မာယာ

ဒီေန႔ မုိးက အနည္းငယ္ အံု႔ဆုိင္းကာ ေလေျပေလညွင္းကလည္း အသာအယာတုိက္ခက္ေနသည္။ အျပင္က ရာသီဥတုက သာသာယာယာရွိသလို ကၽြန္ေတာ့ရင္တြင္းမွာလည္း ေအးခ်မ္းသာယာလွ်က္ရွိေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေန႔စဥ္ မျပတ္တမ္းေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ သူမသည္ ဒီေန႔ အင္မတန္ လွပလြန္းေနသည္။ သူမသည္ ဒီေန႔ ဂ်င္းန္ဂါ၀န္ အျပာေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ဒူးေလာက္မရွိတရွိ ဂါ၀န္ကို ၀တ္ဆင္ထားၿပီး အျဖဴေရာင္ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ေက်ာမွာလြယ္ထားကာ ပုခံုးေက်ာ္ေက်ာ္ ဆံပင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့စင္းစင္းေလးေတြက ပုခံုးထက္မွာ ညင္သာစြာ ယိမ္းႏြဲ႕လႈပ္ရွားလွ်က္။ ျဖဴေဖြးလွပလြန္းေသာ ေျခက်င္း၀တ္မ်ားတြင္ Foot chain ႏွစ္ခုက တစ္ဖက္တခ်က္စီ ေနရာယူလ်က္ တစ္ေယာက္တည္း ခပ္စိုက္စုိက္ျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္လာခုိက္။
“ယု”
“ ဟင္ “
ကၽြန္ေတာ့ကို သူ အံ့ၾသေနတဲ့ မ်က္လံုးအစံုႏွင့္ အလန္႔တၾကား လွည့္ၾကည့္သည္။
“ဒီေန႔ တစ္ေယာက္တည္းလား”
“ ဟုတ္.. ဒါနဲ႔ ယုကို သိလို႔လားဟင္”
ယုေျပာလိုက္တဲ့ စကားေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္စြာနဲ႔ ၿပံဳးလိုက္ၿပီး..
“ကၽြန္ေတာ္ ယုကုိ သိေနတာၾကာပါၿပီ ကၽြန္ေတာ္နာ့မည္ ခန္႔ႏုိင္ပါ.. ယု နဲ႔ ခင္ခ်င္လုိ႔ပါ.. ခင္ခြင့္ျပဳမယ္မလား”
‘အင္း ယူက ဘယ္သူမွန္းလည္း မသိဘူးေနာ္..”
“ကၽြန္ေတာ္က ယုတက္ေနတဲ့ သင္တန္းကပါ”
“ ဟင္ .. ဟုတ္လား၊ ဒါဆို ယူလည္း Level III တက္ေနတာေပါ့.. တစ္ Section ထဲေတာင္မွ ယု သတိမထားမိဘူး..”
“ လူမ်ားတာကိုး ယုရဲ႕.. လူက ငါးဆယ္ေက်ာ္ရွိတယ္ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အားလံုးကုိ မသိေသးပါဘူး.. ယုကေတာ့ ဆရာစာေမးလုိက္တုိင္း ကၽြန္ေတာ္ေျဖဖို႔ ျပင္တုန္း ၾကားထဲကေန ၀င္၀င္ေျဖသြားလို႔ သတိထား မိတာ”
“ အယ္ .. ဟုတ္လား.. အဲ့လိုျဖစ္သြားလား.. ဆရာကလည္း သူေမးတာကုိ ေျဖမယ့္သူမရွိရင္ ဆက္သင္ရတာ အားမရွိမွာ စိုးလို႔ေလ.. ယုလည္း သိပ္သိလုိ႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး.. ဒါေၾကာင့္ တခါတေလ အဆူခံရတာ”
“ ယုက ေတာ္ပါတယ္.. မိန္းကေလးေပမယ့္ ျဖတ္ထုိးဥာဏ္ေကာင္းတယ္.. “
“ တကယ္လား.. ဒါဆုိ ယုက မုန္႔လုိက္ေကၽြးရေတာ့မွာေပါ့”
ဟုေျပာၿပီး သူမ ရယ္ေမာေနေလသည္။
“ ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ ဒီေန႔သူငယ္ခ်င္းေတြ မပါဘဲ တစ္ေယာက္တည္းပါလား၊ အရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အၿမဲေတြ႕ေနရတာ”
“ ဟုတ္တယ္ …အရင္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္န႔ဲ တူတူသြားေနၾကေလ ဒီေန႔ တစ္ေယာက္က သိပ္ေနမေကာင္းခ်င္လို႔တဲ့ .. တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒီေန႔ တျခားသူနဲ႔ ခ်ိန္းထားတာရွိလို႔တဲ့.. ဆရာ့ကုိ ခြင့္တုိင္ခုိင္းလိုက္တယ္..ဒါနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္သြားတယ္ ..”
“ေၾသာ္…. ဒါနဲ႔ ယု ဘာစားၿပီးၿပီလည္း”
“ ဟင့္အင္း မစားရေသးဘူး ဒါနဲ႔ နာမည္က ဘယ္သူ.. “
“ ခန္႔ႏုိင္ပါ”
“ ဟုတ္ ကိုခန္႔ႏုိင္..”
“ု ဆရာ အိမ္စာေတြေပးလိုက္တာ တြက္လို႔အဆင္ေျပလား”
“ Statistics လား၊ ABC လား”
“ Statistics ေလ”
“ ေျပတယ္ ကိုခန္႔ႏုိင္.. ယုတြက္ၿပီးသြားၿပီ.. အခုခ်ိန္ထိေတာ့ Statistics ကေတာ့ လြယ္ေနေသးတယ္”
“ ဟုတ္တယ္ ယု.. Accounting ေတာ့ ခက္တယ္တဲ့ နည္းနည္းသတိထားရမယ္”
“ ဟုတ္တယ္ ဆရာကလည္း Accounting ကို ေနာက္မွ သင္မယ္ထင္တယ္ေနာ္.. ဒီႏွစ္ဘာသာကို အရင္ျဖတ္ေနတာျဖစ္မယ္”
“အင္း ဟုတ္ေလာက္္မယ္..”
သူမ မ်က္နွာကို ေငးၾကည့္လွ်က္မွ …
“ယုကို ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ စဥ္းစားေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အၿမဲအတူသြားလာေနေေတာ့ လာႏႈတ္ဆက္ရင္ ငေၾကာင္ဆိုၿပီး အဟားခံရမွာစိုးလို႔ အခြင့္မသာခဲ့လို႔ အခုမွပဲ မိတ္ဆက္ျဖစ္တာ”
“ ေၾသာ္.. သူငယ္ခ်င္းေတြက သေဘာေကာင္းပါတယ္.. သူတို႔လည္း ခင္တတ္ပါတယ္..“
“ ဒါဆို ယု ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ တခုခု လုိက္ေကၽြးပါရေစ..”
“ဟုတ္.. သြားၾကတာေပါ့ ကုိခန္႔ႏုိင္.. ဘယ္ဆုိင္သြားမလဲ”
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သင္တန္းနားက ဆုိင္တစ္ဆိုင္မွာပဲ သြားစားၾကရင္ ေကာင္းမလား”
“ ေကာင္းသားပဲေလ.. ယုလည္း မနက္စာ မစားရေသးေတာ့ တခုခု ေသာက္မလား စဥ္းစားေနတာ”
စကားတေျပာေျပာႏွင့္ ေလွ်ာက္သြားရင္းမွ ယုႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ သင္တန္းနားက လက္ဖက္ရည္ဆုိင္သို႔ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ လာၾကၿပီး ေနရာရွင္းသည့္ စားပြဲတြင္ ၀င္ထုိင္လိုက္ၾကသည္။

“ယု ဘာစားမလဲ”
“ အင္း.. နက္စ္ နဲ႔ ပဲပလာတာစားမယ္”
စားပြဲထိုးတစ္ဦး အနီးေရာက္လာခိုက္-
“ညီေလးေရ နက္စ္ တစ္ခြက္။ က်စိမ့္တစ္ခြက္နဲ႔ ပဲပလာတာတစ္ပြဲ”
“ ယု .. အသက္က ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ.. “ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ေမးလိုက္ေတာ့ သူမက ဆိုင္ကေကာင္ေလး လာခ်သြားေသာ နက္္စ္ေကာ္ဖီထုတ္ကုိ ေရေႏြးထဲထည့္ကာ ဇြန္းျဖင့္ ေမႊေနရင္းမွ တခ်က္ၿပံဳး လိုက္သည္။ ၿပံဳးလိုက္လွ်င္ ေပၚလာေသာ သြားတက္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္မထင္ ေငးေမာ ၾကည့္ေန ခိုက္…
“ ကိုခန္႔ႏုိင္က ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲလို႔ ထင္လဲ”
ကၽြန္ေတာ့္ဖက္ကုိ ျပန္ျမွားဦးလွည့္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုေျဖလုိက္ရင္ ေကာင္းမလဲ၊ မိန္းကေလးမ်ားက အသက္ကို ရွိသည္ထက္ ပိုငယ္ေၾကာင္းခန္႔မွန္းေပးလွ်င္ သေဘာက်ၾကသည္ဆုိတာကို ကၽြန္ေတာ္ ၀တၱဳေတြ ထဲမွာ ဖတ္ဖူးသည္ဆိုေတာ့….
“ အင္း အလြန္ဆံုးရွိ ႏွစ္ဆယ္ေပါ့..”
ကၽြန္ေတာ့္ေျဖသံလည္း ၾကားေရာ သူမ ဟက္ခနဲရယ္ၿပီး…
“ အမယ္ ခန္႔မွန္းတာ ေတာ္လွခ်ည္လား ကိုခန္႔ႏုိင္ရယ္.. ဟုတ္ပါတယ္ ယုအသက္က အခုလာမယ့္ ေမလ (၁၂) ရက္ဆို (၂၀) ျပည့္ေတာ့မွာ… “
“ဟုတ္လား.. ကၽြန္ေတာ္ မွန္းရင္လြဲေနက်ေလ ဒီတခါေတာ့ မွန္သြားၿပီ… “
“ ဟုတ္လား.. ကုိခန္႔ႏုိင္ကေကာ ဘယ္ႏွႏွစ္ရွိၿပီလဲ.. ယုထက္ ႀကီးလား၊ ငယ္လား”
“ ကၽြန္ေတာ္က (၂၁) ထဲမွာပါ”
“ေၾသာ္ .. ဒါဆုိ အစ္ကိုႀကီးေပါ့..”
ဟု ေျပာၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား သေဘာက်စြာ ရယ္မိၾကသည္။

*****************************************************************************
၂-

ယုသည္ ရုတ္တရက္ၾကည့္လွ်င္ေတာ့ လွသည္ထက္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ပံုသဏၰန္ရွိသည္။ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ အခ်ိဳးအစားေျပေျပျပစ္ျပစ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ဖူးသမွ် မိန္းကေလးမ်ားထဲတြင္ ပြင့္လင္းမႈရွိၿပီး ေျပာလို႔ ဆုိလို႔ေကာင္းသည္။ ယုသည္ မ်က္ႏွာက် သိပ္မလွ၊ တရုပ္မေတြလို မ်က္လံုးပိတ္ပိတ္ ႏွင့္ အျဖဴေရာင္ဖက္သန္းေသာ မ်က္ခုံးအေရာင္ရွိသည္။ ေသခ်ာၾကည့္ရင္ သိပ္မလွေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့မ်က္လံုးထဲ မွာေတာ့ သူမဟာ နတ္သမီးတစ္ပါးပါပဲ။

သူ႔ကုိ စသိခဲ့သည္မွာ ကၽြန္ေတာ္ သင္တန္း စတက္ၿပီး ေလးရက္ေျမာက္ျဖစ္ပါသည္။ သင္တန္းေရွ႕
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တြင္ ေက်ာ္မင္းကို ထုိင္ေစာင့္ေနသည့္အခ်ိန္၊ ဆိုင္ေရွ႕ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္သြားေသာ မိန္းကေလးမ်ား အဖြဲ႕မွ တခုခုကို သေဘာက်ၿပီး အဖြဲ႕လုိက္ ရယ္လုိက္ေသာ ရယ္သံေၾကာင့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ထိုင္ေနေသာ ပုရိသမ်ား၏ မ်က္လံုးသည္ ထိုအဖြဲ႕သို႔ ေရာက္ သြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေျပာသည္ကို သေဘာက်စြာ ရယ္ေမာေနေသာ သူမကုိ စတင္ေတြ႕ခဲ့သည္။ သေဘာက်စြာ ၿပံဳးလိုက္သည့္အခါ ေပၚလာေသာ ခ်စ္စဖြယ္ သြားတက္ေလးကုိ ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ မွင္တက္ ေငးေမာေနခဲ့ရသည္း
သူႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ ထံုးစံအတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ မနက္ေစာေစာထ သင္တန္းသြားရန္ ျပင္ဆင္ၿပီး လကၻက္ရည္ဆိုင္တြင္ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ ထိုင္ေစာင့္ေနခိုက္ ခပ္ေ၀းေ၀းမွ သူ၏ အရိပ္ဟု ထင္မွတ္ေသာ အရိပ္တခု တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာသည္။ နီးကပ္လာေလ သူဆိုတာ ပိုေသခ်ာလာေလ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တိတ္တခိုးႏွင့္ နာမည္ေပးထားေသာ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ သြားတက္ေလး။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ေတြကို သူ႕အၿပံဳးေတြႏွင့္ ဖမ္းယူ သိမ္းပိုက္ထားသည့္ သူမသည္ ဒီေန႔ အျဖဴခံေပၚမွာ ခဲေရာင္ ပန္းပြင့္အဆုပ္အဆုပ္ေတြပါေသာ ခ်ည္သားဂါ၀န္ေလးႏွင့္ တမ်ိဳးဆန္းသစ္ လွပေန ျပန္သည္။
နာရီၾကည့္လုိက္ေတာ့ (၈း၃၅)မိနစ္၊ သင္တန္းက (၉း၀၀) စမွာ၊ သူ ဒီေန႔တစ္ေယာက္တည္းပါလား ဟု စိတ္က ေတြးလုိက္ၿပီး ႏႈတ္ကလည္း ကံဇာတာက ခန္႔ႏုိင္ဘက္ ရပ္တည္ေနတာ ေသခ်ာၿပီဟု ခပ္တုိးတိုးေရရြက္ရင္ ၿပံဳးလိုက္သည္။ သူ ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ေနေသာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္နား ေရာက္ခါနီးတြင္ ဆိုင္ထဲမွ ထကာ ေရွ႕ထြက္၍ ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း ျမင္ေရာ သြားတက္ေလးေတြေပၚေအာင္ ထပ္ရယ္ျပျပန္သည္။ သူမ အၿပံဳးေတြက ကၽြန္ေတာ့ရင္ေတြကုိ ေအးေစတာေတာ့ စေတြ႕တည္းက သတိထားမိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွ ခဏခဏ မၿပံဳးျပပါနဲ႔လား… ယုရယ္ ဟု တိတ္တဆိတ္ ေရရြက္မိလိုက္ၿပီး… သူမအနီးနားေရာက္ခိုက္…
“ ယု “
“ ရွင့္”
“ ဒီေန႔လည္ တစ္ေယာက္တည္းပဲေပါ့..”
“ ဟုတ္တယ္ ကိုခန္႔ႏုိင္ သူဇာ ေမေမ မသက္သာေသးလို႔ မနက္ျဖန္မွ တက္မယ္ေျပာတယ္.. ရည္မြန္ကလည္း သူ႕က်ဴရွင္ကေန တဆက္တည္း သြားမယ္ဆိုလို႔ေလ”
“ေၾသာ္ .. ဒါဆုိ ယု ဘာစားခဲ့ၿပီးၿပီလဲ.. မစားရေသးရင္ တခုခု၀င္စားရေအာင္ေလ..“
“ ဟုတ္.. ဒီေန႔ေတာ့ ေကာ္ဖီနဲ႔ အီၾကာေကြးနဲ႔ စားခဲ့တယ္.. ကိုခန္႔ႏုိင္ေရာ စားၿပီးၿပီလား….”
“ ဟုတ္.. ကၽြန္ေတာ္ အခုပဲ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ထားတာ”
“ ေၾသာ္ .. ဒါဆုိလည္း သင္တန္း တန္းသြားၾကတာေပါ့”
သူမႏွင့္အတူ ယွဥ္တြဲကာ သင္တန္းသို႔ စကားတေျပာေျပာႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္လာခိုက္..
“ကိုခန္႔ႏုိင္ စာေမးပြဲကို ဘယ္ Series ေျဖမယ္စိတ္ကူးထားလဲ”
“ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ႏုိ၀င္ဘာ ေျဖမယ္.. ယုေရာ ဘယ္ စီးရီး ေျဖျဖစ္မလဲ”
“ အင္း.. ႏုိ၀င္ဘာပဲ ေျဖေတာ့မယ္.. ျမန္ျမန္ေျဖၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးတာပဲေပါ့.. “
“ ဟုတ္တယ္ ယု..သင္တန္းၿပီးေတာ့လည္း အလုပ္၀င္မလားလို႔ေလ..”
“ဟုတ္တယ္.. တူတူပဲ ယုလည္း အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနၿပီ”
စကားေျပာရင္းႏွင့္ သင္တန္းတံခါး၀နားေရာက္လာခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး
ကုိယ့္ေနရာ ကိုယ္၀င္ထုိင္လုိက္ၾကေလသည္။

သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ သင္တန္းေျဖဆိုေအာင္ျမင္ၿပီး လအနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ သူက ရန္ကုန္ရွိ သြင္းကုန္ ထုတ္ကုန္ကုမၸဏီတခုတြင္ စာရင္းကုိင္ အလုပ္ရခဲ့ေလသည္။ သူက နယ္ကဆိုေတာ့ သူမသည္ ရန္ကုန္ကအေဆာင္တစ္ေဆာင္မွာ ေနရင္း အလုပ္လုပ္လွ်က္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူမႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္းကာလမွာပင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ရွိ ႏုိင္ငံျခား ဘိလပ္ေျမျဖန္႔ျဖဴးသည့္ ကုမၸဏီတခု၌ သူေဌးရဲ႕ Personal Assistant အလုပ္တခုရ ခဲ့ ေလသည္။


အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာႏွင့္အမွ် ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူရဲ႕ သံေယာဇဥ္ကလည္း တျဖည္းျဖည္းႀကီးမားလာသည္။ ဒီလိုနဲ႔ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္း မက သမီးရည္းစားမက် အေျခအေနေတြျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ သူမကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူမ်ားေပမယ့္ သူမေရြးခ်ယ္သည့္သူ မရွိေသးတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ သူမကုိ ဖြင့္ေျပာဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းမ်ားတဲ့သူ႔ကုိ စိတ္မခ်တာေတြလည္း ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္နံရိုးေလး တစ္ေခ်ာင္းပါပဲ။

တစ္ရက္ ညေနေစာင္း အခ်ိန္ ကုိခန္႔ႏုိင္ႏွင့္ ယုတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေကာ္ဖီေသာက္ဖို႔ Mr. Guiter ကုိ ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္။ ဆိုင္ထဲ ၀င္၀င္ခ်င္း-
“ကိုႀကီး”
“ေဟ”
ကိုခန္႔ႏုိင္ စားပြဲတစ္လံုးတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ေကာ္ဖီေသာက္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ထံ ေလွ်ာက္သြားၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္သျဖင့္ ယုလည္း မေယာင္မလည္နဲ႔ ကိုခန္႔ႏုိင္ႏႈတ္ဆက္ေသာ သူ၏ စားပြဲနားသို႔ ေရာက္သြား ရာ-
“တစ္ေယာက္တည္းလား”
“ ဟုတ္တယ္.. ညီေလးေရာ ေကာ္ဖီလာေသာက္တာလား”
ဟု ေျပာၿပီး ကိုခန္႔ႏုိင္ေဘးတြင္ ရပ္ေနေသာ ယုဆီမ်က္လံုးေရာက္လာခုိက္..
“ဟုတ္တယ္၊ ဒါ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာေျပာေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ေကာင္မေလးေလ.. နာမည္က ယုသဥၹာခိုင္တဲ့ ဘယ္လိုလဲ..လွတယ္မလား”
ဟု ယု လက္ကိုဆြဲၿပီး ႏႈတ္ဆက္ေပးလုိက္သည္။
“ အင္း အေခ်ာေလးပါပဲ.. ငါ့ညီေလးက ေရြးတတ္သားကြ”
“ ယု.. ဒါ ကုိ႔ အစ္ကုိ ၀မ္းကြဲ ကိုေဇယ်ာတဲ့၊ ေရတပ္က ဗိုလ္ႀကီးတစ္ေယာက္ပဲ”
“ ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္ ကိုေဇယ်ာ”
“ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်၊ ညီေလးေခၚသလို ကုိႀကီးလုိ႔ေခၚလည္းရပါတယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါ၊ ကိုႀကီး”
ကၽြန္မရဲ႕ မ၀ံ့မရဲနဲ႔ ထြက္က်လာတဲ့ ကုိႀကီးဆိုတဲ့ ေခၚသံမွာ အသံေတြ တုန္ယင္လို႔၊ ရင္ကလည္း တဒိန္းဒိန္းခုန္ကာ ဒူးေတြေတာင္ ညြက္က်သြားမလိုလို။ “စိတ္ထိမ္းစမ္း ယု၊ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ အိေျႏၵပ်က္စရာမလိုဘူး” ဟု ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ သတိေပးရသည္။
“ ဒါနဲ႔ ယုက ဒီကပဲလား”
အသံေတြ မတုန္ေအာင္ မနည္းထိမ္းၿပီး…
“ဟုတ္ကဲ့.. ကိုႀကီး”
“ ဟုတ္တယ္ ကိုႀကီး၊ ယုက ျပည္က အခု ရန္ကုန္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ လွည္းတန္းက မိန္းကေလးအေဆာင္ တစ္ေဆာင္မွာေနတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္က မႏၱေလးမွာဆုိေတာ့လည္း အၿမဲတမ္းလာမေတြ႕ႏုိင္ဘူးေပါ့၊၊ ရန္ကုန္ကုိ သူေဌးက အလုပ္ကိစၥရွိလို႔ ဆင္းလာမွပဲ အခ်ိန္လုၿပီး လာေတြ႕ႏုိင္တာ.. ကိုႀကီးက ရန္ကုန္မွာဆိုေတာ့ ယုကို အျမင္မေတာ္တာေတြရွိရင္လည္း ဆံုးမေပးပါဦး၊ အပ္ပါတယ္”
“ ကိုခန္႔ႏုိင္ကလည္း.. ယုက ကေလးမွမဟုတ္တာ.. ကိုႀကီးအလုပ္ရႈပ္ေအာင္”
“ရပါတယ္ ယု။ ကိုယ့္ညီေလးရဲ႕ ေကာင္မေလးဆိုေတာ့ ကိုယ့္ညီမေလးပဲေပါ့ အိုေက ညီေလး.. ဘာမွမပူနဲ႔.. ဒါနဲ႔ ဒီမွာပဲ ထိုင္လိုက္ၾကေလ.. တစ္၀ိုင္းထဲပဲ”
“ဟုတ္ကဲ့ ကုိႀကီး.. “

ကုိခန္႔ႏုိင္က ယုႏွင့္ ကုိေဇယ်ာႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည့္ အခ်ိိန္မွ စ၍ ယုဘ၀တြင္ တခါမွ မခံစားဖူးေသာ ရင္ခုန္မႈကို စတင္ ခံစားခဲ့ရသည္။ ကုိေဇယ်ာသည္ ကိုခန္႔ႏုိင္ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ႀကီးၿပီး ေရတပ္က သံုးပြင့္ ဗုိလ္ႀကီးတစ္ေယာက္။
၀တ္ထားတဲ့ လည္ကတံုး အက်ီ အျဖဴလက္ရွည္ႏွင့္ နက္ျပာေရာင္ပုဆုိးအကြက္စိပ္စိပ္ေၾကာင့္လား မသိေပမယ့္ ကိုႀကီးပံုစံက တည္ၿငိမ္ေအးေဆးသည့္ လူႀကီးလူေကာင္းပံုေပၚေနသည္။ ေကာ္ဖီခြက္ကုိ ကိုင္ထားတဲ့ သူလက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေတြက ျဖဴေဖြးသန္႔စင္လို႔။ ကုိႀကီးက စကားေျပာရာတြင္ ညင္သာ သိမ္ေမြ႕သလို အေနအထုိင္လည္း ျငိမ္သက္လွသည္။ ယုရဲ႕စိတ္ေတြကလည္း ကိုခန္႔ႏုိင္ႏွင့္ ကိုႀကီးတုိ႔ ေျပာေနသည့္ အေၾကာင္းအရာေတြေပၚမွာ ေရာက္လိုက္ တျခားတစ္ေနရာကို ေရာက္သြားလိုက္ႏွင့္ ေယာက္ယက္ခက္လို႔။ တဒိန္းဒိန္းႏွင့္ ခုန္ေနေသာ ရင္ခုန္သံေတြကိုလည္း ၿငိမ္သက္သြားေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ ယုကုိယ္တုိင္ေတာင္ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့။ လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္ေနတာ ကိုခန္႔ႏုိင္မ်ား ရိပ္မိသြားမလားဟူေသာ အေတြးျဖင့္ စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ဗ်ာမ်ားလွ်က္။
*****************************************************************************


၃ -

“ ဘာျဖစ္လုိ႔ ငိုေနရတာလဲ.. ကိုခန္႔ႏုိင္.. ေယာက်္ားေလး မ်က္ရည္က်တာကို ယုသိပ္မုန္းတယ္လုိ႔ ေျပာထားတာ ကိုခန္႔ႏုိင္ မသိတာလား၊ ယုက ကိုခန္႔ႏုိင္ကို အရမ္းႏွိပ္စက္ရာမ်ား က်ေနလို႔လားဟင္”
“ ငိိုတာမဟုတ္ပါဘူး ယုရယ္.. ရင္ထဲမွာ ပူေလာင္လြန္းလို႔ သူ႕အလုိလုိ စီးက်လာတာပါ”

ယုသည္ ဘာစကားမွထပ္မေျပာပဲ တိတ္ဆိတ္ကာ ေကာင္းကင္၌ သာေနေသာ လ၀န္း ၀ါ၀ါကို အမွတ္မထင္ ေငးေမာၾကည့္ေနသည္။ သူ၏ လက္ဖ်ံေလးေတြက လေရာင္ေၾကာင့္ ပိုမို ၀င္း၀ါေနသလိုလို။ သူ႔မ်က္နာကေတာ့ ေဒါသ အရွိန္ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ခက္ထန္နီျမန္းလွ်က္။
“ အလုပ္ကုိ အေၾကာင္းျပၿပီး ကုိယ့္ခ်စ္သူကုိ ဂရုမစုိက္ပဲ ပစ္ထားတာက ကိုခန္႔ႏုိင္ပါ.. ကုိခန္႔ႏုိင္ ဂရုမစိုက္လို႔ ဂရုစိုက္မယ့္သူကို ရွာတာ ယု အျပစ္လား.. ယု အျပစ္လား ေျပာစမ္းပါ”
“ ယုမွာ အျပစ္မရွိပါဘူး.. ဟုတ္ပါတယ္ ကိုယ့္အျပစ္ေတြပါပဲ.. ဒါေပမယ့္ ယုရယ္.. ကုိယ့္ေကာင္မေလး အေၾကာင္း သူမ်ားေတြဆီက ျပန္ျပန္ၾကားေနရတာ ရင္နာလြန္းလို႔ပါ..ကုိ ဂရုမစုိက္လို႔ စိုက္မယ့္သူရွာတယ္ဆိုလည္း ေနာက္ထပ္ တစ္ေယာက္ေလာက္ဆုိ ေတာ္ေရာေပါ့၊ အခု ယု လုပ္ေနတာေတြက ။ ယု အခုတြဲေနတဲ့ သူက ဘယ္လို အက်င့္စရိုက္ရွိတယ္ဆုိတာလည္း ယုလည္း အသိ.. မိဘခ်မ္းသာတာကို ဗန္းျပၿပီး မိန္းကေလးေတြ ထည္လဲတြဲၿပီး ေက်ာရရံုၾကံေနတဲ့သူဆုိတာ ယု႔ကို ေျပာျပထားၿပီးသားေလ.. ဒါနဲ႔မ်ားကြာ”
“ ယုေကာင္းမယ္ထင္လို႔ ယုလုပ္တာ.. ျဖစ္သမွ် ေကာင္းတာ ဆိုးတာကို ယု ခါးစီးခံလိုက္မယ္.. ကိုခန္႔ႏုိင္ စိတ္မပူန႔ဲ.. ေသခ်ာတာေတာ့ သူက ကိုခန္႔ႏုိင္လိုမ်ိဳး ယု ကို လ်စ္လ်ဴရႈမထားတာပဲ”
“ ခက္တယ္ ယု.. လ်စ္လွဴရႈတယ္ဆိုရင္ ယုလိုခ်င္တာေတြ ယုျဖစ္ခ်င္တာေတြကုိ ကို ဘယ္ ျဖည့္ဆည္းေပးေနပါ့မလဲ။ ဟိုေကာင္က လိုခ်င္တာရွိလုိ႔ ယုကို ဂရုစိုက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အနားကပ္ေလကြာ၊ ယုဆီကသာ သူလုိခ်င္တာရရင္ ယု ရင္ဝကို စံုကန္ၿပီးထြက္သြားမယ့္ လူစားမ်ိဳး ယုရဲ႕၊ ေနာက္ၿပီး ယုလည္း ကို႔အလုပ္အေၾကာင္း သိသင့္သေလာက္ သိေနၿပီပဲေလ.. ကို႕အလုပ္က ကုိယ္ပုိင္အလုပ္မဟုတ္ဖူးေလ..သူေဌး PA လုပ္ရတာ၊ သူေဌးသြားသမွ် ေနရာေတြကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ရတာေလ။ အလုပ္မ်ားလို႔ အခ်ိန္မေပးႏုိင္တာ ကို႔အျပစ္လား.. အခု ကုိက တျခားမိန္းမတေယာက္နဲ႔ ေပြေန ရႈပ္ေနလို႔ ယု႔ကို အခ်ိန္မေပးႏုိင္တာမို႔လား ယုရ၊ ကို အလုပ္လုပ္ေနတာ ယုအတြက္ လုပ္ေနတာဆိုတာ ယုသိရဲ႕သားနဲ႔ကြာ”
“ ကိုခန္႔ႏုိင္ရယ္.. လူတုိင္းကေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာပဲေလ.. ယု႔ကုိ စလိုက္တဲ့ အခ်ိန္က ကုိခန္႔ႏုိင္က အလုပ္လက္မဲ့ အေျခအေနနဲ႔ လိုက္ခဲ့တာလား၊ အဲ့အခ်ိန္တည္းက အလုပ္လုပ္ေနတာပဲေလ၊ အဲ့ခ်ိန္ေတြတုန္းကေတာ့ အခ်ိန္ေပးႏုိင္ေပမယ့္ အခုသံုးႏွစ္ေလာက္ ၾကာလာတဲ့အခ်ိန္က်မွ့ အခ်ိန္မေပးႏုိင္တာ သတိရလို႔ ဖုန္းဆက္ရင္ေတာင္ ႏွစ္မိနစ္ထက္ ပိုေျပာႏုိင္တာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ ယုက ကုိခန္႔ႏုိင္အတြက္ ဘာလဲ၊ ခ်စ္သူ သမီးရည္းစားဆိုတာ ေပးသင့္တဲ့ အခ်ိန္ေပးမႈ၊ ဂရုစုိက္မႈဆိုတာေတာ့ ရွိသင့္တာပဲေလ၊ ၾကာလာေလ အေလးအနက္မထားေတာ့တာ အရမ္းသိသာတာပဲ.. ရပါတယ္ အဆင္ေျပသလိုေနပါ.. ေနာက္ၿပီး ဒီလို ၿငီးေငြ႕ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ဇာတ္လမ္းကိုလည္း ယု အဆံုးသတ္ခ်င္ေနၿပီ၊ ယုလည္း ယု ေပ်ာ္ရႊင္မယ္လို႔ ထင္တာေတြ ယုလုပ္မယ္.. ဘယ္ဟာ မေကာင္းဘူး ေကာင္းတယ္ဆိုတာ ယု႔ကို လမ္းျပေပးေနရေအာင္ ယုက သူငယ္ႏွပ္စားလည္းမဟုတ္ဘူး၊ ယု႔ဦးေႏွာက္နဲ႔ ယု ကုိယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္တာ မွန္သမွ် ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တရမွာမဟုတ္ဖူး။ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္ဆက္ေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့..”
တခုခုေတာ့ ေသခ်ာစဥ္းစားဖို႔လိုၿပီ။ ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြအေပၚမွာ ေသခ်ာသံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ဖက္ကေန က်ဴးလြန္ခဲ့တာ ဘာမွမရွိ။ သူမႀကိဳက္ဖူးထင္တဲ့ အရာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ သူမႏွင့္ ရည္းစားျဖစ္စတည္းက။ သူမမွာေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္။ သူမလုပ္သမွ်ေတြ ကၽြန္ေတာ္ သိေနေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲ မင္းေတာ့ ခံလုိက္ရၿပီ။ မင္းေကာင္မေလး ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္ေနရာမွာ ေတြ႕ခဲ့ျပန္ၿပီ။ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္ကုိ ခရီးထြက္သြားျပန္ၿပီ။ ဘယ္သူလက္ေဆာင္ေတြ ေပးတာကို ယူျပန္ၿပီ စတဲ့ စကားေတြလည္း နားလွ်ံေနေအာင္ ၾကားခဲ့ရတာ ႏွစ္ေတြၾကာၿပီ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကြယ္ရာမွာ တိရိစာၦန္နွင့္ ႏိႈင္းၿပီးေျပာေနတာေတြကိုလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီး သူငယ္ခ်င္း(ေကာင္မေလး)ေတြၾကားထဲလည္း သူစြပ္စြဲလြန္းလို႔ ခင္မင္ရတဲ့အေျခအေနကေန မ်က္ႏွာပ်က္ရသည့္ အႀကိမ္အေရအတြက္ မနည္းေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ယု ငါ့ဖက္မွာ ရွိေနမွာပါပဲေလဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ အရာရာကို ခြင့္လႊတ္ခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္မွာ သူ မက္ေမာေလာက္တဲ့ ရာထူး၊ ရာခံ မရွိလို႔ ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ ထက္သာတဲ့သူနဲ႔တြဲလည္း ကၽြန္ေတာ္ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့ေပးတာ။ အခုခ်ိန္မွာ သူစိတ္ခ်မ္းသာသလို ေနပါေစ အခ်ိန္တန္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ရင္ခြင္ကို သူျပန္လာရင္ ၿပီးတာပဲေလဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔ သည္းခံေနရတာေတြက ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ့ အျပစ္ေတြ ျဖစ္ေနတာပဲလား။ သူႏွင့္ စႀကိဳက္ၿပီဆိုကတည္းက အလွအပ မက္ေမာလြန္းတဲ့သူ၊ ပစၥည္းေကာင္းေတြမွ ေရြးႀကိဳက္တတ္တဲ့သူ၊ တစ္လ တစ္လ သူရတဲ့ လစာရဲ႕ ေလးငါးဆေလာက္ သံုးခ်င္ျဖဳန္းခ်င္တဲ့ သူ႔ကို သူ႔ မိသားစုက ေလာက္ေလာက္လားလား မေထာက္ပံ့ႏုိင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူ မ်က္ႏွာမငယ္ေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေထာက္ပံ့ခဲ့တာေတြကေကာ။ သူထပ္ တက္ခ်င္တဲ့ ACCA ဆက္တက္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေခၽြတာစုေဆာင္းၿပီး ေထာက္ပံ့ခဲ့တာေတြက ေနာက္ဆံုးရလဒ္က ဘာျဖစ္လာခဲ့သလဲ။
“ေနဦးယု၊ တခုခုေတာ့ လြဲေနၿပီ၊ အခု ကိစၥမွာ ဘယ္သူမွားၿပီး၊ ဘယ္သူမွန္တာလဲ၊ ကို႔ကြယ္ရာမွာ တျခားသူနဲ႔ ေပၚတင္တြဲေနတာ ဘယ္သူလဲ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ယုေမြးေန႔မွာ ယုဘယ္သူနဲ႔တူတူ တေန႔လံုးရွိေနခဲ့တာလဲ၊ တျခား ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ေခ်ာင္းသာကို ညအိပ္ခရီးထြက္သြားတာက ဘယ္သူလဲ ယု၊ ေျပာ ယု၊ ခ်စ္သူမ်ားေန႔မွာ ကို႔ဆီက အျပင္ တျခားသူေတြက ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴလက္ခံၿပီး ကုိနဲ႔ဖုန္းေျပာဖို႔ အခ်ိန္မရေအာင္ ၾကဴေနတာက ဘယ္သူလဲ၊ ယု မႀကိဳက္တာ ကုိဘာေတြလုပ္ခဲ့လည္း၊ တျခားမိန္းမေတြနဲ႔ ေပြတာ ရႈပ္တာ အခုခ်ိန္ထိ ယုဘာၾကားခဲ့ရလဲ၊ တခုခုလုပ္မယ္ဆုိ ယုမ်က္ႏွာကို အရင္ ေျပးျမင္ၿပီး ေစာင့္ထိမ္းခဲ့တာကြ၊ လူတုိင္း မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကတာက ယုတစ္ေယာက္တည္း တင္မဟုတ္ဖူး၊ လူတုိင္းလုပ္တတ္တယ္၊ ဆငျ္ခင္တံုတရားနဲ႔ ထိမ္းသိမ္းၿပီး ကိုယ့္ကုိယ္ကို Control လုပ္ေနတာ၊ ေနာက္ၿပီး ယုဆိုတာ မိဘနဲ႔ခြဲခြာၿပီး ရန္ကုန္မွာ တစ္ေယာက္တည္းလာၿပီး အေဆာင္ေနေနတဲ့သူတစ္ေယာက္၊ ရန္ကုန္မွာေနတဲ့ အေဆာင္သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳး ေယာက်ာ္းေတြ သတ္မွတ္တယ္ဆုိတာ လည္း ယုကုိယ္တုိင္ အသိ၊ ဒါေၾကာင့္ ၀တ္တာစားတာ ေနတာထိုင္တာက အစ ဂရုစိုက္ပါ၊ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ ၀တ္တာစားမယ္ဆုိရင္ အမ်ားကို သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပံုစံထဲ ၀င္သြားမယ္ ၊ တန္ဖိုးဆိုတာ ကိုယ္ေနထုိင္ျပဳမူတဲ့အေပၚလိုက္ၿပီး ေျပာင္းလဲတယ္ဆုိတာေတြလည္း ေျပာခဲ့တာ မ်ားၿပီ၊ ဒီလို အတန္တန္ သတိေပးတဲ့ၾကားက ယု၀တ္ခ်င္သလို ၀တ္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈဆိုတာ အတို၀တ္ျပမွ ေဖာ္ျပမွ ဟုိက္ျပမွ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္တာမဟုတ္ဖူး၊ လွတာမဟုတ္ဘူးကြ။ ဒီလူေတြက ဒီလိုအက်င့္ရွိပါတယ္လို႔ ခ်ျပထားတာေတာင္မွ တမင္ အေပါင္းအသင္း ေရြးလုပ္။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ထည္လဲတြဲၿပီး ေနခ်င္သလိုေနေနတာ ဘယ္သူလဲ ယု။ ဒီကိစၥမွာေကာ ဘယ္သူလြန္တာလဲ ယု ”
“ ဒီမယ္ ကိုခန္႔ႏုိင္”
ယု အသံသည္ ေဒါသေၾကာင့္ လိုအပ္သည္ထက္ ပို၍ က်ယ္ေလာင္ေနသည္။
“ ယု လုပ္တာ မွန္သမွ် ကိုခန္႔ႏုိင္သိေနတယ္ဆုိရင္ ယုလိုမိန္းမကို လက္မခံနဲ႔ေလ၊ ယုေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းေနတယ္ မလား၊ လက္လႊတ္လုိက္ေလ.. ရတယ္ .. ယုပံုစံက ကုိခန္႔ႏုိင္ ႀကိဳက္တဲ့ ပံုစံမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ကိုခန္႔ႏုိင္ ႀကိဳက္တဲ့ ရိုးသားေအးေဆးၿပီး ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္တဲ့ မိန္းကေလးမ်ိဳ၊ ကိုခန္႔ႏုိင္ကို ဂရုစုိက္ အႏြံတာခံတဲ့မိန္းကေလးမ်ိဳးကို စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိတယ္ေလ။ ကိုခန္႔ႏုိင္ ႀကိဳက္တဲ့လမ္းကို ႀကိဳက္သလို ေရႊးခ်ယ္သြားႏုိင္တယ္”
“ မဟုတ္ဖူးေလ ယု..”
ကၽြန္ေတာ္ ရုတ္တရက္ စကားလံုးရွာမရပဲ ဘာဆက္ေျပာရမွန္ မသိျဖစ္ေနတယ္၊ တစ္စံုတစ္ခု ထပ္ေျပာဖုိ႔ ဦးေႏွာက္ကို အလုပ္ေပးေသာ္လည္း မည္သည့္စကားလံုးမွ ထြက္မလာ၊ သူ စိတ္ႀကီးလာရင္ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ ဘယ္တုန္းကမွ အေလွ်ာ့ေပးဖုိ႔ မစဥ္းစားတဲ့ သူ႔အတြက္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ေလသံေပ်ာ့ေလးျဖင့္။
“ ယုကို ကိုက လံုးလံုးလ်ားလ်ား ပစ္ထားတာလည္းမဟုတ္ဘူးေလ အလုပ္ကေန အခ်ိန္ရရင္ ရသလို လာေတြ႕ေနတာပဲမဟုတ္လား..၊ ကိုတို႔ ေရွ႕ေရးအတြက္ ကိုႀကိဳးစားၿပီး အလုပ္လုပ္ေနတာ၊ ယုကုိ တင့္ေတာင္း တင့္တယ္ထားႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတာ ယုနားလည္ဖို႔ ေကာင္းတယ္၊ ယု အရင္ ကုိ႔ေပၚ အႏုိင္ယူတာေတြ ဆိုးတာေတြ အရင္ျဖစ္ခဲ့သမွ် ကုိခြင့္လႊတ္တယ္၊ အခ်ိန္မေပးႏုိင္တဲ့ ကုိ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့ရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ယုမွာ အျပစ္မရွိဘူး၊ ယုကုိ ဘယ္ေလာက္ထိ သည္းခံခြင့္လႊတ္ခဲ့သလဲ ကုိဘယ္ေလာက္သည္းခံလည္းဆိုတာ ယုအသိဆံုးပါ၊ ယု တျခားသူတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ေနတာကို ပက္ပင္းေတြ႕ခဲ့တာေတာင္ ကုိ ဘာတခြန္း အျပစ္ေျပာခဲ့ဖူးသလဲ။ လမ္းခြဲမယ္ဆုိတဲ့စကား တခြန္း ကို စေျပာခဲ့ဖူးလား၊ အခလည္း ဒီလိုေျပာေနတာေတြက ယုနဲ႔လမ္းခြဲခ်င္လို႔ အျပစ္ေတြ ရွာေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး၊ အရင္လုပ္ထားတာေတြ ခြင့္လႊတ္တယ္၊ ေနာက္ထပ္ ထပ္ၿပီး အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ ကိုေျပာခ်င္တာ ယုရဲ႕.. ယုလည္း အသက္ငယ္ေတာ့တဲ့ အရြယ္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးကြာ”
ေျပာရင္း ကၽြန္ေတာ့္အသံေတြ ငိုသံပါလာရင္း တိမ္၀င္ကာ ေျပာခ်င္တဲ့စကားေတြ ထြက္မလာပဲ ရင္ထဲ စုိ႔နင့္ေနခဲ့သည္။
“ ကုိခန္႔ႏုိင္မွာ မာန မရွိဘူးလား၊ ယု႔အေၾကာင္းေတြ နားနဲ႔မဆံ့ေအာင္ ၾကားေနတာေတာင္မွပဲ ယုကုိ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္တယ္၊ ထပ္ၿပီး ယံုၾကည္ဦးမယ္တဲ့လား”
“ ဟုတ္တယ္ ယု ယံုတယ္၊ ကို႔ဆီမွာ ယုလုိခ်င္တဲ့ အရည္းအခ်င္းေတြ မရွိလို႔ ယု တျခားသူေတြဆီကို ေရာက္သြားတာ ကုိ ေယာက်ာ္းျဖစ္ၿပီး ေပ်ာ့ညံ့လို႔ျဖစ္တယ္ပဲ မွတ္ယူလုိက္မယ္၊ ယု အရင္က စြပ္စြဲသလို ကုိကေကာက္က်စ္လို႔၊ ကုိ႔အေျပာအဆုိ အျပဳအမူေတြက ယုလုိခ်င္တဲ့ လူႀကီးလူေကာင္းပံုစံ မေပါက္လို႔ဆိုရင္ ယုအေနနဲ႔ တျခားသူတစ္ေယာက္ကုိ စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္သြားလို႔ ရပါတယ္၊ ယုအေနနဲ႔ ဘယ္အရာကိုမဆို လြပ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ပဲေလ၊ ဒါေပမယ့္ ယု အိမ္ေထာင္မျပဳမခ်င္းေတာ့ ကုိ ယု႔ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနမယ္၊ ေမွ်ာ္လင့္ေနခြင့္ေတာ့ ေပးပါ၊ ကို မဟုတ္တဲ့ တျခားသူေတြနဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့အခါ ယု ခုိ၀င္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ ကို အၿမဲရင္ဖြင့္ထားပါတယ္ .. ယု အဆင္မေျပတဲ့အခါ၊ ပင္ပမ္းတဲ့အခါ ျပန္လာခဲ့ပါ.. အရင္လိုပံုစံနဲ႔ အရင္တုိင္းပဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမယ္”
ကၽြန္ေတာ္ နင့္နင့္နဲနဲ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားသံေတြအဆံုး သူမ စိတ္ပင္ပန္းစြာျဖင့္..
“ ယု အတြက္နဲ႔ ကိုခန္႔ႏုိင္ ဒီလုိျဖစ္ေနရတာ မထိုက္တန္ပါဘူး ကိုခန္႔ႏုိင္ရယ္”
ဟု စိတ္ရႈ႔ပ္ေထြးစြာျဖင့္ ေရရြက္ေနမိေလသည္။ သူသည္ တခါတရံ ကေလးအလြန္ဆန္လြန္းသည္။ သူကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ေျပာတာေတြကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းသည္ဟု သူ ထင္ေနသည္။ သူမ်ားေတြ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ယု႔ဟာ တန္းဖိုးရွိၿပီး ေအးေဆးတည္ၿငိမ္တဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ပါဆိုတဲ့ အျမင္နဲ႔ ျမင္ေစခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္သူအေပၚထားတဲ့ ေစတနာ။ ကၽြန္ေတာ္ သူကုိ ညီမေလးတစ္ေယာက္လို၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လို အမ်ိဳးမ်ိဳး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ပါဘူးဟု ယူဆရေသာ အရာေတြကို သူမက လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို အရြဲ႕တုိက္ျခင္း၊ ဆႏၵျပျခင္းေတြက သူမဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈပံုစံျဖစ္ေနမယ္ဆုိတာ အခ်ိန္ၾကာေညာင္းလာေလ ပိုသိလာေလ။



၄-

ယုရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို ခန္႔ႏုိင္တစ္ေယာက္ သိႏုိင္ဖို႔လည္း အင္မတန္ ခဲယဥ္းေပလိမ့္မည္။
ခန္႔ႏုိင္ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လိုသာ ခ်စ္ခင္ခဲ့ၿပီး သူ႕ထက္သာတဲ့သူကို ေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ကာ ကုိႀကီးကို အေလးေပး ဆက္ဆံခဲ့တာေတြေၾကာင့္ ယုဆိုတဲ့ မိန္းမကို ဂုဏ္ပကာသန မက္ေမာတယ္လိုပဲဆိုဆို။
ကိုႀကီးနဲ႔ နီးစပ္မႈမ်ားေလ ပိုတြယ္တာေလျဖစ္ၿပီး ကိုခန္႔ႏုိင္ႏွင့္ လမ္းခြဲဖို႔ စဥ္းစားခဲ့တာေၾကာင့္ ယုကို တစ္ေယာက္ဆုိ တစ္ေယာက္ သစၥာရွိရွိ မခ်စ္ပဲ မ်က္ႏွာမ်ားၿပီး ေပြခ်င္၊ ရႈပ္ခ်င္သူလုိ႔ပဲဆိုဆို ယု ေက်နပ္ပါတယ္။ သူေပြတယ္ ရႈပ္တယ္ေျပာေသာ သူမ်ားကုိလည္း ယုအေနႏွင့္ တမင္ တြဲျပ၊တာဟာလည္း ယုအေပၚ မုန္းတီးသြားေစခ်င္နဲ့ ဆႏၵသပ္သပ္နဲ႔ပါ၊ သူ႕ကုိလည္း ယု ကုိယ္တိုင္ေျပာဖူးၿပီးသား။ ကိုႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ
“ကိုခန္႔ႏုိင္ကုိ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လိုပဲ ယုခင္ခဲ့တာ၊ ယုဘ၀မွာ ကိုႀကီးနဲ႔ေတြ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွ အခ်စ္ဆိုတာကို တကယ္ခံစားတတ္ခဲ့တယ္။ ကိုခန္႔ႏုိင္ကို လွည့္စားသလိုျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း ယုေတာင္းပန္ပါတယ္၊ အခုအခ်ိန္ ယုရင္ထဲမွာ ကိုႀကီးအတြက္ ေနရာပဲရွိတယ္၊ တကယ္လို႔ ယုကုိရမွ ေက်နပ္မယ္ဆုိရင္ ယုကုိေတာ့ရမယ္ ယုရဲ႕စိတ္ေတြ၊ ႏွလံုးသားေတြကေတာ့ ကုိႀကီးဆီမွာ ေရာက္ေနမွာပဲ၊ အဲ့ခ်ိန္က်မွ ကိုခန္႔ႏုိင္ေရာ ယုေရာ ေနာက္ဆုတ္လို႔မရတဲ့ အေျခအေနတခုမွာ ႏွစ္ေယာက္လံုး ပင္ပမ္းေနရင္ ပိုစိတ္ဆင္းရဲရမယ္၊ စဥ္းစားပါ ကုိခန္႔ႏုိင္ရယ္၊ ယုကုိ ေစာင့္စားေနတဲ့ ကိုႀကီးကုိလည္း ယုသနားလွၿပီ၊ ယုတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္ခြင့္ျပဳပါ ကိုခန္႔ႏုိင္ရယ္..”
ဟု ယုေျပာခဲ့တုန္းက မခ်ိတင္ကဲေလသံႏွင့္အတူ..
“ ရက္စက္လိုက္တာ ယုရယ္”
ဆိုၿပီး သူဟာ ကေလးတစ္ေယာက္လို ၀မ္းနည္းစြာ ငိုေၾကြးခဲ့သည္။ သူ႕ကုိ သူငယ္ခ်င္းလို၊ အစ္ကုိတစ္ေယာက္လို တြယ္တာမိေပမယ့္ ခ်စ္သူလို တကယ္ခ်စ္လို႔မရတာေၾကာင့္ သူဘယ္လုိနာက်င္ေနပေစ ယု တေလွ်ာက္လံုး ေအးစက္မာေက်ာစြာႏွင့္ ႏုိင္လိုမင္းထက္ ဆက္ဆံခဲ့သည္။ သူ႕ကို သနားေပမယ့္
ယု႔ဘက္ကလည္း ဘာမွမတတ္နုိင္ခဲ့တာမို႔ သူ႕ကုိ ယုကမၻာထဲက ထြက္ခြာသြားဖုိ႔ပဲ အခ်ိန္ရွိတုိင္း တြန္းအားေပးေနခဲ့တာ အမွန္။
“ ကိုႀကီးကို သနားတယ္ဆိုေတာ့.. သံုးႏွစ္ေက်ာ္ အနစ္နာခံၿပီး ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ကိုကေရာ.. ကိုက ယုအေပၚမွာ ဒီသံုးႏွစ္လံုးလံုး ေစာင့္စားခဲ့တာကေရာ ဘာေၾကာင့္လဲ ယုရဲ႕.. ကို အခ်ိန္ေတြ ပိုေနလို႔ ယု႔ဆီမွာ အခ်ိန္ကုန္ခံေနတယ္လို႔ ယု ထင္ေနတာလား.. ကို ယုကုိ ခ်စ္လြန္းလို႔ အရာအားလံုးကို မ်က္စိမွိတ္ထားခဲ့တာပါ…ယုက ကို ေတြ႕ဖူးသမွ်ထဲမွာ တစ္ကုိယ္ေကာင္ အဆန္ဆံုး မိန္းမ၊ `အတၱႀကီးတဲ့ မိန္းမ၊ ကိုယ္ဖက္ကုိ ကိုယ္အၾကည့္ဆံုး မိန္းမတစ္ေယာက္ပဲ၊ တျခားသူရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို နားလည္ေပးဖို႔ နည္းနည္းမွ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး၊ ဝဋ္ရွိတယ္ဆုိရင္လည္း ဒီဘ၀မွာပဲ အကုန္အေက်ဆပ္သြားပါရေစ” ဟု စြပ္စြဲေျပာဆုိခဲ့တာေတြလည္း ယု ေက်နပ္ပါတယ္။
ယုကို သူနာက်ည္းေအာင္၊ မုန္းသြားေအာင္ ပစ္ပစ္ခါခါေတြ ေျပာခဲ့တာေတာင္မွ သူ႕ဘက္က ေနာက္မဆုတ္ခဲ့။ သူ မႀကိဳက္ေသာ အေနအထုိင္ အျပဳအမူမ်ားကို ဆက္တုိက္ အရြဲ႕တိုက္ၿပီး သူေျပာသမၽႊ အကုန္ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာ ယုက ..
“ ေနာက္ဘ၀မွာသာ ကိုခန္႔ႏုိင္နဲ႔ ယု ဆံုဆည္းခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ယု ျပန္လည္ ေပးဆပ္သင့္တာေတြ အားလံုး ယု ျပန္ေပးဆပ္ပါရေစလို႔” ေျပာခဲ့တုန္းက …

“ ေနာက္ဘ၀ ေပးဆပ္ဖို႔မလိုပါဘူး.. ဒီဘ၀မွာပဲ ယုက ကို႔အတြက္ ျဖစ္ရင္ ရၿပီ”
ဆိုၿပီး ေခါင္းမာမာႏွင့္ ေျပာခဲ့တဲ့သူ၊ ယု ဘာလုပ္လုပ္ အျပစ္မျမင္၊ အျပစ္မတင္တဲ့ သ႔ူကုိ ဆံုလုိက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ေဒါသေတြျဖင့္သာ သူစိတ္ရႈပ္ေအာင္ တမင္ ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး သည္းမခံႏုိင္သည့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီး စြန႔္ခြာသြားမည့္ အခ်ိန္တြင္ ကိုႀကီးနဲ႔ ျပန္ေပါင္းထုပ္ရန္က ယုရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္။ သို႔ေပမယ့္ ယု ဘယ္လုိပင္ႀကိဳးစား ႀကိဳးစား သူ႔ရဲ႕ အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးၿပီး သူ႔ကုိ တစ္သက္လံုးေပးဆပ္ဖို႔ ႀကံရြယ္ထားတဲ့ ခန္႔ႏုိင္ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ေတြကို ျဖတ္စီးဖို႔ နည္းေပါင္းစံုျဖင့္ ႀကိဳးစားလည္းပဲ ယုႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ေနာင္တ မရတတ္ေသာ သူ႔ကုိ သနားအားနာမိသည္။ သူ႕ဘ၀ကုိ ခ်နင္းၿပီး ကုိယ့္ဘ၀ကိုယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ဖန္တီးျခင္း မဟုတ္ေပမယ့္ ယုမခ်စ္တဲ့သူႏွင့္ေတာ့ တစ္ဘ၀လံုး အတူတကြ ေပါင္းသင္းသြားဖို႔ ဆႏၵ အလ်ဥ္းမရွိ။ သူ႕ရဲ႕ ရုိးသားတဲ့စိတ္၊ အားနာလြန္းတဲ့စိတ္၊ ယုအေပၚ နားလည္လြန္းတဲ့စိတ္၊ ယု႕အေပၚမွာ ထားခဲ့တဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ေမတၱာေတြ၊ ေက်းဇူးေတြကိုေတာ့ တကယ္အားတံု႔အားနာျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ယု ဘ၀တခုလံုး ယု႔မခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ ပံုမေဖာ္ခ်င္တာ လူတုိင္း ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထရွိတဲ့ ဓမၼတာ တခုပါ။ ဝဋ္ဆုိတာ လည္တတ္တယ္ဆုိတာ သိေပမယ့္ ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူအတြက္နဲ႔ ကုိယ္မခ်စ္တဲ့သူကုိ မလဲႏုိင္တာေၾကာင့္ ယုကုိ ခြင့္လြတ္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆိုရံုမွတပါး ယု ထပ္ေျပာစရာမရွိခဲ့ေတာ့။


၅-
ကၽြန္ေတာ္ ယု႔အေၾကာင္းေတြးလုိက္တုိင္း စိတ္မခ်မႈေတြႏွင့္အတူ ရင္ေတြပူေလာင္ရတာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္၍ ငါးႏွစ္နီးပါး ေရာက္လာေလၿပီ။ ယံုၾကည္မႈေတြကို အလြဲသံုးစား အလုပ္ခံရတာ ေတာ္ေတာ္ မခံခ်ိ မခံသာျဖစ္တယ္ဆိုတာလည္း နားလည္ခဲ့ေလၿပီ၊ ကုိယ့္ဖက္က ပိုခ်စ္ရေလ ပို စိတ္မခ်ရေလ၊ ပူေလာင္ရေလဆိုတာ ၾကာလာေလ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လာေလ။ သူကို ကၽြန္ေတာ္ တုန္ေနေအာင္ ခ်စ္တာလည္း သူ အသိပင္ျဖစ္သည္။ သူကလည္း ကိုႀကီးကို တုန္ေနေအာင္ ခ်စ္တာ ကၽြန္ေတာ္သိသည္။ တကယ္လို႔မ်ားဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သည္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ မျဖစ္ႏုိင္တာ ကၽြန္ေတာ္ အခုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသိခဲ့ၿပီ။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ အင္မတန္ ေအးစက္စက္ႏုိင္ေသာ ႏွလံုးသားႏွင့္ အကြက္မ်ားစြာ ေရြ႕ေနေသာ ထိုမိန္းကေလးအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေပးဆပ္ရတာ ဤမွ်ႏွင့္ လံုေလာက္ၿပီဟုလည္း ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဇာတ္လမ္းကုိ အဆံုးသက္ေတာ့မည္။ အခ်စ္ဆိုတာ ေပးဆပ္ျခင္းႏွင့္ ရယူျခင္းႏွစ္မ်ိဳးပဲရွိတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ သူတုိ႔အတြက္ ေပးဆပ္လိုက္ေတာ့မယ္။ သူႏွင့္ကိုႀကီး တုိင္ပင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆုတ္မည့္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုကို လက္၀ါးခ်င္း ရိုက္ေနခဲ့တာလည္း ကၽြန္ေတာ္သိသိႀကီးနဲ႔ မသိဟန္ေဆာင္ေနခဲ့တာ။ ကိုႀကီးႏွင့္ ယု ယံုၾကည္မႈကို အလြဲသံုးစားလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ စုိးရိမ္ပူပန္ရတာလည္း ကၽြန္ေတာ့ရင္ေတြ ကြဲအက္ေတာ့မယ္။ မရႏုိင္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနမယ့္အစား သူႏွင့္ကုိႀကီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနတာကိုပဲ အေ၀းကၾကည့္ေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ေနလုိက္ေတာ့မည္။ ဒီထက္ပိုၿပီး အခ်စ္အတြက္ ဘာမွ ထပ္ၿပီးေလာဘမႀကီးေတာ့ဘူးဟုလည္း ကိုယ့္စိတ္ကုိကုိယ္ ဆံုးမေပးတာလည္း အႀကိမ္အခါမနည္းေတာ့။ အခ်ိန္ေတြကို အလုပ္ထဲမွာပဲ စိတ္ႏွစ္ၿပီး အရာအားလံုးေမ့ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေတာ့မည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ရွာေဖြဖို႔ အခ်ိန္ေတြျဖဳန္းလာလိုက္တာ နာက်င္ျခင္းေတြကပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀ါးမ်ိဳးလိုက္တာ ငါးႏွစ္နားပင္ ရွိေတာ့မည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ပင္ပမ္းႀကီးစြာ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားမွာ ပ်က္သုဥ္းခဲ့ရၿပီ။
ဒီေနရာေလး ဒီထိုင္ခံုေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရာက္ဖူး ထုိင္ဖူး ၾကင္နာခဲဖူးၾကေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ေယာင္လည္လည္နဲ႔။ ေနာက္ထပ္လည္း ဒီေနရာကို ကၽြန္ေတာ္လာျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္တဲ့အေနနဲ႔ လာမိတယ္။ ထိုင္ခံုေလးမွာ ထုိင္ရင္း အေ၀းတစ္ေနရာကို လွမ္းၾကည့္ကာ သစ္ပင္ တစ္ပင္ေပၚမွာ ငွက္ကေလးေတြ ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတာ ၾကည္ႏူးစရာ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြက ကၽြန္ေတာ္ခံစားဖို႔ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေလ၊ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္းေတြ အရာရာပ်က္သုဥ္ခဲ့ေလ ၿပီ။ အားလံုးကို တသက္တာအတြက္ ျပည္ဖံုးကားခ်လိုက္ပါေတာ့မယ္။
မနက္ဖန္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္သူေဌးက ၾသစေတးလ်ကို Project တခုစဖို႔အတြက္ ဒီကအလုပ္ကို စိတ္ခ်ရတဲ့သူနဲ႔ထားခဲ့ၿပီး အၿပီးျပန္ရေတာ့မယ္။ သူေဌးသြားၿပီး တစ္လအတြင္းပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို လိုက္ခဲ့ဖို႔ ညႊန္ၾကားထားတာေၾကာင့္ သိပ္မၾကာခင္ရက္အတြင္း ကၽြန္ေတာ္လိုက္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ရေတာ့မယ္။ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ယုသဥၡာခုိင္။ မင္းနဲ႔ ကိုယ္ဟာ ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းမဟုတ္ေပမယ့္ အနီးဆံုးရပ္ရင္း ေက်ာခုိင္းခဲ့ရသူပါ..
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္မလာေတာ့တဲ့ ဘယ္ဘက္နံရိုးေလးတစ္ေခ်ာင္းကို ပံုေဖာ္ထုဆစ္ေနခ်င္မိလည္း ေယာင္ယမ္းကာမက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြကေန ႏုိးထဖို႔ အခ်ိန္က်ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။
ပင္ပန္းႀကီးစြာ ဆုတ္ကိုင္ထားမိတဲ့ လက္ေတြကုိ ေျဖခ်ဖို႔ အခ်ိန္က်ေရာက္ခဲ့ေလၿပီ။ ေအးစက္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ အတူ သူနဲ႔အတူတူ ထုိင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ခံုေလးမွာ ဆက္ထိုင္ဖုိ႔ ခံႏုိင္ရည္မရွိေတာ့တာနဲ႔ ထိုင္ခံုေလးမွ ေက်ာခုိင္းဖို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း မ်က္၀န္းေတြကလည္း ပူေႏြး စုိစြတ္လ်က္။
ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္ရေတာ့မလဲ။ သူ႔အတြက္ ဘ၀တခုလံုး ေအးခ်မ္းေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ တတ္စြမ္းသေလာက္ ႀကိဳးစားၿပီး အရိပ္တခုလို အုပ္မိုးလာေပးခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့ထက္ ပိုေအးျမမယ္ထင္တဲ့ လံုၿခံဳမယ္ထင္တဲ့ အရိပ္ေကာင္းေကာင္းတခုကို သူမ ေခါင္းသံုးကာ ေရြးခ်ယ္သြားခဲ့ေလၿပီ။ သူက အရိပ္ေပါင္းမ်ားစြာကို စမ္းသပ္ခိုနားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ဘ၀အတြက္ လံုၿခံဳမႈ အေပးႏုိင္ဆံုးလို႔ ထင္တဲ့ အရိပ္တခုကုိ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္တဲ့အတြက္လည္း ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္ ယုရယ္၊ တကယ္ ေတာ္ပါတယ္ လူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ၊ ေပးဆပ္ အနစ္နာခံမႈေေတြကို ကို လွည့္ကြက္တခုလုိ အသံုးခ်ၿပီး အေကာင္းဆံုးလို႔ထင္တဲ့လမ္းကို ေရြးခ်ယ္သြားတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္။ တဖက္သားရဲ႕ မ်က္ရည္နဲ႔ခင္းထားတဲ့ ေလွကားထစ္ေတြေပၚ တထစ္ခ်င္း နင္းတက္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ သာယာႏုိင္ၾကပါေစ၊
အခုေတာ့လည္း အနစ္နာခံၿပီး ဘာေတြ ဘယ္လိုပဲ ေပးဆပ္ခဲ့ ေပးဆပ္ခဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း…. ဒါေပမယ့္ ေက်နပ္ပါတယ္ေလ။ တကယ္ေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင့္ သူတုိ႔အနာဂတ္ေတြ သာယာလွပ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကမွာကို ေတြးေတာရင္းနဲ႔။ ဘယ္လုိမွ ေပါင္းစပ္ဖုိ႔ မရတဲ့ ကံၾကမၼာေတြကို စိတ္နာစြာနဲ႔ ေက်ာခုိင္းရင္း မဆံုႏုိင္ေတာ့တဲ့ လမ္းတဖက္ခ်က္ဆီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀ေတြက တျဖည္းျဖည္း ေ၀းရင္း … ေ၀းရင္း…. ေ၀းရင္း………..

Su Lay Nge
4:30 AM
6th July 2013
ျမန္မာဆုိက္ဘာမီဒီယာ အမွတ္ (၆)