသံုးမျပဳဘဲ အနားယူထားရန္ ေရြးခ်ယ္လာေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ အေမရိကန္တြင္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ (၂၀)ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ LinkedInကို အသံုးျပဳၿပီး Twitter အသံုးျပဳသူ (၁၆)ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေနေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ Pew၏ ေလ့လာေတြ႕ရွိမႈအရ Facebookကို ေခတၱ ကင္းကြာေအာင္ ေနထုိင္သူမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕သည္ ယာယီသာျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕က စိတ္ပင္ပန္းမႈမ်ားႏွင့္ ကင္းကြာေစရန္ ရည္ရြယ္ေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။

facebook

လက္ရွိတြင္ ကမာၻေပၚ၌ Facebook သံုးစြဲသူ (၁.၀၆)ဘီလ်ံမွ် ရွိေနၿပီး အေမရိကန္တြင္ပင္ လူေပါင္း သန္း(၁၅၀)မွ် ေန႔စဥ္ အသံုးျပဳလွ်က္ ရွိသည္။ ထို႔အျပင္ Accountခြဲရွိသူ အေရအတြက္မွာ သန္းေပါင္း အေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနႏုိင္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ Pewက Facebook သံုးစြဲသူ အမ်ားအျပားကို ေမးျမန္း သေဘာထား ေကာက္ယူခဲ့သလို Facebookသံုးျခင္း ေခတၱ ရပ္ဆိုင္းထားသူ (၂၀)ရာခိုင္ႏႈန္းက မိသားစု၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ဘဝအတြက္ အခ်ိန္ေပးလိုသျဖင့္ဟု ေျဖဆိုခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ Privacyဆိုင္ရာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈမ်ားေၾကာင့္ Facebookသံုးစြဲမႈ ရပ္ဆိုင္းသူမ်ားလည္း ရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။ (၄)ရာခိုင္ႏႈန္းကမူ ေၾကာ္ျငာႏွင့္ Spamမ်ားကို စိတ္ပ်က္ေၾကာင္း ဖြင့္ဟခဲ့ၾကသည္။ ထိုအေနအထားမ်ားေၾကာင့္ Facebookမွ ကင္းကြာေသာ အားလပ္ရက္မ်ားထံ ဦးတည္လာေစခဲ့ေၾကာင္းလည္း Pewက ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

စစ္တမ္းတြင္ ပါဝင္ေျဖဆိုသူ (၅၉) ရာခုိင္ႏႈန္းက Facebookသည္ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ႏွစ္ကမူ မိမိတို႔ ဘဝတြင္ အေရးအႀကီးဆံုး စာရင္းဝင္ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ (၁၂)ရာခိုင္ႏႈန္းကမူ ယခုအခ်ိန္တြင္ ယခင္တစ္ႏွစ္ကထက္ Facebook၏ အေရးပါမႈက ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔လာေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ၾကသည္။ (၈)ရာခိုင္ႏႈန္းကမူ Facebookေပၚတြင္ အခ်ိန္ကုန္မႈ မ်ားလြန္းသျဖင့္ တမင္တကာ အနားယူျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း ဆိုသည္။ (၆၉)ရာခုိင္ႏႈန္းကမူ လက္ရွိ သံုးစြဲေနသည့္ အခ်ိန္အတြက္ ေက်နပ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။ Pew၏ စစ္တမ္းတြင္ (၂၇)ရာခုိင္ႏႈန္းက Facebookသံုးစြဲသည့္ ပံုမွန္အခ်ိန္ကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္ ဆံုးျဖတ္ထားေၾကာင္းႏွင့္ (၃)ရာခုိင္ႏႈန္းကမူ ပိုမိုတိုးျမွင့္ရန္ ဦးတည္ထားေၾကာင္း အသီးသီး ေျဖၾကားခဲ့သည္။

ကဲ နကၡတ္ေတြေမးေနတယ္.သူေတြအတြက္ပါ

ျမန္မာေမြးသကၠရာဇ္ကို (၃) နဲ႔စားပါ။

(၁)-ၾကြင္းရင္- နတ္နကၡတ္။
(၂)-ၾကြင္းရင္-လူနကၡတ္။
(၀)-ၾကြင္းရင္- ဘီလူးနကၡတ္။
နကၡတ္နဲ႔ စ႐ိုက္။

နတ္နကၡတ္။
နတ္နကၡတ္ေမြးဖြားတဲ့ လူေတြဟာတဲ့ ႏွလံုးသား ႏူးညံ့ေပ်ာေပ်ာင္းတယ္။ သူတို႔က အေခ်ာ့ႀကိဳက္တယ္။ အလွအပ အႏုအရြေလးေတြကို ျမတ္ႏိုးတတ္တယ္။ ညင္ညင္သာသာ ဆက္ဆံတာကို ႀကိဳက္တယ္။ သူတို႔ကို သြားၿပီး ၾကမ္းလို႔ မရဘူး။ တိုးတိတ္ညင္သာစြာ ဆက္ဆံတာကို လိုခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ သင္ စဥ္းစားရမွာက သင္ဆက္ဆံရမယ့္လူက ဘာနကၡတ္လဲေပ့ါ။ နတ္နကၡတ္ျဖစ္ေနၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ပထမဆံုး သင့္ရဲ့ အသံကို (၃)ေပါက္ေလာက္အထိ ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ရမယ္။ လံုး၀ အသံေလးက ႏူးႏူးည့ံညံ့ေလး။ ဟုတ္ၿပီေနာ္။ သင္ေျပာတဲ့ စကားသံေလးေတြ စကားလံုးေလးေတြက စၿပီး သတိထားရေတာ့မယ္။ စကားလံုးေလးေတြက လည္း တကယ့္ကို အႏုအရြေလးေတြနဲ႔ ေျပာရမယ္ေနာ္။ အေရးႀကီးတာက နတ္နကၡတ္သမားကို သြားၿပီး မေအာ္မိေစနဲ႔ေနာ္။ ဒါ အေရးႀကီးဆံုးပဲ။

လူနကၡတ္။
အဲ လာၿပီ လူနကၡတ္က တကယ့္ ဆရာႀကီးေတြ။ လူဆိုေတာ့ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ညာဏ္ မ်ားတယ္ေပါ့။ သူက ဘလိုင္းႀကီး လက္မခံဘူး။ အက်ိဳးအေၾကာင္း ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႔ ေျပာမွ သူက လက္ခံတာ။ အသံအေနအထား ကေတာ့ပံုမွန္ဆိုရၿပီ။ တိုးဖို႔လဲ မလိုဘူး။ က်ယ္ဖို႔လဲ မလိုဘူး။ အေနအထားကေတာ့ မတိုးမက်ယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အေရးႀကီးတာက ကိုယ္ ဆက္ဆံေနရတဲ့ လူက လူနကၡတ္ဆိုတာကို မေမ့နဲ႔။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ေျပာရမွာက ဘလိုင္းႀကီး သြားေျပာလို႔ သူက လက္မခံဘူး။ အက်ိဳးအေၾကာင္း ျပခ်က္ေတြ ခိုင္လံုမွ သူက လက္ခံမွာ။ ဥပမာ ဆိုၾကပါစို႔။ ၂၀၁၂-ခုႏွစ္မွာ ကမၻာႀကီးပ်က္မယ္လို႔ လံုး၀ သြားမေျပာနဲ႔။ သူက ခင္ဗ်ားစကားကို လံုး၀လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ အခု အေနအထားက ဘယ္လိုျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အဲ.. ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ေရာက္ရင္ ကမၻာႀကီးက ပ်က္မယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဘာညာေပါ့။ အဲဒီလို အက်ိဳးအေၾကာင္း ခိုင္ခိုင္လံုလံုနဲ႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူက နားေထာင္လိမ့္မယ္။

ဘီလူးနကၡတ္။
ဘီလူးဆိုတဲ့အတိုင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းန႔ဲ စရမယ္။ ၾကားဖူးတယ္ မမဟုတ္လား။ ဘီးလူးဆိုင္းတီးၿပီး ၀င္လာတယ္ ဆိုတာ။ ဘီလူးနကၡတ္သမားေတြက သူတို႔က ျပတ္သားမွႀကိဳက္တယ္။ သူတို႔ကို သြားၿပီး ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေနလို႔ လံုး၀ မႀကိဳက္ဘူး။ ေနာက္ အသံအေနအထား။ သူကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း (၇)သံခ်ဥ္ေပါ့။ အသံကလည္း က်ယ္မွ ။ စကားကလည္း တိုတိုေတာင္းေတာင္း ျပတ္ျပတ္သားသားမွ ႀကိဳက္တာ။ ေပ်ာ့စိစိေတာ့ သြားမလုပ္နဲ႔ေနာ္။ သူက ခင္ဗ်ားကို အေခ်ာက္ထင္သြားလိမ့္မယ္။

ကဲ ကိုယ္.ခ်စ္သူ ဘယ္နကၡတ္လည္း ၾကည္.ၾကည္.ေပါ့ တစ္ခုေတာ.ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ကၽြန္ေတာ္လည္း ငယ္ငယ္တံုးကၾကားဘူးတာပါ ခ်စ္သူက ဘီလူးနကၡတ္ သမီးက လူနကၡတ္ဆိုေတာ့။ ကြ်န္မ သူ႕ကိုယူရင္ အစားခံရမယ္ထင္တယ္။ သူနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ယူလို႔ သင့္ေတာ္ပါ့မလား ဆရာရယ္၊ နကၡတ္မကိုက္ဘူးတဲ့။ ဘီလူးက လူကိုသာ စားႏိုင္တာ ၊ နတ္ကိုေတာ့ အေသေၾကာက္တဲ့။ အဲ.လိုေတြေပါ့ ။

ကၽြန္ေတာ္ကို "ဘီလူးနကၡတ္ နဲ႕ လူနကၡတ္ယူရင္ အဆုိးဆံုးဘာျဖစ္တတ္လဲ လို.ေမးရင္
" အဆိုးဆံုးကေတာ့ ကေလးေမြးတာေပါ့ဗ်ာ"လို.ေျဖမွာ ။

မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ တင္သားအလွ

မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ တင္သားအလွ ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းဟာ ရတနာတစ္ပါး ပို္င္ဆုိင္ထားျခင္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ လက္နက္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ ထားျခင္းလည္း မည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပ်ဳိေမတို႔အတြက္ တင္သားအလွနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး နည္းနာေတြကို မွ်ေပးလိုက္ရပါတယ္။

ေျပာင္းလဲပစ္ရမည့္ အမ်ဳိးအစားမ်ား

တင္သားအလွအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈ ျပဳလုပ္ရမည့္ အေျခအေနႏွစ္မ်ဳိး ရွိပါတယ္။ တကယ္လို႔ ကုိယ့္ရဲ႕တင္သားဟာ ကိုယ္လုိခ်င္တာထက္၊ လုိအပ္တာထက္ ပိုၿပီးႀကီးမားေနတယ္ဆိုရင္ စဥ့္အိုးကို ေနာက္မွာ ထမ္းထားရသလိုျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီစဥ့္အုိးကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ေတာ့ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေနအထားမ်ဳိးမွာ တင္သားေပၚက အဆီေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး တင္သားရဲ႕အရြယ္အစား ေျပာင္းလဲပစ္ရမွာပါ။

တကယ္လို႔ ကိုယ့္ရဲ႕တင္သားဟာ နံရံတစ္ခ်ပ္နဲ႔အလား ေရျပင္ညီသ႑ာန္တူေနရင္ ရင္ခုန္သံေတြ ေလာင္စာကုန္ခန္းေနၿပီလို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။

တင္သားအလွ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား

ထိုင္ထ၊ တင္သားအလွခ်ည္းအတြက္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားသာမက လက္ေမာင္း၊ ပခံုး၊ ဗိုက္သားေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကိုပါ ျပဳလုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။ တျခားေသာ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား ျဖစ္တဲ့ ေျပးျခင္း၊ ေအ႐ုိးဗစ္ကစားျခင္းမ်ားကိုလည္း ျပဳလုပ္ေပးပါ။

ေလ့က်င့္ခန္း (၁)။ ၾကမ္းျပင္ေပၚေမွာက္အိပ္လိုက္ပါ။ မ်က္ႏွာကို လက္ေပၚေခါင္းအံုးၿပီး ဆန္႔ထားတဲ့ေျခေထာက္ေပၚ ေနာက္ေျခတစ္ဖက္တင္ၿပီးေကြးပါ။ ဒူးတစ္ဖက္ကိုေကြးၿပီး တင္တဲ့အခ်ိန္မွာ တင္သားကို ၾကမ္းျပင္ေပၚမွ မႂကြေစပါနဲ႔။ တစ္ဖက္ၿပီး တစ္ဖက္ျပဳလုပ္ ေပးပါ။ အႀကိမ္ေရကို ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္ ျပဳလုပ္ေပးပါ။ ဒီေလ့က်င့္ခန္းဟာ လႈပ္ရွားမႈ နည္းသေလာက္ တင္သားအလွကို ေကာင္းစြာပံုေဖာ္ေပးႏို္င္တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းျဖစ္ပါတယ္။

ေလ့က်င့္ခန္း (၂)။ ဒီေလ့က်င့္ခန္းကေတာ့ ကိရိယာလြတ္ေလ့က်င့္ခန္းမဟုတ္ပါဘူး။ ၅-၈ ေပါင္ (dumbbells) တစ္စံုေလာက္ လိုအပ္ပါတယ္။ ေျခကို အနည္းငယ္ခြဲၿပီးရပ္ပါ။ ဒမ္ဘဲကို ေပါင္ေရွ႕မွာခ်ထားၿပီး မတ္မတ္ရပ္ေနပါ။ ဒူးကို အနည္းငယ္ေလာက္သာညြတ္ၿပီး ခါးကိုသာ အဓိကထား ေရွ႕ညြတ္ၿပီး ေကြးခ်ပါ။ ဒမ္ဘဲကိုင္ၿပီး ထုိင္ထလုပ္ေပးပါ။ လုပ္တဲ့ အခါမွာ ေျခေထာက္ကုိ ဒမ္ဘဲနဲ႔မထိခိုက္ေစဖို႔ သတိျပဳပါ။

ေလ့က်င့္ခန္း (၃)။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္လွန္အိပ္ၿပီး ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္လိုက္ပါ။ ေျခဖဝါးႏွစ္ဖက္ခ်င္း ထိကပ္ေနပါေစ။ ေျခဖဝါးခ်င္း ကပ္လ်က္မွ ေဘးႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔ခြဲလိုက္ပါ။ က်ယ္ႏိုင္သမွ် က်ယ္က်ယ္ေလးခြဲေပးပါ။

ေလ့က်င့္ခန္း (၄)။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေလးဖက္ေထာက္အေနအထားနဲ႔ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ေကြးၿပီး ေဘးဘက္ကို ဆန္႔ထုတ္ေပးပါ။ တစ္ခါလုပ္ရင္ (၁၅) ႀကိမ္ခန္႔ျပဳလုပ္ေပးပါ။ ဒီေလ့က်င့္ခန္းကို ျပဳလုပ္တဲ့အခါမွာ ေျခေထာက္ကိုဆန္႔ရင္ က်န္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိန္းထားေပးပါ။

ေလ့က်င့္ခန္း (၅)။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္အိပ္လ်က္အေနအထားမွာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာင္ ေျခတစ္ဖက္ဆန္႔ေပးပါ။ ဆန္႔ထားတဲ့ေျခကို အေပၚကို ဆန္႔ဆန္႔အေနအထားနဲ႔ ေျမႇာက္ေပးပါ။ ေျခေထာက္ကို ေျမႇာက္တဲ့အခါမွာ ခါးနဲ႔ေက်ာပါ တစ္ဆက္တည္း ႂကြေပးသြားပါ။

တင္သားအလွအတြက္ ပံုေဖာ္ရာမွာ ေလ့က်င့္ခန္းသာမက အစားအေသာက္နဲ႔ အိပ္စက္ပံုအေနအထားကိုပါ တြဲဖက္သတိထားလုပ္ေဆာင္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တင္သားေသးသူမ်ားအတြက္ တင္သားကိုႏွိပ္နယ္ေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

အစားအစာ

အဆီနည္းအသားမ်ားလည္း စားသံုးေပးပါ။ အထူးသျဖင့္ အမဲသား၊ ၾကက္ရင္အံု တို႔စားေပးပါ။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္နဲ႔ သစ္သီးဝလံမ်ားလည္း စားသံုးေပးပါ။ ပန္းသီး၊ ငွက္ေပ်ာသီး၊ လိေမၼာ္သီးနဲ႔ ဆလတ္ရြက္မ်ားကို အေလးေပးစားသံုးေပးပါ။

တင္သားအလွေမာ္ဒယ္၊ မင္းသမီးမ်ား

ကမာၻမွာ တင္သားအလွနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်င္းပတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲေတြ ရွိပါတယ္။ ႏုိင္ငံအလုိက္ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ တင္သားအလွေမာ္ဒယ္မ်ားလည္း ရွိပါတယ္။ ႏုိင္ငံအလုိက္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ တင္သားအလွေမာ္ဒယ္မ်ားလည္း ရွိပါတယ္။ ဗဟုသုတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ေဖာ္ျပေပးလိုက္ ပါတယ္။ ပုရိသ ပရိသတ္ အမ်ားစုႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတဲ့ တင္သားအလွပိုင္ရွင္ေတြကေတာ့ မင္းသမီးထက္အဆိုေတာ္ေတြ မ်ားပါတယ္။ ရွာကီရာ၊ ဘီရြန္စ္ေနာ့ဝဲလ္နဲ႔ ဂ်နီဖာလိုပက္စ္ တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ကယ္ရီဘယ္ရြန္…သူဟာ သူ႔႐ုပ္ထက္ သူ႔တင္သားအလွေၾကာင့္ ေက်ာ္ၾကားလူႀကိဳက္ မ်ားတဲ့ ေမာ္ဒယ္မေလးတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ people မဂၢဇင္းႀကီးရဲ႕ ညိႇဳ႕အားအျပင္းဆံုးဆုကို ရရွိထားပါတယ္။

ကပၸလီမေလး အမ္ဘာကေတာ့ အက္မီနမ္တုိ႔ရဲ႕ သီခ်င္းအေခြေတြထဲမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ ဖူးတဲ့ေမာ္ဒယ္မေလးျဖစ္ပါတယ္။ သူလည္း သူ႔တင္သားအလွနဲ႔ ပရိသတ္ကို ဖမ္းစား ထားႏိုင္တဲ့ ေမာ္ဒယ္မေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အနီတာဟာတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာလည္း ပန္အန္ဒါဆြန္၊ ဘ႐ုခ္ရွီးနဲ႔ လီစ္ဟာေလတို႔လို ေက်ာ္ၾကားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ တင္သားအလွနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေၾကာ္ျငာေတြ႐ိုက္ကူးေနရတဲ့ သူတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕တင္သားအလွဟာ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ မၾကည့္မျဖစ္တဲ့ေနရာ (သို႔) လန္ဒန္ၿမိဳ႕လမ္းေပၚမွာ ေျပာေျပာေနၾကတဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူထိုင္တဲ့ ထုိင္ခံုထက္ ပိုတန္ဖုိးရွိတဲ့ တင္သားပိုင္ဆုိင္ထားသူ ခရစၥတာကန္နီဒီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ကာဟုိဝါတာနာဘီဟာ နာမည္ႀကီး ပါတယ္။ အတြင္းခံကုမၸဏီတစ္ခုရဲ႕ အေကာင္းဆံုး တင္သားစစ္တမ္း ေကာက္ခ်က္အရ ဗိုလ္စြဲခဲ့တဲ့ ေမာ္ဒယ္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းဆံုး တင္သားအလွဆုကို ညိႇဳ႕အားအျပင္းဆံုး ေမာ္ဒယ္ေတြၾကားကေန ေက်ာ္တက္ၿပီး ရရွိသြားခဲ့တဲ့ ေမာ္ဒယ္ ေနာက္တစ္ဦးကေတာ့ ဗီဒြါကရာျဖစ္ပါတယ္။

ဖန္ဆင္းရွင္

ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ဖလွယ္
နားလည္မႈေတြနဲ႔ ေပြ႕ဖက္
သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ တုပ္ေႏွာင္
အခ်စ္ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ဒုကၡေတြကို မေၾကာက္
သုခေတြရဲ႕ၾကားမွာ
ယံုၾကည္ခ်င္းေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႔
အားလံုးက်ရႈံးခဲ့ဖူးပါတယ္..

အနာဂတ္ေတြကိုလည္း မေတြး
ေန၀င္ခ်ိန္ေတြကိုလည္း ေမ့ေျမာ
ခ်စ္သူ႔ရဲ႕ ရင္ခြင္သာ
ကၽြန္မရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းရာေလးလို႔
တကယ္ မွတ္ထင္ခဲ့တယ္ေလ..

သူေျပာတဲ့ ဆုိးတူေကာင္းဖက္
ဒိုးတူေဘာက္ဖက္ ဆုိတဲံစကားရဲ႕ အနက္ေတြကို
ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၾကည့္
ၾကည္ႏူးခ်င္း တ၀က္ ရင္ခုန္ျခင္း တဖံု
အခ်စ္မ်က္၀န္းတစ္စံုကသာ
ကၽြန္မရဲ႕ အရာရာ.. ကၽြန္မရဲ႕ အနာဂတ္..
ကၽြန္မရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္း.. ကၽြန္မရဲ႕ အိပ္မက္ေတြပါပဲေလ..

Save Mandalay

Save Mandalay ဆိုၿပီးစၾကဖုိ႔ ေဆာ္ၾသတာေတြ႔ရတယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ မႏၱေလးဟာ ယဥ္ေက်းၿပန္လည္အသက္သြင္းဖုိ႔အတြက္ ကနဦးစစ္မ်က္နွာၿဖစ္သင္႔ပါတယ္။

တစ္ခုရွိတာက ဒါဟာ လူမ်ိဳးေရးစစ္ပြဲမဟုတ္ဘူး။ ယဥ္ေက်းမႈစစ္ပြဲၿဖစ္တယ္လို႔ၿမင္ေစ႔ခ်င္တယ္။ သံုးရမယ္႔အားက အမာမဟုတ္။ အေပ်ာ႔ပါ၀ါသာလွ်င္ ၿဖစ္သင္႔တယ္။

ဥပမာ ရုိးရာအားကစားပြဲမ်ားကို သိသိသာသာ ၿမွင္ၤ႔တင္ေပးတာ၊ နာမည္ေက်ာ္ ေစ်းခ်ိဳသူေတြရဲ႔ ဘ၀ေတြကို ၿပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေပးတာ၊ ၿမိဳ႔ၿပင္ေရာက္စာေရးဆရာေတြကို ၿမိဳ႔ထဲဆြဲသြင္းၿပီး စာေပေဟာေၿပာပြဲေတြႏုိင္ႏုိင္လုပ္ေပးတာ။

တစ္ခုပဲ သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ လူမ်ိဳးေရးစစ္မ်က္နွာမဖြင္႔ပါနဲ႔။ မုခ် ရံႈးပါလိမ္႔မယ္။ ယဥ္ေက်းမႈစစ္မ်က္နွာဖြင္႔ေစခ်င္ပါတယ္။

ထိုင္၀မ္ေရာက္တရုတ္ေတြ သၾကၤန္ပြဲေတာ္လုပ္ၾကပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈလက္နက္ပါ။ သတိထားေစ႔ခ်င္ပါတယ္။ ေအာင္ၿမင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဇြဲေတာ႔လိုပါလိမ္႔မယ္။ ဆယ္စုနွစ္ နွစ္စုနီးပါး ၾကာေကာင္းၾကာႏုိင္ပါလိမ္႔မယ္။

စိတ္ခ်င္းအေဖာ္ ========

စိတ္ခ်င္းအေဖာ္
========

အေဖာ္ဆုိတာ ဘယ္လုိဟာမ်ိဳးကုိ ေခၚမလဲ....?

ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြ ခံစားေနရတယ္ဆုိတာကို သိတဲ့သူ…

ကိုယ့္ကို ကိုယ္ခ်င္းစာႏုိင္တဲ့သူ…

ကိုယ့္ကို နားလည္တဲ့သူ…

(နားလည္တယ္ ဆုိရာမွာလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ အေကာင္းေရာ ၊ အဆုိးေရာ ၊

အားနည္းခ်က္ေတြ အကုန္လံုးကို နားလည္တာကို ဆုိလိုတယ္။)

ကုိယ့္ကို အလကားေနရင္း အျပစ္မတင္တဲ့သူ ၊

အျပစ္မရွာတဲ့သူ ၊ မေ၀ဖန္ မရႈံခ်တဲ့သူ ၊

အျပစ္မရွာတဲ့သူကို ကိုယ့္အေဖာ္လုိ႔ ေခၚတယ္ ။

နားလည္တယ္ဆုိတဲ့ ကိစၥဟာ ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ။

သုိ႔ေသာ္ နားလည္ခ်င္စိတ္ရွိတယ္ ၊ နားလည္ဖုိ႔ၾကိဳးစားတယ္ဆုိရင္ကုိပဲေတာ္လွပါျပီ ၊

အဲဒီေလာက္ ရွိရင္ကိုပဲ ဒီလူႏွစ္ေယာက္က အေဖာ္ျဖစ္လုိ႔ရျပီ ။

စိတ္ခ်င္းအေဖာ္လုပ္ဖုိ႔က တကယ္ သတိၱရွိမွ ရတယ္ ။ ဟန္ေဆာင္မႈ မရွိမွ ရမယ္ ။

အရိုးသားဆံုးဆက္ဆံရမယ္ ။ ျပိဳင္ဆုိင္မႈ လံုး၀ မရွိရဘူး ။

အဲဒီလုိ....

မိတ္ေဆြေတြဟာ ေတြ႕ၾကတဲ့အခါ ပစၥည္းအေၾကာင္း မေျပာဘူး ၊

ပုိင္ဆုိင္မႈေတြ အေၾကာင္း မေျပာဘူး ။

ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳေတြ အေပၚမွာ အေျခခံျပီး တုိးတက္လာတဲ့

ကုိယ့္ရဲ႕ အသိဉာဏ္ , စိတ္ထား , အေတြးအေခၚေတြကို ေဆြးေႏြးမယ္ ။

တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္အႏုိင္မယူရဘူး ။

အထင္ေသးတာ အထင္ၾကီးတာ မရွိရဘူး ။

တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နားလည္ႏုိင္ရမယ္ ။

တစ္ေယာက္ရဲ႕ လြတ္လပ္မႈကို တစ္ေယာက္ အတားအဆီး မျဖစ္ေစရဘူး ။

သူ႕ေၾကာင့္ ငါ မလြတ္လပ္တာ ၊ ငါ့ေၾကာင့္ သူ မလြတ္လပ္တာ
မျဖစ္ေစရဘူး ။

ႏွစ္ေယာက္စလံုး လြတ္လပ္မႈဘက္ကို သြားေနရမယ္။

ဒါမွ ” Soul Mate ” ျဖစ္မယ္ ။


ဦးေဇာတိက (ေတြးမိတိုင္း ေပ်ာ္တယ္) မွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္

>>> ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၆ ရက္ေန႔အတြက္ ရည္ၫႊန္းႏုိင္ငံျခား ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း >>>

ယေန႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၆ ရက္ေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ဗဟုိဘဏ္က သတ္မွတ္ေသာ ရည္ၫႊန္းႏုိင္ငံျခား ေငြလဲလွယ္ႏႈန္း Reference Foreign Exchange Rate မွာ အေမရိကန္တစ္ေဒၚလာကို ျမန္မာေငြ ၈၅၉ က်ပ္ သတ္မွတ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ထုိ႔အျပင္ Cross Exchange Rate အရ
တစ္ယူ႐ုိ - ၁၁၆၆.၈ က်ပ္၊
စကၤာပူ တစ္ေဒၚလာ - ၆၉၄.၀၀ က်ပ္၊
စတာလင္ေပါင္ တစ္ေပါင္ - ၁၃၄၄.၆ က်ပ္၊
ဂ်ပန္ယန္း တစ္ရာ - ၉၁၇.၅၄ က်ပ္၊
ၾသစေၾတးလ်ေဒၚလာ တစ္ေဒၚလာ - ၈၉၀.၄၃ က်ပ္၊
တ႐ုတ္ယြမ္ တစ္ယြမ္ - ၁၃၇.၈၉ က်ပ္၊
အိႏိ္ၵယ႐ူပီး တစ္႐ူပီး - ၁၆.၁၈၉ က်ပ္၊
ကိုရီးယား၀မ္ တစ္ရာ -၇၉.၀၁၄ က်ပ္၊
မေလးရွား ရင္းဂစ္ တစ္ရင္းဂစ္ - ၂၇၈.၀၈ က်ပ္
ထုိင္းဘတ္ တစ္ဘတ္ - ၂၈.၈၆၄ က်ပ္ သတ္မွတ္သည္။

ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးမွ အရာရွိ ရွစ္ဦးကို အမ်ားႏွင့္ဆုိင္ေသာ ပစၥည္းကာကြယ္သည့္ ဥပေဒျဖင့္ တရားစဲြမည္

ရန္ကုန္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ-၂
ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးဌာနလက္ ေအာက္ရိွ အထူးစံုစမ္း စစ္ေဆးေရးဌာနက တာ၀န္ယူစစ္ေဆးေနသည့္ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမွ အရာရိွ ရွစ္ဦးကို အမ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ ပစၥည္းကာကြယ္သည့္ဥပေဒ (အပက-၃)ျဖင့္ တရားစဲြဆိုသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း စံုစမ္းသိရသည္။

ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္ ဘ႑ာေငြမ်ားကို အလဲြသံုးစားလုပ္မႈ၊ ျပည္တြင္းဆက္သြယ္ေရးက႑အ တြက္ ၎တုိ႔သံုးစဲြသည့္ စက္ပစၥည္းမ်ား၏ ေõစ်းႏႈန္းပမာဏမ်ားကို မူရင္းႏႈန္းထားမ်ားထက္ အဆမ်ားစြာ ပိုမိုတင္ျပေတာင္းခံမႈအပါအ၀င္ အျခားေသာ သံသယရိွဖြယ္ျပႆနာမ်ားအတြက္ ယခုကဲ့သို႔ ပုဒ္မ ၄၀၉ မွ အပက-၃ သို႔ ေျပာင္းလဲတရားစဲြဆုိရန္ စီစဥ္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုလက္ရိွတြင္ ပုဒ္မ ၄၀၉ ျဖင့္ စစ္ေဆးခံေနရသည့္ အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ဦးသည္ အပက-၃ သုိ႔ ေျပာင္းလဲတရား စဲြဆုိခံရၿပီး ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ဆုိပါက အနည္း ဆံုးေထာင္ဒဏ္ဆယ္ႏွစ္မွ အမ်ားဆံုး တစ္သက္တစ္ကၽြန္းအထိ က်ခံရႏုိင္ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ရိွ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕ မႈခင္းဌာန၏ ဒုတိယရဲမွဴးႀကီး၀င္းစိန္ကေျပာသည္။

“အခုအခ်ိန္မွာ ေျပာႏုိင္တာက ပုဒ္မ ၄၀၉ ကေန အပက-၃ ကိုတက္ဖို႔ကေတာ့ ေသခ်ာေနပါ တယ္။ ျပစ္မႈေျမာက္ရင္ေတာ့ ဥပေဒအတုိင္း အေရးယူသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရိွအခ်ိန္မွာကေတာ့ ဒီထက္အမ်ားႀကီး မသိရေသးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ စစ္ေဆးဆဲကာလက မတက္ေသးဘူးေပါ့” ဟုအထက္ပါတာ၀န္ရိွသူက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။

အပက-၃ ျဖင့္ တရားစဲြဆိုျခင္းကို ႏွစ္လအတြင္း ေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု သိရသည္။

အရာရိွရွစ္ဦးတြင္ ယခင္က မုိဘုိင္းအင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးသည့္ လက္ရိွျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရး၏ အေထြ ေထြမန္ေနဂ်ာ အပါအ၀င္ အင္ ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္ အဆင့္ရိွသူမ်ားႏွင့္အတူ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုး လုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္ ေသာ ရတနာပံုတယ္လီပို႔ ကုမၸဏီလီမိတက္ႏွင့္ အက်ိဳးတူ
ပူးေပါင္းထားေသာ အျခားပုဂၢလိက လက္ေျခခံကုမၸဏီ အခ်ိဳ႕မွ တာ၀န္ရိွသူအခ်ိဳ႕လည္း စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေနသည္ဟု ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ စုံစမ္းသိရွိရသည္။
@7 day Journal